สวัสดีค่ะวันนี้หนูจะมาเล่าเรื่องผีที่เกิดขึ้นในโรงเรียนชื่อดังในจังหวัดบุรีรัมย์
อาคาร5
อาคาร5รร.นี้เเต่ก่อนมี8ชั้นเเต่ตอนนี้มี7ทางรร.ได้ปิดชั้น8ไปเพราะมีคนขึ้นไปกระโดดฆ่าตัวตายปิดตายชั้น8ไปเลยข่าวเเพร่ไปเรื่อยๆเด็กม.1ที่เข้ามาใหม่ก็อยากรู้เช่นเราตอนเเรกคิดว่าเค้าจะใส่กุณเเจล็อกไว้เเต่กุณเเจเค้าเก่ามากเก่าที่พเจะดึงให้หลุดได้ภาพเเรกที่เปิดขึ้นไปมีเเต่กลิ่นเหม็นสาบมีขยะนกเต็มไปหมดมุมห้องสายตาของเราสังเกตุเห็นเงาดำๆไม่ชัดเป็นรูปร่างผู้หญิง
วงโย
เราเป็นเด็กวงโยนะคะทุกคนน่าจะรู้กันว่าวงโยถ้ามีเเข่งมีงานซ้อมถึงเย็นบางทีก็ดึกเกิ้นก่อนว่ารร.เราอยู่ข้างวัดเลยเป็นอะไรที่ดีมากๆเเล้ววันนั้นก่อนกีฬาสีเราซ้อมวงถึงประมาณ6โมงครึ่งหลังซ้อมเสร็จเราเดินจากหลังรร.มาหน้ารร.ซึ่งมันต้องผ่านอาคาร5เเละวัดบรรยกาศตอนนั้นวังเวงมากมีเเค่เราคนเดียวที่เดินคนอื่นๆเค้าเอารถเข้ามาเลิกก็กลับกันเลย
ถึงวันกีฬาสีเราต้องนอนรร.เพื่อเตรียมตัววันนั้นเราซ้อมกันถึงประมาณ2ทุ่มกว่าๆตอนนั้นยุงเยอะมากเยอะจนนอนไม่ได้เรากับรุ่นพี่ในวงเดินไปเอายากันยุงหน้ารร.ซึ่งต้องผ่านอาคาร5เเละวัดระหว่างที่เดินพวกเราเกาะกันเป็นก้อนกลมเพราะความกลัว
ระหว่างเดินหมาหอนหอนเเบบหนักมากๆสนามบาสอาคาร5มีเสียงเหมือนคนเดาะลูกบาสซึ่งตอนนั้นประมาณ4ทุ่มเกือบ5ทุ่มมันไม่มีใครมาเล่นบาสตอนนี้หรอกพอถึงห้องโยเราไปยืนเล่นตรงห้องน้ำห้องโยจะอยู่ที่อาคาร6ระหว่างช่องบันไดเราจะมองขึ้นไปพี่ในวงพูดว่าอย่ามองขึ้นไปนะเว้ยคนเค้าเจอกันเยอะตอนนั้นเราก็กลัวเลยไม่มองพอทุกๆคนปิดไฟนอนพี่เราวงดันปวดท้องเราเลยพาไปเข้าห้องน้ำเเล้วคึกคะนองเเหงนหน้าขึ้นไปดูเเรกๆก็ไม่เห็นหรอกค่ะพอพูดกับพี่เค้าเท่านั้นเเละมีหน้าผู้ชายเเก่ๆชะโงกลงมาตัวเค้าดำมากสเเยะยิ้มให้น่ากลัวสุด
อุต2
เราเรียนวิชางานช่างซึ่งต้องไปที่อุต2ตอนนั้นความซ่าคึกคะนองยังอยู่
เราขึ้นไปเเละพูดเล่นๆกับเพื่อนว่าถ้าผีมีจริงขอให้ประตูเปิดซึ่งประตูก็เปิดตอนเเรกเข้าใจว่าลมเเต่เข้าไปดูในห้องไม่มีลมประตูหน้าต่างปิดหมดเรากับเพื่อนก็พูดกันอย่างงั้นมีก็ปิดก็เปิดซึ่งประตูมันเปิดปิดตามที่เราพูดกันโดยไม่มีลมในห้องนั้นมีหุ่นนางรำตั้งโชซึ่งเราก็ไม่เข้าใจว่าวิชางานช่างจะมีหุ่นนางรำเก่าๆได้อย่างไร
