ทุกเพลาครานี้ที่ส่องมองไปในกระจกวิเศษ
หญิงก็แสนจะสมเพชสังเวททุเรศทุรังตัวเอง
ที่เห็นสภาพผิวพรรณที่เคยอ่อนเนียนนวลราวไข่มุกทะเลใต้
กลับเป็นดวงด่างแดงกระจายไปทั่วราวหมาขี้เรื้อนโดนเห็บกัด (ไม่ใช่แค่เห็บค่ะ ทั้งคุ่น ทั้งเห็บ)
ใช่ค่ะ หญิงเพิ่งกลับมาจากการเดินทางไปยังสิ่งที่ ใครคนหนึ่ง เรียกการเดินทางเส้นนี้ว่า
“ปริญญาเอกแห่งการเดินป่าในเมืองไทย”

โมโกจู