สวัสดีครับ เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้คงต้องย้อนไปก่อนหน้านี้หลายปี เรื่องนี้เกิดขึ้นมานานแล้ว จำได้ลางๆเป็นบางอย่าง นึกรายละเอียดไม่ค่อยได้ แต่เร็วๆนี้ได้มีโอกาสได้เจอและพูดคุยกับ เจ้าตัว อีกครั้งหลังจากที่ไม่ได้เจอกันนาน คุยกันไปคุยกันมา ผลัดกันนึกผลัดกันเล่าจนสุดท้ายก็ได้รายละเอียดมาจนเกือบครบ ก็เลยเอามาเล่าให้ฟังกัน
        เรื่องมันเกิดในช่วงที่ผมยังเรียนมัธยมอยู่ ในตอนนั้นชีวิตผมมีความสุขมากมีเพื่อนที่สนิทและไปไหนไปกัน ทำให้เราสนิทกันมาก
        จุดเริ่มต้นของเรื่องนั้นเหมือนจะเป็นเรื่องเล็กๆที่ไม่มีอะไรมากมาย แต่มันกลับส่งผลร้ายอย่างคาดไม่ถึง มันเริ่มจาก ของแถม ชิ้นนึงที่ได้มาฟรีๆจากร้านค้าต่างจังหวัด
        เช้าวันหนึ่งเพื่อนผมมาพร้อมกับถุงพลาสติกใบใหญ่ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม เราทักทายกันตามประสาเหมือนทุกๆวันที่ได้เจอกัน ทุกคนดูสนใจว่าในถุงใบใหญ่นั้นใส่อะไรเอาไว้ เพื่อนผมที่เป็นเจ้าของถุงนี้ผมขอเรียกว่า ต้น แล้วกันนะครับ
        ต้นเรียกเพื่อนทุกคนเข้ามาหา พร้อมกับเปิดถุงพลาสติกห่อใหญ่นั้นออก ข้างในนั้นเป็นตุ๊กตาไม้ที่มีสีวาดระบายไว้อย่างสวยงาม ต้นบอกว่าซื้อมาฝากทุกคน ไปเที่ยวกับที่บ้านมา เจอร้านขายถูกมาก เลยซื้อมาซะเยอะเลยดูสิ
       พวกเรารุมดูของฝากถุงนั้นอย่างตื่นเต้น ทุกคนได้กันไปคนละชิ้น เลือกเอากันตามใจชอบ สงสัยจะได้มาถูกจริงๆ เพราะต้นมันดูไม่เดือดร้อนอะไรเลย
‘แจกหมดเลยรึ แล้วไม่เก็บไว้ให้ตัวเองรึไง’ ผมถาม
‘เอาไปเลย ของตัวเองเก็บไว้ที่บ้านแล้ว อันนี้ของฝากๆ’
         เพื่อนๆทั้งชายและหญิงต่างเลือกกันเสร็จหมดแล้ว เหลืออยู่ในถุงอีกสองสามตัว ต้นบอก่าเดี๋ยวเอาไปให้ครูแล้วกัน ไหนๆก็เหลือแล้ว ต้นเทของในถุงลงมาบนโต๊ะ มันเหลือตุ๊กกตาไม้อยู่ สามตัว แต่มีตัวนึงที่มันแปลกๆ ตัวอื่นๆจะเป็นตุ๊กตาไม้น่ารักๆ มีหัวกลมๆ กับตัวทรงกระบอก แต่ตัวนี้มีแขนมีขา รูปร่างเหมือนคน แต่งานดูไม่ละเอียด ไม่ปราณีตอะไร เหมือนกับของที่ทำไม่สวยแล้วไม่ได้เอามาขาย
‘อันนี้อะไรวะ ทำไมมันไม่สวยเลย’ ต้นบ่นด้วยท่าทาง งงๆ
‘อึงซื้อมากี่ตัวจำได้ปะ ลองนับดิ โดนโกงป่าว’
‘ซื้อเหมามาอะดิ ไม่ได้นับเลย เขาบอกถ้าเหมาจะลดให้เยอะ’
‘เออ งั้นก็ชั่งมันเหอะ ไหนๆก็ได้มาถูก’
‘เอ้อ นึกออกละ ป้าคนขายแกบอก แกจะแถมของมาให้ สงสัยอันนี้แหละมั้ง’
