ท๊าดา!! มาแล้วค่า มาแล้ว ห่างหายไปนานมากเลย ตั้งน๊านนน นาน คนอ่านรอจนลืมแล้วละมั้งคะเนี่ย ขออภัยด้วยนะคะ งั้นไปต่อกันเลยนะ

ถึงไหนแล้วน๊าา... โอเค จำได้ละ ตอนที่ 6 นี้จะว่าด้วยการบอกข้อดีและข้อเสียของการทำงานเรือ เพื่อที่จะเป็นการประกอบการตัดสินใจของใครที่อยากไปทำงานบนเรือสำราญกันนะคะ  เริ่มจากข้อดีหรือเสียก่อนดี   เอาข้อดีก่อนละกันเนอะ

     ข้อดีของการทำงานเรือสำราญ แถ่แด่แด๊ม

1. ได้เจอโลกกว้าง ออกจากที่เดิมๆ ที่เราเคยอยู่  เปิดโลกทัศน์ ออกไปเป็นกบนอกกะลา หรือพูดฟังดูดีหน่อยก็คือ ออกจากคอมฟอร์ทโซนนั่นเอง

ภาพออกไปเที่ยวเมืองอิสตันบูล ประเทศตุรกี



2. ได้เที่ยวสถานที่ต่างๆ ทั่วโลก ในราคาที่ต่ำหรือฟรี ขึ้นอยู่กับเราใช้จ่าย เพราะเรือเค้าก็ไม่ได้เก็บค่าอะไรจากเราหรอกค่ะ แค่เวลาเราจะไปเที่ยวข้างนอกก็ต้องมีค่ารถ ค่ากินเป็นธรรมดา ซึ่งสถานที่หรือประเทศที่เราจะไปส่วนใหญ่เป็นสถานที่ท่องเที่ยวดังๆ ของโลก

เที่ยวเมืองลิโวโน่ ประเทศอิตาลี



3. ได้ฝึกทักษะภาษาอังกฤษและภาษาอื่นๆ ที่จะต้องใช้สื่อสารกับลูกค้าและเพื่อนร่วมงานที่มาจากทั่วทุกมุมโลก แรกๆ ก็งงๆ ไปก่อน อยู่ไปอยู่มาเดี๋ยวชินเอง เหมือนพวกเราคอนแทรคแรก เงียบๆ สุภาพเรียบร้อยต่อเพื่อนร่วมงาน พอคอนแทรคต่อไปละเมิงเอ้ย ตรูฟังเมิงรู้เรื่องละ ตรูด่าแหลกเลย อย่าได้มากวนตับ 5555

เพื่อนร่วมงานที่มาจากทั่วมุมโลก หลากหลายสำเนียง


4. ได้มีเพื่อนและสัมพันธไมตรีที่ดีหรือ connection จากเพื่อนร่วมงานและลูกค้าจากหลายประเทศ เพราะในอนาคตเราไม่รู้หรอกว่าเราอาจจะได้พึ่งพากันและกัน อาจจะมีการร่วมมือทำธุรกิจหรืออะไรอีกหลายอย่างก็ได้ ดังคำกล่าวของใครสักคน จำไม่ได้ ที่กล่าวว่า " บางครั้งไม่สำคัญว่า เราทำอะไร แต่ที่สำคัญกว่าคือว่าเรารู้จักใคร"

ถ่ายกับลูกค้า ชาวเดนมาร์ค ที่เรือ Voyager of the Seas ของบริษัทรอยัลแคริบเบียน บริษัทที่สอง ที่เราทำงาน


5. ได้เรียนรู้วัฒนธรรมของต่างชาติที่ล้วนแต่แตกต่างกันออกไป ซึ่งเรียนรู้ได้ทั้งจากลูกเรือด้วยกัน จากแขกหรือลูกค้า และสุดท้ายเรียนรู้จากประเทศที่เรือเราจอดให้เราออกไปท่องเที่ยวนั่นล่ะค่ะ ได้เห็นทั้งความเป็นอยู่ของเค้า การวางตัว การแต่งตัว การพูดจา และอาหารการกินที่แตกต่างกันบอกไปยิ่งใครได้ทำในสายอาหารและเครื่องดื่มด้วยแล้ว ยิ่งเข้าทางเลยค่ะ ได้ลองหมดอาหารทุกสัญชาติ ซึ่งข้อนี้ เจ้าของกระทู้ชอบมาก อิอิ มันเป็นเสน่ห์อีกอย่างหนึ่งและเป็นรสชาติของชีวิตค่ะ ตอนนี้เลยกลายเป็นคนกินอาหารได้ทุกสัญชาติเลย อร่อยต่างกันไป แต่อาหารชาติไหนก็สู้ชาติไทยไปไม่ได้จ้า โอ้ววไม่น่าพูดถึงเลย หิวๆๆ คิดถึงเมืองไทย


