ตอนเด็กๆ ชัยไปงานศพกับแม่ เขาสังเกตว่าตอนทอดผ้าบังสกุล ทางเจ้าภาพได้เชิญผู้มีเกียรติหลายคนไปทอดผ้า เขาเริ่มคิดแปลกๆว่าถ้าเป็นงานของเขา เขาอยากให้มีดาราออสการ์ นักร้องเกาหลี และนางงามระดับโลกมาทอดผ้าในงานศพของเขา เขาคิดต่อว่าเขาต้องทำงานอะไร เวลาตายถึงจะมีคนเหล่านั้นมาทอดผ้าในงานศพของตน

ถึงจะยังคิดไม่ออก แต่สิ่งที่เปลี่ยนแปลงคือชัยตั้งใจเรียนมากขึ้น แต่ฟ้าก็ไม่เป็นใจเมื่อเขาต้องออกจากโรงเรียนหลังจากจบ ป.6 แล้วก็ทำงานรับจ้างอยู่แถวๆนั้น ความฝันทุกอย่างของชัย เขารู้ดีว่ามันเป็นไปไม่ได้

วันหนึ่งขณะที่ชัยกำลังเดินไปส่งของ เขาเดินผ่านรถบัสคันหนึ่ง ได้ยินเสียงเด็กในรถตะโกนว่า "ระเบิดๆ" ชัยรีบวิ่งขึ้นไปบนรถแล้วหยิบระเบิดอุ้มลงรถไป ตอนนั้นเขาไม่ได้คิดอะไรมากนอกจากอยากให้ทุกคนปลอดภัย ชัยจึงอุ้มระเบิดแล้ววิ่งไปไกลที่สุดจนระเบิดได้ระเบิดขึ้น แรงระเบิดได้แยกร่างของเขาเป็นชิ้นๆ

ข่าวของชัยได้ถูกตีแผ่ไปทั่วโลกเพราะรถบัสคันนั้นคือรถที่พาเด็กนานาชาติมาทัศนศึกษาโดยสหประชาชาติให้ทุนสนับสนุน เมื่อถึงวันเผาศพ คนที่มีชื่อเสียงบางคนอดไม่ได้ที่จะมาร่วมงานของเขา คนที่มาร่วมงานเขามีทั้งดาราออสการ์ นักร้องเกาหลีและนางงามระดับโลก แม่ของชัยให้เกียรติคนเหล่านั้นโดยการเชิญพวกเขาทอดผ้าบังสกุล

นักข่าวจากซีเอ็นเอ็นก็มาทำข่าว เขาได้พูดประโยคสุดท้ายไว้ว่า

"เป็นไปไม่ได้ที่พวกเราจะลืมเขา"