          ต้นคิดว่าตัวที่ปนมานั้นคงเป็น ของแถม หรือไม่ก็ของเหมาที่ยังไงก็ไม่น่าจะขายออก เลยยัดมาให้ด้วย ต้นเป็นคนอารมณ์ดี สบายๆ เลยไม่ได้คิดอะไรมาก สองตัวที่เหลือจึงเอาไปให้ครู และตัวนี้ต้นเก็บกลับไปที่บ้าน เพราะมันไม่สวยเอาไปฝากใครคงไม่ได้
           ในคืนนั้นหลังจากที่เราแยกย้ายกันกลับบ้านหมดแล้ว ในช่วงกลางคืนปกติเราจะนัดเล่นเกมออนไลน์กัน แต่คืนนั้นต้นไม่ได้เข้ามาเล่นด้วย บอกว่ารู้สึกเพลียๆ สงสัยจะยังนอนไม่พอจากที่ไปเที่ยวมา ทิ้งให้พวกผมเล่นเกมส์กันเอง
            ผมเล่นเกมส์จนเวลาเลยไปประมาณ 5 ทุ่ม แม่เดินเข้ามาบ่นผมว่าทำไมถึงยังไม่นอนอีก ผมจึงต้องปิดคอมไปนอนทันที ผมนอนไปสักพักมันก็ยังไม่ง่วง เลยเอาโทรศัพท์มาเล่น เมื่อเปิดดูก็เห็นต้นมันส่งรูปมาในไลน์ เป็นรูปตุ๊กตาตัวแปลกๆนั้น มันวางเอาไว้บนหัวเตียง บอกว่าแปลกดี เลยเอามาตั้งไว้เท่ๆ ผมก็แซวมันเล่นๆ แต่จำไม่ได้ว่าแซวอะไรกัน
           ผมหลับไปตอนไหนไม่รู้ จนต้องตื่นด้วยเสียงโทรศัพท์ทางวางไว้ตรงหัวเตียงดังขึ้นมา ผมหยิบมาดู ปรากฏว่าเป็นต้นโทรมา พอรับสายมันบอกว่ามันโดนผีอำ มันเล่าวามันรู้สึกตัว จะลุกไปเข้าหัองน้ำ แต่ว่าลุกไม่ขึ้น ขยับตัวไม่ได้ดิ้นยังไงก็ไม่หลุด มันดิ้นๆอยู่พักนึงจึงหลุด แล้วก็เลยโทรมา ผมบอกมันว่า นอนทับเส้นป่าว อย่าไปคิดมากไปนอนต่อได้แล้ว เพราะตอนนั้นผมง่วงมาก เลยยังไม่อยากคุยอะไร
            ในตอนเช้าต้นมาด้วยท่าทางสะลึมสะลือ ขอบตาคล้ำ หายมาตั้งแต่ไกล เมื่อถามจึงรู้ว่า มันไม่ได้นอนตั้งแต่ที่มันโทรหาผมนั่นแหละ มันบอกว่ามันกลัว มันนอนไม่หลับ เลยลุกไปเล่นเกมส์ยันเช้าเลย
            ในวันนั้นต้นมันก็หลับนคาบแทบทั้งวัน มีตื่นมาบ้าง สักพักก็หลับต่อ พวกผมก็ไม่ได้สนใจอะไร เพราะบางวันก็จะมีเพื่อนที่ชอบเล่นเกมส์โต้รุ่งแล้วมานอนหมดสภาพแบบนี้บ่อยๆ
           ในตอนเย็นเราไปเล่นบอลกันเหมือนในทุกๆวัน ส่วนผมเล่นไม่ค่อยเก่งเท่าคนอื่น จึงเล่นบ้างพักบ้าง ส่วนมากก็ชอบไปนั่งดูนั่งคุยกับเพื่อนมากกว่า และมันจะถูกถีบให้ไปเป็นโกล์ตลอด ทำให้มีเวลานั่งเล่นอะไรไปเรื่อย
           เราเล่นกันไปเรื่อยๆ ก็เริ่มเหนื่อย เวลาลาก็เริ่มเย็นแล้ว คนอื่นๆก็ทะยอยกลับกันไปหมด เพื่อนๆตกลงกันว่าจะกลับ แต่ก่อนกลับไม่รู้ว่านึกคึกอะไรมาแกล้งผม เตะลูกบอลมาแต่ไกล คงกะว่าให้ผมตกใจเล่น แต่มันก็เตะพลาด ไปลงที่กระเป๋าเพื่อนๆที่วางอยู่ข้างสนามเต็มๆ มีเสียงกระแทกเหมือนเหมือนโดนกับอะไรแข็งๆ
‘เห้ย โดนกระเป่าใครวะน่ะ’
‘ เห้ย เป๋าอุ มีคอมด้วย พังไหมเนี่ย ชห.’