6.  สำหรับคนโสด โฉด พ่อหม้าย แม่หม้าย (เมีย-เผลอ รึเปล่า เฮ่ๆ​) อาจมีโอกาสได้เจอคนรัก คู่รักได้นะคะ อันนี้ก็แล้วบุพเพอาละวาด เอ้ยบุพเพสันนิวาสแล้วกันเนอะ จขกท เอง ไปจนไม่รู้กี่คอนแทรคก็เจอแต่อะไรก็ไม่รู้ ช้ำรักซ้ำแล้วซ้ำอีก สุดท้ายมาเจอคู่แท้แถวๆ ท่าเรือที่เราเคยออกมาช๊อปปิ้ง มาเที่ยว สมัยตอนทำงานเรือนั่นล่ะค่ะ

ภาพเดียวที่เหลือ ให้ทายว่าคนไหนคือ ผช ที่เป็นบุพเพอาละวาดของเรา (ย้ำว่าอาละวาด)



7. ได้มีเงินเก็บเป็นก้อน เพราะไม่ต้องแบ่งเสียค่าน้ำ ค่าไป ค่าหอ ค่าบ้าน ค่าอาหารแต่ละมื้อ เพราะมีให้กินฟรี อยู่ฟรี ไม่มีบิลมาเก็บทีหลัง มีค่าใช้จ่ายที่จำเป็นก็พวกของใช้ส่วนตัว ใครยิ่งเก็บเงินเก่ง ยิ่งดีเลยล่ะจ๊า

เก็บเงินได้ ก็พาครอบครัวไปเที่ยวเกาะช้างค่ะ นานๆ จะได้เจอกันที


8. ได้ช่วยเศรษฐกิจของประเทศไทย เพราะเงินที่เราหาได้จากต่างประเทศนั้นก็นำไปใช้หมุนเวียนให้เศรษฐกิจไทยดีขึ้นค่ะ


9. ได้ประสบการณ์ที่คุ้มค่ามาก แล้วยังใช้เป็นเหมือนใบเบิกทางที่ดีมาก ซึ่งถ้ากลับมาไทย ก็สามารถไปสมัครตำแหน่งที่ใหญ่โตได้เร็วกว่าการไต่เต้าเอง หรือไปสมัครงานเรืออื่นที่ให้ค่าแรงดีกว่า สวัสดิการที่ดีกว่า หรือองค์กรเอกชนของไทยและต่างประเทศได้ง่ายขึ้นด้วย

ใบเบิกทางที่เราได้คือ ออกจากคาร์นิวัล แล้วไปสมัครรอยัลแคริบเบียนเองโดยตรงซึ่งงานก็เบากว่าคาร์นิวัลมาก
ภาพนี้ถ่ายกับลูกค้าชาวไอซ์แลนด์ที่บริษัทรอยัลฯ น่ารักมากค่ะ


10.  เพราะความทรหด อดทนต่อหลายๆ สิ่ง หลายๆ อย่างที่เราลูกเรือได้เจอนั้น ได้หล่อหลอมให้เราเป็นคนที่แกร่งขึ้น ใจกล้าหน้าด้าน มากขึ้น (จากที่ด้านอยู่แล้ว555) ขึ้นอยู่กับคนด้วยนะ แต่ส่วนใหญ่ก็จะเห็นบุคลิกของเราๆ นั้น เกรี้ยวกราดขึ้น กล้าได้กล้าเสีย ไม่ค่อยจะสนใจใครเท่าไหร่ บางครั้งก็ดูบ้าๆ ในสายตาของคนอื่นหรือคนไทยส่วนใหญ่ 555

และแล้วความบ้าก็เริ่มแสดงออกทางทรงผม เริ่มตัดผมสั้นและทรงผู้ชายตลอด จนกลับบ้านไป แม่มารับที่สนามบิน จำลูกสาวไม่ได้เพราะทรงผมนี่ล่ะ


11.  มีทักษะในการติดต่อสื่อสารที่ดีขึ้นมาก ปฎิภาณไหวพริบเร็วขึ้น เพราะด้วยการทำงานที่ต้องแข่งกับเวลา เพื่อความพึงพอใจของลูกค้า เราก็ต้องปฎิสัมพันธ์กับผู้คนหลายฝ่ายหลายแผนก ทั้งหัวหน้า ทั้งลูกน้อง ทั้งเพื่อนร่วมงาน ทั้งลูกค้า ทั้งเพือนต่างแผนก เค้าใช้เราให้คุ้มเลยนะคะ ทำอะไรก็ต้องปุ๊บปับ ฉับไว มาเอ้อละเหอลอยชาย เก้ๆกังๆ ก็ไม่ได้ ยิ่งตำแหน่งเลื่อนสูงขึ้น จำนวนลูกค้าและคนที่เราต้องดีลยิ่งเพิ่มมากขึ้น บางทีกลับมาเมืองไทย เห็นบ้านเรามีพนักงานกันเยอะเหลือเกิน แต่การบริการยังช้าอยู่นั้นก็เริ่มมีอาการค่ะ อึดอัด ไม่ทันใจ เอ๊ะตกลงมันข้อดีรึเสียหว่า

คิดว่าดีก็แล้วกันนะคะ ทำให้เราเป็นคนทำงาน แบบ Multi tasks คือทำอะไรหลายๆ อย่างในเวลาเดียวกันได้

แว้ๆ โควต้าตัวหนังสือตรงนี้หมดล่ะ ไม่ได้เขียนนาน เก็บกด ไปต่อข้อเสียของการทำงานเรือสำราญตรงข้อความด้านล่างนะคะ