ก็จบไปเเล้วนะคะกับเรื่องผีที่เราเคยเจอ
เรื่องผีโรงเรียนชื่อดังในบุรีรัมย์
อาคาร5
อาคาร5รร.นี้เเต่ก่อนมี8ชั้นเเต่ตอนนี้มี7ทางรร.ได้ปิดชั้น8ไปเพราะมีคนขึ้นไปกระโดดฆ่าตัวตายปิดตายชั้น8ไปเลยข่าวเเพร่ไปเรื่อยๆเด็กม.1ที่เข้ามาใหม่ก็อยากรู้เช่นเราตอนเเรกคิดว่าเค้าจะใส่กุณเเจล็อกไว้เเต่กุณเเจเค้าเก่ามากเก่าที่พเจะดึงให้หลุดได้ภาพเเรกที่เปิดขึ้นไปมีเเต่กลิ่นเหม็นสาบมีขยะนกเต็มไปหมดมุมห้องสายตาของเราสังเกตุเห็นเงาดำๆไม่ชัดเป็นรูปร่างผู้หญิง
วงโย
เราเป็นเด็กวงโยนะคะทุกคนน่าจะรู้กันว่าวงโยถ้ามีเเข่งมีงานซ้อมถึงเย็นบางทีก็ดึกเกิ้นก่อนว่ารร.เราอยู่ข้างวัดเลยเป็นอะไรที่ดีมากๆเเล้ววันนั้นก่อนกีฬาสีเราซ้อมวงถึงประมาณ6โมงครึ่งหลังซ้อมเสร็จเราเดินจากหลังรร.มาหน้ารร.ซึ่งมันต้องผ่านอาคาร5เเละวัดบรรยกาศตอนนั้นวังเวงมากมีเเค่เราคนเดียวที่เดินคนอื่นๆเค้าเอารถเข้ามาเลิกก็กลับกันเลย
ถึงวันกีฬาสีเราต้องนอนรร.เพื่อเตรียมตัววันนั้นเราซ้อมกันถึงประมาณ2ทุ่มกว่าๆตอนนั้นยุงเยอะมากเยอะจนนอนไม่ได้เรากับรุ่นพี่ในวงเดินไปเอายากันยุงหน้ารร.ซึ่งต้องผ่านอาคาร5เเละวัดระหว่างที่เดินพวกเราเกาะกันเป็นก้อนกลมเพราะความกลัว
ระหว่างเดินหมาหอนหอนเเบบหนักมากๆสนามบาสอาคาร5มีเสียงเหมือนคนเดาะลูกบาสซึ่งตอนนั้นประมาณ4ทุ่มเกือบ5ทุ่มมันไม่มีใครมาเล่นบาสตอนนี้หรอกพอถึงห้องโยเราไปยืนเล่นตรงห้องน้ำห้องโยจะอยู่ที่อาคาร6ระหว่างช่องบันไดเราจะมองขึ้นไปพี่ในวงพูดว่าอย่ามองขึ้นไปนะเว้ยคนเค้าเจอกันเยอะตอนนั้นเราก็กลัวเลยไม่มองพอทุกๆคนปิดไฟนอนพี่เราวงดันปวดท้องเราเลยพาไปเข้าห้องน้ำเเล้วคึกคะนองเเหงนหน้าขึ้นไปดูเเรกๆก็ไม่เห็นหรอกค่ะพอพูดกับพี่เค้าเท่านั้นเเละมีหน้าผู้ชายเเก่ๆชะโงกลงมาตัวเค้าดำมากสเเยะยิ้มให้น่ากลัวสุด
อุต2
เราเรียนวิชางานช่างซึ่งต้องไปที่อุต2ตอนนั้นความซ่าคึกคะนองยังอยู่
เราขึ้นไปเเละพูดเล่นๆกับเพื่อนว่าถ้าผีมีจริงขอให้ประตูเปิดซึ่งประตูก็เปิดตอนเเรกเข้าใจว่าลมเเต่เข้าไปดูในห้องไม่มีลมประตูหน้าต่างปิดหมดเรากับเพื่อนก็พูดกันอย่างงั้นมีก็ปิดก็เปิดซึ่งประตูมันเปิดปิดตามที่เราพูดกันโดยไม่มีลมในห้องนั้นมีหุ่นนางรำตั้งโชซึ่งเราก็ไม่เข้าใจว่าวิชางานช่างจะมีหุ่นนางรำเก่าๆได้อย่างไร
ก็จบไปเเล้วนะคะกับเรื่องผีที่เราเคยเจอ