          พวกเรารีบวิ่งมาดูกระเป๋าของต้นที่โดนบอลอัดใส่ ต้นรีบคว้าเอาคอมในกระเป๋ามาสำรวจความเสียหายก่อนเลย แต่ก็ไม่มีรอยแตกหักอะไร โล่งใจทั้งเจ้าของทั้งคนเตะ ต้นล้วงเข้าไปในกระเป๋าเพื่อดูว่ามีอะไรเสียหายอีกรึเปล่า แฃ้งต้นก็ทำท่างงๆ เหมือนเจออะไรบางอย่าง
         ต้นหยิบของบางอย่างในกระเป่าออกมา มันคือตุ๊กตาตัวเมื่อวาน ตุ๊กตาแปลกๆท่ต้นเอาไปไว้บนหัวเตียง มันทำท่างงมาก เพราะว่ามันจำได้ว่ามันเอาไว้หัวเตียง แล้วก็ไม่ได้เอาใสกระเป๋ามาแน่ๆ และเมื่อดูดีๆ ก็เจอว่าตุ๊กตามันร้าว สงสัยจะโดนบอลเข้าจังๆ
          ต้นถือตุ๊กตาไว้ในมือด้วยความรู้สึกแปลกๆ ต้นจับดูตรงรอยร้าว แต่คงออกแรงมากไปหน่อยทำให้รอยร้าวนั้น แตก จนคอของตุ๊กตาหลุดออกมาเป็นสองชิ้น ต้นตกใจมาก
           และเมื่อคอของตุ๊กตาหลุดออกไปแล้ว ก็ทำให้เห็นว่าตรงบริเวณคอนั้นมันมีรูอยู่ ขนาดไม่ใหญ่มากประมาณหลอดดูดน้ำ แต่มันก็เล็กจนเอานิ้วใส่เข้าไปไม่ได้ เพื่อนๆช่วยกันตะแคงดู เอาแฟลชโทรศัพท์ส่องดูก็เห้นว่าของในมีของลักษณะคล้ายๆ เส้นผม กับเศษผ้าถูกม้วนสอดเอาไว้ด้านใน
           ทุกคนมองหน้ากันด้วยความไม่สบายใจ ผมเลยชวนเพื่อนว่างั้นไปแวะวัดกันไหม ไปทำบุญจะได้สบายใจ ทุกคนก็ตกลง ขี่มอเตอร์ไซด์ออกจากตรงนั้นไป ต้นซ้อนผมมา ระหว่างทางนั้นต้นมันก็มองดูตุ๊กตาในมือมันด้วยสีหน้าไม่ค่อยดี คิ้วสองข้างแทบจะชิดกัน แล้วมันก็ตัดสินใจโยนตุ๊กตาในมือลงไปในคลองเล็กๆที่เราขับรถผ่าน
           เรามาถึงวัดก็เป็นช่วงที่เพิ่งจะทำวัตรเสร็จพอดี เราเข้าไปไหว้พระด้านใน แล้วก็หยอดตู้ทำบุญกัน หลวงพ่อที่กำลังจะปิดโบสถ์ก็เลยเรียกให้ไปหา บอกว่ามาเอาน้ำมนต์มา จะปิดโบสถ์แล้ว เราก็เข้าไปกราบหลวงพ่อ ให้ท่านพรมน้ำมนต์ให้ เพื่อนผมคนนึงอยู่ดีๆก็ถามท่านว่า หลวงพ่อดูดวงได้ไหมครับ ผมกำลังจะเลือกคณะ
            หลวงพ่อหัวเราะแล้วบอกว่า ก็พอได้ไม่แม่นอย่าว่ากัน เราก็ไล่กันไปทีละคน จนมาถึงผม หลวงพ่อมองหน้านิ่งๆ แล้วยิ้มพร้อมกับพูดว่า ข้าม ผมก็ งง แต่ไม่ทันจะถามอะไรหลวงพ่อก็หันไปทางต้นแล้ว หลวงพ่อมองหน้าต้น หน้านิ่วคิ้วขมวด ต้นมันก็เริ่มกลัวๆ
‘ระวังตัวไว้หน่อยนะไอ้หนู ช่วงนี้ดวงไม่ดี’
