ตอนเด็กๆ ไม่กี่ขวบ ประมาณอนุบาลมั่ง เราเป็นคนติดตามาก ตาเลี้ยงเราตั้งเเต่เด็ก เราก็อยู่กับตามาตลอด ตื่นเช้าตอนหัวรุ่งก็เจอตา ตอนเย็นก็เจอตา คงเป็นเพราะเราเป็นหลานคนเเรกเเกเลยเอ็นดูเรา 55 เราเลี้ยงเรามากกว่าพ่อกับเเม่ ทำกับข้าวให้กิน พาไปเที่ยว ตาไปไหนเราก็ตามเเกตลอด ตัวติดกัน ตั้งเเต่จำความได้ จนป.4 ตาเราเสีย เราจำได้ว่าเราร้องไห้ ตอนนั้นเด็กมาก เราไม่ได้ช็อคเเต่มันบรรยายความรู้สึกไม่ออก ว่ามันรู้สึกยังไง เราไม่เคยคิดว่าจะมีใครมาเสีย เพราะเราไม่เคยเจอการจากลาเเบบนี้เลย ตอนนี้เราอายุกำลังจะ 21 เเล้ว หลายปีที่ตาเสีย มีหลายๆสิ่งที่ยังไม่ได้ทำให้ตาเลย เรารักตามาก มากกว่าพ่อเเม่มั่ง ก็เเกเลี้ยงเรามา เราอยู่กับเเก ขออะไรก็ให้ทุกอย่าง ไม่เคยตีเราสักครั้ง โอ๋เรามากกว่าคนอื่นๆ ถ้าตายังอยู่ เดี๋ยวหลานคนนี้จะพาตาไปทุกที่ที่ตาอยากไป ถึงไหนถึงกัน หลานคนนี้รักตามาก
จากนี้เราก็อยู่กับพ่อเเม่ พ่อกับเเม่เราก็ทำงานโรงงานตั้งเเต่เราจำความได้ พ่อทำงานช่วงเวลากลางคืน ส่วนเเม่ก็ทำช่วงเวลากลางวัน 2 คนนี้ต้องสลับเวลากันเลี้ยงลูก ครอบครัวของฉันมีพ่อ เเม่ ลูก ตื่นมาตอนเช้า ก็อาบน้ำ เเต่งตัว ไปโรงเรียน เลิกเรียน กลับบ้าน เจอหน้าพ่อ พ่อจะเป็นคนทำงานบ้านทุกอย่างเก่งมาก เเกกวาดบ้านบ่อยมาก จนมันทำให้เราทำตาม พ่อเราทำกับข้าวเก่งที่สุดในโลก ทำเป็นทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็น ราดหน้า ข้าวมันไก่ ข้าวหมูเเดง ไข่ลูกเขย ผัดเผ็ดไก่ ไข่เจียว ต้มจืด พ่อเป็นคนทำอาหารหลักของบ้าน พอตอนค่ำ พ่อก็ไปทำงาน เเม่ก็เลิกงาน กลับถึงบ้านพอดี เมื่อก่อนค่าใช้จ่ายไม่ได้เเพงอะไรมาก เเต่ถ้าเทียบกับตอนนี้ ทุกอย่างโคตรเเพง เเม่จะเป็นคนที่จ่ายตังค์ให้เราไปโรงเรียน จ่ายค่ากับข้าวในตลาดนัด ไปประชุมที่โรงเรียน สำหรับฉันถ้าฉันขออะไร เเม่ก็จะพูดนานๆ ให้ฟัง เเต่บางอย่าง เเม่ก็ให้ บางอบ่างเเม่ก็ไม่ให้ เเม่เป็นคนหัวโบราณ เเกไม่ชอบเทคโนโลยี ถ้าเเม่กลับมาเห็นว่าเล่นโทรศัพท์ก็โดนด่าเเล้ว 55 เเม่พูดมาก เเม่อัธยาศัยดีกับทุกคน 55 เเต่เเม่ไม่ค่อยทำงานบ้าน เเกทำไม่เก่ง กับข้าวเเกทำได้เเต่ไม่อร่อย กินได้บางเมนู ผิดกับพ่อเลย 55 เเต่สิ่งที่เราได้จากพ่อ พ่อมักทำให้เห็น โดยไม่ต้องสั่ง บังคับ พ่อทำทุกอย่าง มันก็สำนึกในใต้จิตสำนึกของเรา เราเคยโดนคำพูดจากปากชาวบ้าน ไม่รู้จักกัน ไม่ได้เป็นอะไร ป้าคนนั้น เค้าพูดว่า "เลี้ยงลูกไม่โต" เค้าพูดกับพ่อเรามั่ง หรือกับเรา เราไม่เเน่ใจ ยอมรับว่าพ่อเลี้ยงลูกไม่โต เเต่พ่อทำให้เห็น พ่อทำให้เกือบทุกอย่างเเต่เราน่าจะดีกว่าเด็กบางคน ที่พ่อเเม่เขาเลี้ยงลูกดีเกิน เด็กบางคนไม่เคยเลย เเม้จะกวาดขยะ สกปรกขนาดไหน ฉันก็อยู่ได้ เเต่เราทนเห็นได้ไหวหรอก เราเคยลองใจหลายๆ ครั้งเเล้ว บางคนที่อายุเท่าเรา ไม่เคยเลยเเม่จะซักผ้าเอง ล้างจานเอง ยังให้เเม่ทำให้อยู่เลย บางคน เเต่จริงๆ พ่อเเม่เราเลี้ยงลูกไม่โตจริง เเต่เราก็พยายามปรับตัว เราทำมากกว่าคนอื่น เสียอีกบางที มันก็อยู่ที่จิตใต้สำนึก มองเอาเอง อย่ารักลูกของคุณเเบบผิดๆ สอนให้เค้าทำงานบ้านเป็นด้วยนะ เพราะต่อไปก็ต้องจากไปมีครอบครัว คุณไม่สามารถซื้อกับข้าวกินทุกมื้อ ได้หรอก เเละอย่าโอ๋ลูกเกินไป อย่าทำร้ายลูกในทางๆผิด ถ้าคุณมีลูกผู้หญิงต้องให้เค้าทำงานบ้านเป็น ทำกับข้าวให้เป็น สิ่งนี้บางทีมันเป็นติดเป็นนิสัยเเละอยู่ในจิตสำนึก เมื่อเวลาเจอเหตุการณ์ที่มันไหม่ เค้าก็จะกลายเป็นเเค่เด็กอ่อนหัด เเต่ดีกว่าทำอะไรไม่เป็นเลย มันลำบาก
