เท่าที่ศึกษามาคือ เราสร้างพระพุทธรูปเพื่อเป็นเครื่องระลึกถึงพระศาสดาใช่ไหมครับ
ตัวอย่างปางที่นิยมสร้างกัน และเกิดขึ้นจริง ดังระบุในพระไตรปิฏก เช่น ปางห้ามญาติ ปางมารวิชัย ปางอุ้มบาตร เป็นต้น
หรือบางปางที่ไม่พบการสร้างมากนัก อาจดูแปลกสำหรับบางท่าน แต่เคยเกิดขึ้นจริง เช่น ปางโปรดท้าวผกาพรหม

แต่ที่สงสัยคือ บางปาง ไม่ใช่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริง ไม่มีระบุในพระไตรปิฏก เช่น ปางโปรดพระยามหาชมพู
ที่เป็นเนื้อเรื่องที่แต่งสมัยหลังแน่นอน และอ่านแล้วไม่สมเหตุสมผลอย่างมาก
เช่นว่า พระยามหาชมพูนี้เป็นมนุษย์ แต่เป็นระดับพระเจ้าจักรพรรดิ มีบุญญาธิการมาก เกิดมาก็มีของวิเศษหลายอย่าง เดินเข้าไปในดวงดาวได้
ทีนี้แกเทเลพอร์ตไปเห็นปราสาทพระเจ้าพิมพิสารสูงกว่าปราสาทตัวเอง โมโหเลยเอาเท้าถีบปราสาท รองเท้าแตก เลยเอามีดมาฟันปราสาท มีดบิ่น
เลยส่งสมุนจะมาจัดการพระเจ้าพิมพิสาร พระเจ้าพิมพิสารเลยไปขอให้พระพุทธเจ้าช่วย พระพุทธเจ้าเลยช่วยโดยเนรมิตพระองค์เป็นพระเจ้าจักรพรรดิที่ทรงเครื่องมากกว่าพระยาชมพู พระยาชมพูเลยขอบวชเป็นภิกษุ

คืออ่านแล้วไม่สมเหตุสมผลหลายอย่าง เช่น
1. ถ้ามีมนุษย์ที่มีบุญระดับนั้นจริงในสมัยนั้น ทำไมไม่มีระบุในพระไตรปิฏก
2. พระเจ้าจักรพรรดิ เจอปราสาทที่สูงกว่าประสาทตัวเอง เอาเท้าเตะ เอามีดฟัน มีดบิ่น กลับไปถึงปราสาทตัวเองยังโมโหค้าง เอามีดฟันอากาศระบายอารมณ์ มันใช่เหรอครับ
3. ถ้าคนที่มีบุญขนาดนี้บวชเป็นภิกษุ ต้องมีการระบุนามในพระไตรปิฏกสิครับ

แล้วเหตุการณ์ที่ไม่มีจริง แถมเนื้อเรื่องเป็นการเมคล้วน ไม่มีคติธรรมอะไรเลย แถมไม่สมเหตุสมผลด้วย ทำไมถึงนิยมสร้างกันแพร่หลายเหรอครับ คือประเทศเราเป็นนิกายเถรวาท ที่ยึดเฉพาะจากพระไตรปิฏกและอรรถกถา ไม่ใช่ว่าจะแต่งเรื่องอะไรเพิ่มเข้าไปเองได้ แบบอาจริยวาทไม่ใช่เหรอครับ

ป.ล. ถามเพราะสงสัยล้วนๆ ไม่มีเจตนาอื่นเลยครับ