วันนี้ผมมีภารกิจในการออกทริปสั้นๆ ในเมืองกรุง เพื่อคลายไมเกรนให้คุณเพื่อน "ชะนีอินดี้" เธอนิยามตัวเองว่าอย่างนั้น 555 ... จริงๆ นางเองก็ไม่รู้ว่าไปไหนบ้าง แต่ถ้าขึ้นรถมาปั๊ป เป็นอันว่าถึงไหนถึงกัน ไม่เกี่ยงงอน และนี่คือลิสต์ที่ผมเตรียมไว้ จุ๊ๆ ... “Subhashok The Arts Centre (S.A.C.) - Kopi-Go Board Game Cafe - Steve Cafe’ & Cuisine - 342 Bar” เริ่มไปกันเลยครับ


ชื่อสถานที่ : Subhashok The Arts Centre (S.A.C.) ศุภโชค ดิ อาร์ต เซ็นเตอร์
ที่อยู่ : 160/3 ซอยสุขุมวิท 39 (แดงอุดม) ถ. สุขุมวิท แขวงคลองตันเหนือ เขตวัฒนา กรุงเทพฯ
เบอร์โทรศัพท์ : 02-662-0299
เวลาเปิด-ปิด : 11:00-18:30 น.
การเดินทาง : ขับรถวิ่งเส้น ถ. สุขุมวิท เข้าซอยสุขุมวิท 31 หรือ 39 ฝั่งตรงข้ามดิ เอ็มโพเรียม หรือมาทาง ถ. เพชรบุรีเข้าตรงแยกพร้อมพงษ์ (มีบริการที่จอดรถ), BTS ลงสถานีพร้อมพงษ์ ลงทางออกที่ 5  (ซอยสุขุมวิท 35) นั่งรถต่อเข้ามา
ข้อมูลเพิ่มเติม : https://www.facebook.com/sacbangkok/ , https://sacbangkok.wordpress.com/



การเดินทางไปแกลเลอรี่นี้จะซับซ้อนพอสมควร ต้องเข้าซอย และเป็นเส้นทางวันเวย์ด้วย แนะนำเปิด Google Map ตามไปเพื่อความชัวร์

ในที่สุดก็ถึง เดินเข้ามาสะดุดตาตั้งแต่ประติมากรรมใหญ่ 3 ชิ้น ที่เป็นรูปมือทำท่าชี้นิ้ว เห็นอาคารแล้วดูเท่ดี เรียบๆ สไตล์ปูนเปลือย สูง 4 ชั้น

“จริงๆ ผมชอบนะ อยากมีบ้านสไตล์แบบนี้” (แล้วจะบอกทำไม? ) อาคารหลักนี้เป็นที่จัดแสดงนิทรรศการหมุนเวียนของศิลปินต่างๆ ส่วนอาคารด้านข้างซ้ายมือที่ติดกันทำเป็นแกลลอรี่ขายผลงานศิลปะ ซึ่งชั้นล่างของตึกนี้จะทะลุไปร้านคาเฟ่เก๋ๆ มีคอนเซปต์ที่ชื่อว่า Kopi-Go Board Game Cafe ได้อีกด้วย

เริ่มสำรวจกันเลยครับ...
คุณพี่ยามทักทายและเปิดประตูให้ เริ่มจากลงทะเบียนเข้าชมนิทรรศการกันก่อนครับ ผมกวาดตามองไปรอบๆ เห็นงานไม้เฟอร์นิเจอร์วางอยู่หลายชิ้น “สามารถถ่ายรูปด้านในได้หรือเปล่าครับ” เจ้าหน้าที่สาวบอก “ได้ค่ะ”
“ที่นี่มีกี่ชั้นครับ” ผมถาม “จริงๆ มีทั้งหมด 4 ชั้น แต่เปิดให้ชมนิทรรศการนี้แค่ 2 ชั้นค่ะ”


วันนี้มีนิทรรศการที่ชื่อ "One for the birds" ของนาทาเนล กลัสดา นักออกแบบชาวอิสราเอล ผ่านการแสดงผลงานหลายประเทศทั่วโลก ครั้งนี้งานของเค้าเกิดจากภาพร่างชุดหนึ่งที่ได้วาดไว้ มาเจอกับท่อนไม้ทิ้งร้าง และได้เลื่อยยนต์มาช่วยแปลงงานออกมา เกิดเป็นผลงานที่ผสมผสานความเป็นประติมากรรมกับความเป็นวัตถุที่สามารถใช้สอยได้ ผมดูงานแต่ละชิ้น บ่งบอกความดิบ ความเป็นแก่นแท้ของธรรมชาติได้อย่างชัดเจน



จากชั้น 1 ขึ้นไป ชั้น 2 กันบ้างครับ

ยังคงเห็นผลงานไม้เฟอร์นิเจอร์ และงานภาพถ่ายรูปต้นไม้ที่ถูกย้อมหลายเฉดสีรอบผนัง


เดินวนออกมาครับ

อีกส่วนหนึ่งที่น่าสนใจคือตัวอาคารแห่งนี้ที่ออกแบบเรียบง่าย ดูเท่ดี


หลังจากออกจากอาคารนี้แล้ว ยังมีอาคารอีกหลังติดกัน เป็นที่จัดแสดงและขายงานศิลป์สำหรับผู้ที่สนใจ มีทั้งหมด 3 ชั้น ขึ้นไปดูกันเลยครับ เริ่มจากชั้น 1


