การภาวนาสมาธิ เป็นของยากแต่ได้อานิสงส์มาก เพราะกิเลสอวิชชามันกลัว มันครอบงำกีดขวางไม่ให้เจ้าของจิตปฏิบัติภาวนาเพราะมันกลัวจะถูกฆ่าด้วยปัญญาจากสมาธิ-วิปัสสนา จึงอ้างกันว่า ทำทานถือศีลก็เพียงพอแล้ว อ

---- มหาหัตถิปโทปมสูตร ๑ กุศลทั้งปวงนับลงในอริยสัจ ๔ : ดร.สุภีร์ ทุมทอง : มูลนิธิมายาโคตมี : ๒๗ พ.ค. ๒๕๖๖ https://www.youtube.com/watch?v=di

ถ้าไม่ปฏิบัติขจัดกิเลส อวิชชาให้หมดสิ้น จะไม่เห็นธรรมตามความเป็นจริง จิตปุถุชนถูกเคลือบด้วยอวิชชา จนมืดบอดดำสนิท ทำให้หลงขันธ์ 5 เป็นตัวเป็นตน เป็นจิต จิตหลอมรวมกับวิญญาณและกายรวมเป็นเนื้อเดียวกัน วิ

การเจริญสมถสมาธิ จนจิตรวมเป็นอัปนาสมาธิ ต่ำสุด คือ ฌาน 1 ยิ่งถึงฌาน 4 ได้ยิ่งดี เพราะฌาน 4 จะเหลือแต่จิตตั้งมั่น เด่นดวงเป็นเอกัคตาและที่สำคัญ คือ เกิดอุเบกขารมณ์ คือ ความเป็นกลางอย่างยิ่ง กิเลสอวิชชา