พระไตรปิฎก , พระธรรมวินัย
คัมภีร์ ๓ ตะกร้า
เหล่าอรหันตสาวก 500 รูป อันมีพระมหากัสสปะ เป็นผู้ริเริ่มสังคยาพระธรรมวินัย หลังพระบรมศาสดา ปรินิพพานไม่นาน
โดยนำรูปแบบ โครงร่างของท่านพระสารีบุตร ที่ได้วางเค้าโครงไว้ก่อนท่านนิพพาน
เป้าหมาย จุดประสงค์ของการ สังคยนา
เพื่อความ ถูกต้อง บริสุทธิ์ ความดำรงไว้ซึ่ง อมฤตธรรม ให้สืบสานแด่เหล่าเวไนยสัตว์ เพื่อ อยู่ด้วยหนทางอันประเสริฐ หนทางอันก้าวล่วงแห่งกองทุกข์
หนทางแห่งการมิต้องไปเกิดในที่ใดๆ เพื่อมารับทุกข์อีก
ครั้งเริ่มแรก ให้จดจำมาในรูปแบบการท่องจำ ที่เรียกว่า มุขปาฐะ และจดบันทึกเป็นภาษาบาลี อันเป็นภาษามคธ จนเป็นพระไตรปิฎกในที่สุด
อรหันตสาวกทั้ง 500 ครั้งปฐมสังคยนา ได้มีมติร่วมกันที่จะไม่ ตัดทอน เพิ่มเติม แม้เพียงเล็ก ในพระธรรมวินัย ที่พระบรมศาสดาทรงแสดงไว้
เพื่อความ บริสุทธิ์ ดั่งเดิม ไว้มิให้แปรเปลื่อนไปตามกาลเวลา เหล่าพระเถราจารย์รุ่นแล้วรุ่นเล่า ได้พากเพียร รักษา อมฤตธรรม
ตราบจนเป็นเถรวาทนิกาย ในปัจจุบัน
พระสุตตันตปิฎก 21000 พระธรรมขันธ์
รวมหมวดที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดงธรรม ต่างกรรม ต่างวาระ สถานที่ แด่สาวก เดียรถีร์ ชาวนา พรามหมณ์ พระราชา พ่อค้า
พระวินัยปิฎก 21000 พระธรรมขันธ์
หมวดว่าด้วยข้อ ประพฤติ หลักธรรมในการปฎิบัติแด่เหล่า ภิกษุ สามเณร ภิกษุณี สามเณรรี เพื่อเป็นผู้สืบสานพระธรรมวินัยนี้ เพื่อเป็นเนื้อนาบุญของโลก
เพื่อยังศรัทธาที่ยังไม่เกิด ให้เกิดขึ้น เพื่อศรัทธาที่เกิดแล้ว ให้เกิดยิ่งๆขึ้น เพื่อการก้าวล่วงพ้นแห่งทุกข์ในที่สุด
พระอภิธรรมปิฎก 42000
รวมบรวมแก่นคำสอนในศาสนานี้ จำแนกแจกแจงหลักธรรมทั้งหมดไว้ในหมวดนี้ โดยไม่กล่าวถึง บุคคล สถานที่ แต่เป็นเนื้อหาหลักธรรมล้วนๆ
ทั้งหมด 84000 พระธรรมขันธ์ ก้อคือ บวรพระพุทธศาสนา คือพระศาสดาแทนพระองค์
การรักษาพระไตรปิฎก ก้อคือการรักษา บวรพระพุทธศาสนา
การปฎิตามคำสอนในพระไตรปิฎก ก้อคือการ ปฎิบัติตามคำสอนในศาสนานี้
พระไตรปิฎก
คัมภีร์ ๓ ตะกร้า
เหล่าอรหันตสาวก 500 รูป อันมีพระมหากัสสปะ เป็นผู้ริเริ่มสังคยาพระธรรมวินัย หลังพระบรมศาสดา ปรินิพพานไม่นาน
โดยนำรูปแบบ โครงร่างของท่านพระสารีบุตร ที่ได้วางเค้าโครงไว้ก่อนท่านนิพพาน
เป้าหมาย จุดประสงค์ของการ สังคยนา
เพื่อความ ถูกต้อง บริสุทธิ์ ความดำรงไว้ซึ่ง อมฤตธรรม ให้สืบสานแด่เหล่าเวไนยสัตว์ เพื่อ อยู่ด้วยหนทางอันประเสริฐ หนทางอันก้าวล่วงแห่งกองทุกข์
หนทางแห่งการมิต้องไปเกิดในที่ใดๆ เพื่อมารับทุกข์อีก
ครั้งเริ่มแรก ให้จดจำมาในรูปแบบการท่องจำ ที่เรียกว่า มุขปาฐะ และจดบันทึกเป็นภาษาบาลี อันเป็นภาษามคธ จนเป็นพระไตรปิฎกในที่สุด
อรหันตสาวกทั้ง 500 ครั้งปฐมสังคยนา ได้มีมติร่วมกันที่จะไม่ ตัดทอน เพิ่มเติม แม้เพียงเล็ก ในพระธรรมวินัย ที่พระบรมศาสดาทรงแสดงไว้
เพื่อความ บริสุทธิ์ ดั่งเดิม ไว้มิให้แปรเปลื่อนไปตามกาลเวลา เหล่าพระเถราจารย์รุ่นแล้วรุ่นเล่า ได้พากเพียร รักษา อมฤตธรรม
ตราบจนเป็นเถรวาทนิกาย ในปัจจุบัน
พระสุตตันตปิฎก 21000 พระธรรมขันธ์
รวมหมวดที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดงธรรม ต่างกรรม ต่างวาระ สถานที่ แด่สาวก เดียรถีร์ ชาวนา พรามหมณ์ พระราชา พ่อค้า
พระวินัยปิฎก 21000 พระธรรมขันธ์
หมวดว่าด้วยข้อ ประพฤติ หลักธรรมในการปฎิบัติแด่เหล่า ภิกษุ สามเณร ภิกษุณี สามเณรรี เพื่อเป็นผู้สืบสานพระธรรมวินัยนี้ เพื่อเป็นเนื้อนาบุญของโลก
เพื่อยังศรัทธาที่ยังไม่เกิด ให้เกิดขึ้น เพื่อศรัทธาที่เกิดแล้ว ให้เกิดยิ่งๆขึ้น เพื่อการก้าวล่วงพ้นแห่งทุกข์ในที่สุด
พระอภิธรรมปิฎก 42000
รวมบรวมแก่นคำสอนในศาสนานี้ จำแนกแจกแจงหลักธรรมทั้งหมดไว้ในหมวดนี้ โดยไม่กล่าวถึง บุคคล สถานที่ แต่เป็นเนื้อหาหลักธรรมล้วนๆ
ทั้งหมด 84000 พระธรรมขันธ์ ก้อคือ บวรพระพุทธศาสนา คือพระศาสดาแทนพระองค์
การรักษาพระไตรปิฎก ก้อคือการรักษา บวรพระพุทธศาสนา
การปฎิตามคำสอนในพระไตรปิฎก ก้อคือการ ปฎิบัติตามคำสอนในศาสนานี้