เลี้ยงลูกไม่โต
จากนี้เราก็อยู่กับพ่อเเม่ พ่อกับเเม่เราก็ทำงานโรงงานตั้งเเต่เราจำความได้ พ่อทำงานช่วงเวลากลางคืน ส่วนเเม่ก็ทำช่วงเวลากลางวัน 2 คนนี้ต้องสลับเวลากันเลี้ยงลูก ครอบครัวของฉันมีพ่อ เเม่ ลูก ตื่นมาตอนเช้า ก็อาบน้ำ เเต่งตัว ไปโรงเรียน เลิกเรียน กลับบ้าน เจอหน้าพ่อ พ่อจะเป็นคนทำงานบ้านทุกอย่างเก่งมาก เเกกวาดบ้านบ่อยมาก จนมันทำให้เราทำตาม พ่อเราทำกับข้าวเก่งที่สุดในโลก ทำเป็นทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็น ราดหน้า ข้าวมันไก่ ข้าวหมูเเดง ไข่ลูกเขย ผัดเผ็ดไก่ ไข่เจียว ต้มจืด พ่อเป็นคนทำอาหารหลักของบ้าน พอตอนค่ำ พ่อก็ไปทำงาน เเม่ก็เลิกงาน กลับถึงบ้านพอดี เมื่อก่อนค่าใช้จ่ายไม่ได้เเพงอะไรมาก เเต่ถ้าเทียบกับตอนนี้ ทุกอย่างโคตรเเพง เเม่จะเป็นคนที่จ่ายตังค์ให้เราไปโรงเรียน จ่ายค่ากับข้าวในตลาดนัด ไปประชุมที่โรงเรียน สำหรับฉันถ้าฉันขออะไร เเม่ก็จะพูดนานๆ ให้ฟัง เเต่บางอย่าง เเม่ก็ให้ บางอบ่างเเม่ก็ไม่ให้ เเม่เป็นคนหัวโบราณ เเกไม่ชอบเทคโนโลยี ถ้าเเม่กลับมาเห็นว่าเล่นโทรศัพท์ก็โดนด่าเเล้ว 55 เเม่พูดมาก เเม่อัธยาศัยดีกับทุกคน 55 เเต่เเม่ไม่ค่อยทำงานบ้าน เเกทำไม่เก่ง กับข้าวเเกทำได้เเต่ไม่อร่อย กินได้บางเมนู ผิดกับพ่อเลย 55 เเต่สิ่งที่เราได้จากพ่อ พ่อมักทำให้เห็น โดยไม่ต้องสั่ง บังคับ พ่อทำทุกอย่าง มันก็สำนึกในใต้จิตสำนึกของเรา เราเคยโดนคำพูดจากปากชาวบ้าน ไม่รู้จักกัน ไม่ได้เป็นอะไร ป้าคนนั้น เค้าพูดว่า "เลี้ยงลูกไม่โต" เค้าพูดกับพ่อเรามั่ง หรือกับเรา เราไม่เเน่ใจ ยอมรับว่าพ่อเลี้ยงลูกไม่โต เเต่พ่อทำให้เห็น พ่อทำให้เกือบทุกอย่างเเต่เราน่าจะดีกว่าเด็กบางคน ที่พ่อเเม่เขาเลี้ยงลูกดีเกิน เด็กบางคนไม่เคยเลย เเม้จะกวาดขยะ สกปรกขนาดไหน ฉันก็อยู่ได้ เเต่เราทนเห็นได้ไหวหรอก เราเคยลองใจหลายๆ ครั้งเเล้ว บางคนที่อายุเท่าเรา ไม่เคยเลยเเม่จะซักผ้าเอง ล้างจานเอง ยังให้เเม่ทำให้อยู่เลย บางคน เเต่จริงๆ พ่อเเม่เราเลี้ยงลูกไม่โตจริง เเต่เราก็พยายามปรับตัว เราทำมากกว่าคนอื่น เสียอีกบางที มันก็อยู่ที่จิตใต้สำนึก มองเอาเอง อย่ารักลูกของคุณเเบบผิดๆ สอนให้เค้าทำงานบ้านเป็นด้วยนะ เพราะต่อไปก็ต้องจากไปมีครอบครัว คุณไม่สามารถซื้อกับข้าวกินทุกมื้อ ได้หรอก เเละอย่าโอ๋ลูกเกินไป อย่าทำร้ายลูกในทางๆผิด ถ้าคุณมีลูกผู้หญิงต้องให้เค้าทำงานบ้านเป็น ทำกับข้าวให้เป็น สิ่งนี้บางทีมันเป็นติดเป็นนิสัยเเละอยู่ในจิตสำนึก เมื่อเวลาเจอเหตุการณ์ที่มันไหม่ เค้าก็จะกลายเป็นเเค่เด็กอ่อนหัด เเต่ดีกว่าทำอะไรไม่เป็นเลย มันลำบาก