ตอนนั้นผมติดตามซีรีส์พระพุทธเจ้า มหาศาสดาโลก ซึ่งแน่นอน ก็จะเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับพระพุทธเจ้า แต่เนื้อหาหลายส่วนมีความต่างกับพุทธประวัติแบบไทย ๆ ที่เราเคยเรียนรู้กันมา อย่างเช่นเรื่องของพระเทวทัต ซึ่งในแบบไทยจะกล่าวว่าเป็นพี่ชายของพระนางพิมพา และปองร้ายพระพุทธเจ้ามาตลอดจนท้ายที่สุดก็ถูกธรณีสูบ แต่ในซีรีส์ของอินเดีย กล่าวว่าพระเทวทัตเป็นลูกพี่ลูกน้องกับพระพุทธเจ้า โดยที่เป็นโอรสของพระเจ้าอมิโตทนะที่เป็นน้องชายของพระเจ้าสุทโธทนะ พระเทวทัตเองก็หมายปองในตัวพระนางพิมพา และสุดท้ายไม่ได้ถูกธรณีสูบ แต่ก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากการปองร้ายพระพุทธเจ้า ได้กราบขอขมาพระพุทธเจ้าเป็นครั้งสุดท้ายก่อนตาย

นั่นเป็นตัวอย่างหนึ่งที่แตกต่าง ซึ่งเท่าที่ผมทราบคือซีรีส์นั้นเขาสร้างจากพระคัมภีร์หรือหนังสืออีกเล่มหนึ่งที่ไม่เหมือนกับของไทยเรา เนื้อหาก็เลยต่างกันหลายส่วน ซึ่งผมได้อ่านพวกวรรณคดี หรือตำนานต่าง ๆ มาบ่อย ทำให้พอรู้ว่าในเรื่องของตำนานนั้น (ขอยกให้เรื่องนี้เป็นตำนานด้วยแล้วกัน) พอมีการแพร่หลายไปสู่ท้องถิ่นต่าง ๆ ผ่านวัฒนธรรม ภาษา การพูดการจาของแต่ละชนชาติ ก็ทำให้เนื้อเรื่องเริ่มที่จะแตกต่างกันออกไป อย่างรามายณะของอินเดียกับรามเกียรติ์ของไทยเนื้อหา รวมไปถึงชื่อตัวละครก็ไม่ได้เหมือนกันร้อยเปอร์เซ็นต์ มีแตกต่างกันบ้าง

หรือตำนานกรีก ประวัติของเทพซุสนั้นมีหลากหลายแบบ บ้างก็ว่าซุสเติบโตขึ้นมาโดยกินนมแพะชื่อนางอะมัลเธีย แต่บ้างก็ว่าอะมัลเธียเป็นเจ้าหญิงที่เลี้ยงซุสด้วยนมแพะ มีอยู่หลากหลายแบบ โดยตอนที่ผมอ่านจากการ์ตูนของพี่เฟน พี่เฟนเขาก็จะชอบอธิบายในสิ่งที่กำกวมแบบนี้แหละครับ พวกตำนานกรีกมักจะมีอะไรที่มันกำกวม แต่ละเล่มเล่าไม่เหมือนกันเยอะแยะ แต่พี่เฟนก็เอามาสรุปให้มันเข้าใจง่าย ๆ

ทีนี้ ในเรื่องของพระพุทธเจ้าครับ ในยูทูบก็จะมีคนคนหนึ่งที่เขาน่าจะอ่านพระพุทธศาสนาแบบไทย ๆ มามากและฝังใจกับเรื่องแบบนั้น พอมาเจอพระพุทธเจ้า มหาศาสดาโลกที่ผมบอกว่าแตกต่างกับของไทยหลายส่วน เขาก็ไม่พอใจมาก แสดงความเห็น วิจารณ์ในทางไม่ดีเกือบทุกตอน ทุกคลิป หาว่าบิดเบือน ที่ผมจำได้คือพระเจ้าพิมพิสาร ซึ่งเขาบอกว่าพระเจ้าพิมพิสารสำเร็จอะไรสักอย่างนี่แหละครับ จำไม่ได้เหมือนกัน แต่คนที่สำเร็จอะไรแบบนั้นจะไม่มีทางฆ่าตัวตายเด็ดขาด ซึ่งพุทธประวัติแบบไทยพระเจ้าพิมพิสารจะถูกพระเจ้าอชาตศัตรูจับไปขังคุกจนสวรรคต แต่ในซีรีส์นั้น พระเจ้าพิมพิสารชิงฆ่าตัวตายไปเสียก่อน โดยที่ในเรื่องนั้นระบุว่าพระเจ้าพิมพิสารไม่ต้องการให้พระเจ้าอชาตศัตรูต้องทำบาป (เผื่อฆ่าพ่อตัวเองขึ้นมา)

ผมกับหลาย ๆ คนก็ไปอธิบายให้เขาฟังว่ามันไม่ใช่นะ มันคืออย่างนั้นอย่างนี้ ผมก็อธิบายอย่างที่พิมพ์ไปข้างต้นนี่แหละครับ แต่เขาก็ไม่ฟัง จะยกเรื่องธรรมะ เรื่องอะไรที่เขารู้ขึ้นมาเถียง มาวิจารณ์ โดยไม่ยอมรับคำของผมและคนอื่นเลย จะหาว่าบิดเบือนให้ได้ จนสุดท้ายผมได้บอกเขาไปแบบไหนก็จำไม่ได้เหมือนกัน แต่เหมือนว่าถ้าเข้าไปเจอเวอร์ชั่นอื่นหรืออะไรสักอย่างนี่แหละเขาจะหาว่าบิดเบือนยิ่งกว่านี้อีก และถ้าเขาไม่พอใจจริง ๆ ก็ฟ้องกรมศาสนา ให้มีการตรวจสอบไปเลยว่าแบบไหนถูกแบบไหนผิดกันแน่

สำหรับผม สิ่งสำคัญคือ "คำสอน" ที่ปรากฏในเรื่องครับ อะไรที่ในเรื่องเขาสอนดี ๆ น่าปฏิบัติตามก็รับมา คือเหมือนคนนั้นเขายอมรับในคำสอนที่ปรากฏในเรื่อง แต่ไม่ยอมรับเรื่องของพระเจ้าพิมพิสาร อะไรแบบนั้นน่ะครับ และยังมีอีกหลายเรื่องที่เขาไม่ยอมรับ