รถปอ. แน่นมาก จขกท.นั่งอยู่ท้ายสุดตั้งแต่รถยังโล่งๆๆๆ....หลับๆๆตื่นๆๆๆไปตลอดทาง

ตอนรถแน่นแล้ว รถติดด้วย ...ได้ยินเสียงผญ.ท่านนึงตะโกนลั่นรถว่า ใครมีน้ำใจลุกให้เด็กนั่งหน่อยคร้าาาา.....เด็กยืนหลับแย้วว

ได้ผล มีคนลุกให้นั่ง ก้อคือผญ.ที่นั่งตรงที่เด็กน้อยยืนใกล้ๆๆๆนั่นล่ะ....( แม่เด็กยืนประมาณกลางๆๆๆรถ จขกท.นั่งท้ายสุด..บอกไว้ก่อน )

...........................

อีกรายผช.อุ้มลูกเข้ารถไฟฟ้า ซึ่งมีที่นั่งเต็ม..คนยืนเริ่มแน่นแล้ว

พอเข้าไปสักพักก้อพูดกับลูกให้ได้ยินกันหมดว่า...ลูกยืนกับคุณพ่อด้วยกันไหวไหมครับ..เรามายืนด้วยกัน.........

ได้ผล..ผช.ที่นั่งตรงที่คุณพ่อยืนอยู่รีบลุกให้นั่งทันที.....

........................................คือ สองรายนี้ ผู้ปกครองตั้งใจพูดให้คนบนรถได้ยินทั่วกัน โดยเฉพาะคนที่นั่งตรงหน้าแล้วไม่ลุกให้รึเปล่าครับ...

รายแรก พูดแบบเสียงแข็งมาก เหมือนพูดเชิงบังคับ ให้คนที่ไม่ลุกให้ลูกนั่ง รู้สึกผิด จนต้องลุก....เพราะลูกตนเองยืนจนหลับ

รายสอง มาแบบจิตวิทยา คุยกับลูก..ชวนยืนกัน ทำให้คนที่ไม่ลุกรู้สึกเขิน... จนต้องลุก...

..เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า..ลูกใครๆๆๆก้อรักครับ

จขกท.เป็นคนที่จะลุกให้ทันทีที่เห็น

แต่แบบพูดแบบนี้...ยังไม่เคยเจอครับ

สองเคสนี้จะไม่ได้พูดเลย ถ้าเจอจขกท.

เพราะ จขกท.จะลุกให้ก่อนครับบ