ขึ้นบันไดต่อไปชั้น 2





แข่งกันตาโต

ไปกันต่อที่ชั้น 3



จากนั้นลงมาชั้นล่าง มีทางเชื่อมไปร้านกาแฟ

ถ้ามาจากด้านหน้าจะเห็นร้านแบบนี้ครับ



ร้านอะไรเนี่ย? มีโต๊ะอย่างกับโต๊ะจั่วไพ่ หลายตัวทั่วทั้งร้าน ไปดูใกล้ๆ อ๋อ เค้ามาเล่น Board Game กันนี่หน่า ... พวกเกมกระดาน ผมนี่คิดถึงอารมณ์ทอยลูกเต๋า เล่นเกมเศรษฐีสมัยตอนเด็กๆ เลย (โหมดปล่อยแก่ มีใครเล่นบ้างช่วยแสดงตัวครับผม 555)

เกมในร้านที่ให้ลูกค้าเล่นจะเป็นเกมของฝรั่ง ก็จะเห็นคนผมทองต่างชาติเล่นกับเพื่อนบ้าง เล่นกับครอบครัวบ้าง เล่นไป หัวเราะไป ดูมีความสนุก


จากนั้นไปกันต่อ... จากย่านสุขุมวิท ขับเข้าเมืองเก่าย่านเทเวศร์ ...





พาไปดินเนอร์ปล่อยตัวปล่อยใจ ที่ร้านอาหารไทย ทำไมชื่อฝรั่ง ... “สตีฟ (Steve)”

ชื่อร้าน : Steve Café and Cuisine
ที่อยู่ / เบอร์โทร : 68 ถ. ศรีอยุธยา ซอยศรีอยุธยา 21 (เทเวศร์) แขวงวชิรพยาบาล เขตดุสิต กทม. 10300 (เข้าไปในวัดเทวราชกุญชรวรวิหาร ร้านอยู่ด้านหลังของวัด) / โทร. 084-361-4910, 02-281-0915, 02-280-2989
เวลาเปิด-ปิด : 11:00 – 23:00 น.
ข้อมูลเพิ่มเติม : http://www.stevecafeandcuisine.com/, https://www.facebook.com/stevecafeandcuisine/

ใครที่เพิ่งเคยไป มีงงแน่ ร้านนี้ทางเข้าลึกลับอย่างมาก ตามผมมาเลย
“อ้าวๆ นี่เธอจะไปไหน ขับเข้ามาในวัดทำไมอ่ะ” นางชะนีอินดี้เริ่มสงสัย
“มากินข้าวกัน” ... “ห๊าา ที่นี่เหรอ” ปล่อยให้นางเหวอไปสักเล็กน้อย

ตอนนี้ผมอยู่ที่ลานจอดรถของวัดเทวราชกุญชรวรวิหาร วัดเก่าที่สร้างมาก่อนกรุงรัตนโกสินทร์ ภายในวัด  มีเรือนไม้หลังคาปั้นหยา ฉลุลวดลายสวยงาม มีพิพิธภัณฑ์สักทอง มีหุ่นขี้ผึ้งเกจิอาจารย์ มีพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์ให้สักการะกันด้วยครับ

ผมพาเลดี้คนนี้ผ่านประตูหลังวัด เดินตามตรอก ถ้าตรงไปสุดจะเป็นท่าน้ำ ซึ่งเราเลี้ยวซ้ายก่อนตรงที่มีป้ายไฟบอกชื่อร้าน ให้เราได้มั่นใจว่า...เรามาถูกทางนะ

“โห คนเยอะมากอ่ะ มาจากไหนกันอ่ะ ต้องต่อคิวด้วย” ... ผมปล่อยให้นางแปลกใจไปเรื่อย ครั้งที่แล้วที่มาตอนหัวค่ำก็มีต่อคิวเหมือนกัน

ถ้ามาเร็วสักหน่อยจะได้เห็นพระอาทิตย์ตกด้วยครับ

รอบนี้เรารอกันไม่นานมากก็โดนเรียกตัวไปยังโต๊ะที่ว่างอยู่

“อุ้ยย ได้โต๊ะริมน้ำด้วย วิวสวยมากกก อันนี้เค้าเรียกสะพานอะไรนะ” ... ดูนางแฮปปี้มาก หยิบมือถือขึ้นมาจะถ่ายรูป
“เค้าเรียกว่าสะพานพระราม  8 ... มาๆ สั่งอาหารกันก่อนดีกว่า”

เมนูอาหารไทยหลากหลายดีครับ ใครชอบแบบไหนลองเลือกสั่งกันดูครับ รสชาติจะไม่ออกเผ็ดแบบไฟแล่บ น่าจะเผื่อให้ฝรั่งกินด้วย โดยรวมรสชาติอร่อยถูกปาก ชนิดที่เรียกว่าหมดไม่มีเหลือ