             หลวงพ่อสวดมนต์ให้พร แล้วบอกว่าไม่ต้องกังวลมากมายอะไร ทำบุญทำทาน มีสติระวังตัวก็พอ พวกผมก็ยังไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่ แต่ก็คงทำได้แค่นั้น เราก็เลยแวะไปหาอะไรกินกันก่อนจะแยกย้ายกลับกัน
             เช้าวันต่อมาพวกผมแทบจะลืมเรื่องเมื่อวานไปแล้ว อาจจะเพราะเกมส์ที่เล่นกันเมื่อคืนมันสนุกจนเราไม่ได้สนใจอะไร แต่คนี่ท่าทางจะไม่สนุกกับเกมส์เมื่อคืนเท่าไหร่ คงจะเป็นต้น
             เช้าวันนี้ต้นยังคงมีสีหน้าไม่ค่อยดี ดูอิดโรย ขอบตาคล้ำมากกว่าเมื่อวาน ท่าทางไม่แจ่มใส ต้นยังคงเงียบๆอยู่ในช่วงเช้า จนถึงตอนกลางวัน เรานั่งกินข้าวกัน แต่ต้นไม่ค่อยยอมกิน เขี่ยข้าวไปมาด้วยท่าทางเบื่อหน่าย
‘เป็นไรวะ คิดมากเรื่องที่หลวงพ่อพูดหรอ’ เพื่อนถาม
‘ อือ ’
                ต้นตอบเสียงเรียบๆ ถอนหายใจยาว แล้วก็เล่าขึ้นมาว่า เมื่อคืนโดนผีอำอีกแล้ว หลังจากเล่นเกมส์เสร็จไปนอน มันรู้สึกเหมือนเดิมเลย มันขยับตัวไม่ค่อยได้ รู้สึกอึดอัด เย็นๆหนาวๆ พอกวาดตามองไปรอบๆที่หน้าประตูห้องนอนก็เห็นเป็นเงาผู้หญิงตะคุ่มๆ ยืนอยู่ท่าทางน่ากลัว แต่ว่าเห็นไม่ชัด ตกใจมาก ก็เลยสะดุ้งตื่น ก็เลยรู้ว่า ฝัน แต่มันทำไมเหมือนจริงจัง ตอนนี้ยังนึกความรู้สึกตอนนั้นออกอยู่เลย
               พวกผมก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไง ก็ได้แต่ปลอบใจไป ในตอนนั้นผมก็ยังไม่เหมือนกับตอนนี้ ยังทำอะไรไม่ได้มาก รู้สึกได้บ้างเป็นบางครั้ง  เพื่อนก็บอกว่าให้ผมลองทำอะไรสักอย่าง ผมก็รับปากไว้ แต่ก็ยังคิดไม่ออกเลยว่าจะทำยังไงดี
               ในตอนเย็นเรามาเล่นบอลกันเหมือนทุกทีแต่วันนี้ต้นไม่ได้ลงไปเล่นด้วย นั่งอยู่ข้างสนามเฉยๆ ผมก็เลยมานั่งเล่นกับมัน เผื่อมันจะเล่าอะไรให้ฟังอีก มันก็คุยไปเรื่อย ท่าทางเนือยๆ ผมเลยชวนมันไปหาอะไรกิน เผื่อจะสดชื่นขึ้น กินน้ำอัดลมเย็นๆให้สบายใจ มันก็ตกลง
                ผมเดินมาพร้อมกับมัน เราเดินชิดสนามเหมือนทุกที แต่อยู่ดีๆวันนั้นก็มีมอเตอร์ไซด์ส่งของเสียหลัก แถมาตรงที่ผมสองคนยืนอยู่ เหมือนว่าจะต้องชนแน่ๆ แต่เหมือนคนขับจะเห็นพวกผม ก็เลยหักหลบ ทำให้มันเฉี่ยวผมไป แต่ว่ามอเตอร์ไซด์คนนั้นก็ล้มลงไปกับพื้น
