เด็กหญิงไร้ใจ
ในกระท่อมชายป่าแสนโดดเดี่ยว ยังมีเด็กหญิงไร้ใจอาศัยเพียงผู้เดียว
ในบ้านร้างโดดเดี่ยว.......ไกลแสนไกล

ชาวบ้านเดินทางผ่านไปมา          พบว่ามีบ้านร้างกลางป่าใหญ่
ล้วนแต่พูดถึงให้ความสนใจ  อยากพากันแวะเวียนเข้าไปดู

เวลาผ่านมานานแสนนาน             ชาวบ้านยิ่งพากันอยากรู้
เหตุใดบ้านร้างไม่เคยเปิดประตู            อยากรู้ข้างในมีอะไร

บ้างก็ว่ามีหญิงสาวงาม                  บ้างก็ว่ามีแม่มดใจร้าย
บ้างก็ว่ามีหญิงแก่อ้วนใหญ่                   แต่ไม่มีผู้ใดรู้ความจริง

ผู้คนมาจิงพากันเดินทางมา          ยังบ้านร้างชายป่าที่เคยถูกทิ้ง
หวังจะทำลายประตูบ้าน ให้ราบดิ่ง       ใช้   ขวานฟัน ปืนยิง จะเข้าไป

แต่บ้านน้อยยังคงนิ่งสงบไม่สั่นไหว พยายามเท่าใดไม่เหนผล
จึงพากันเลิกล้มทีละคน                           จนสุดท้ายไม่มีผู้ใดมา

เรื่องราวผ่านมานานเเสนนาน           จนผู้คนลืมเรื่องบ้านกลางป่าใหญ่
ไร้คนพูดถึงไม่มีใครสนใจ                         บ้านน้อยกลางป่าใหญ่ไม่เปิดประตู

เเต่คืนหนึ่งที่ดาวเต็มฟ้า                     ยังมีคนผ่านมาจากที่ไกลๆ
เห็นหน้าต่างบ้านร้างบานใหญ่                   เปิดออกไปพร้อมเสียงร้องให้

เสียงของเด็กหญิงไร้ใจ                      โดนเเม่มดผู้โหดร้ายสาปไว้
เธอเหงาเเต่ไม่มีใครรู้ได้                         เธอร้องให้เเต่ไม่มีใครได้ยิน

เหตุใดผู้คนมากมายที่แวะมา              ไม่นานนักก็ลาจากไป
ทิ้งบ้านร้างพร้อมร่องรอยถูกทำร้าย          สุดท้ายไม่เหลือใครสักคน

เงื่อนไขเดียวจากเเม่มดผู้ใจร้าย            คือใครก็ได้เพียงหนึ่งคน
ยอมอดทน เเละใช้ความเข้าใจ                       ใช้ความห่วงใย ไม่ทำร้าย บ้านของเธอ

เมื่อนั้นคำสาปจะสูญหาย                              เด็กหญิงจะกลายเป็นคนใหม่
เป็นหญิงสาวผู้มีหัวใจ                                     บ้านร้างจะไม่เงียบเหงาไปตลอดกาล