                เพื่อนผมทุกคนวิ่งมาดู เพราะเห็นรถล้ม แล้วพวกผมก็ยืนอยู่ตรงนั้น คงคิดว่าต้องชนกับพวกผมแน่ๆ ทุกคนรีบวิ่งไปดูลุงคนขับ ลุงไม่ได้มีแผลอะไร รถก็ไม่ได้เป็นอะไรแค่มีรอยถลอกนิดหน่อย เราถามลุงว่าไป รพ. ไหม เราจะไปส่ง เอารถไปอู่ไหม จะพาไป
                ลุงปฏิเสธิบอกว่าไม่เป็นไร เพราะว่าลุงแถมาเอง เราไม่ได้ผิดอะไร ลุงก็ไม่ได้เจ็บรถก็ไม่ได้พัง ลุงก็เลยถามว่าผมสองคนเป็นอะไรไหม ผมบอกว่ามันเฉี่ยวๆลุงไม่ได้โดนอะไร ไม่ได้เป็นอะไรหลอก ลุงก็ถอนหายใจเหมือนโล่งอก แล้วก็ขับรถออกไป
               เพื่อนๆเข้ามาถามอาการผมกับต้น ผมบอกว่าผมไม่โดนไร ต้นมันก็ไม่โดนไรมั้ง เพราะก็ไม่ได้ล้มลงไป แต่ต้นมันยืนนิ่งๆไม่พูดอะไร พวกผมก็เลยถามว่าเป็นอะไร มันเปิดเสื้อให้ดู ปรากฏว่าตรงเอวมีรอยเขียวๆ เหมือนไปโดนอะไรกระแทกมา สงสัยจะเป็นกระจกข้างมอเตอร์ไซด์คันนั้น
               พวกผมก็ว่ามันทำไมไม่พูดตั้งแต่ตอนนั้น มันก็บอกว่ามันตกใจ ไม่รู้จะทำยังไง สังเกตุ เห็นได้ชัดเลยมันมันตกใจมาก หน้าซีด ตอนนี้ดูจิตตกมากกว่าเมื่อเช้าอีก ด้วยเหตุนี้พวกผมเลยไม่อยากจะคาดคั้นอะไรมันมาก ก็เลยปล่อยๆไปตามใจมัน
               ในคินนั้นต้นก็ไม่ได้เล่นเกมส์กับพวกผม เฟสก็ไม่ได้ออนเลย พวกผมก็ได้แต่เป็นห่วง โทรไปก็ไม่รับสาย สงสัยจะต้องรอจนถึงเช้าถึงจะได้คุยกัน
                ในตอนเช้าทุกคนรอต้นด้วยความเป็นห่วง พอต้นมาถึงทุกคนก็รีบวิ่งเข้าไปหา แต่ททุกคนก็ตกใจมากกว่าเดิม เมื่อเห็นสภาพต้นในวันนี้ ต้นดูอิดโรยลงไปมากกว่าเดิม ท่าทางเหมือนคนพักผ่อนไม่พอ หน้าหมองคล้ำ ใต้ตาดำคล้ำจนน่าเป็นห่วง เมื่อสังเกตุดีๆ ก็เห็นได้ว่า ต้นผอมลง
               ต้นบอกว่าเมื่อคืนใจไม่ดีกลัวมากเลย ก็เลยไม่ได้เข้าไปเล่นเกมส์ พยายามนอนแต่หัววัน แต่มันก็หลับๆตื่นๆ และในตอนกลางดึก ก็รู้สึกตัวขึ้นมาอีก และรู้สึกเหมือนโดนผีอำอีกแล้ว มองมองไปที่ประตูหน้าห้อง ก็เห็นเงาของผู้หหญิงคนเดินยืนอยู๋แต่คราวนี้ เธอไม่ได้อยู่หน้าประตู เธอขยับเข้ามาใกล้ขึ้น อยู่แถวๆตู้เสื้อผ้า
........................................................
กลางคืนมาต่อนะครับ ออกไปธุระก่อน วันนี้แน่นอนครับ