ขอตั้งชื่อเรื่องนี้ว่าคืนสุดท้ายนะคะ
สวัสดีค่ะเราชื่ออายอายุ15ปีอยู่จังหวัดที่มีภูเขา...
ที่บ้านเราอยู่ด้วยกัน5คนมี เรา แม่ กง(ตา)
ยาย และทวด ตัวเราสนิทกับยายและหม่อนมากสุดในบ้าน
ตัวบ้านเราเปิดร้านซ้อมรถลักษณะบ้านก็คล้ายๆห้องแถวไม่มีรั่วหน้าบ้าน
มีอยู่วันหนึ่งเราออกไปตลาดตอนเย็นจนกลับดึกมากเพราะไปรับเพื่อนที่อยู่อีกตำบลหนึ่ง
ปกติกลับมาจะมีทวดนั่งอยู่หน้าบ้านเพราะทวดรักเรามากเวลาไปไหนออกจากบ้านแกก็จะรอจนกว่าเราจะกลับถึงจะไปนอนแต่วันนี้เนี่ยทวดแกยืนนิ่งแล้วมองเราแปลกไฟหน้าบ้านก็ไม่ได้เปิดเลยยิ่งหน้ากลัวไปใหญ่ซึ่งตอนนั้นก็เป็นเวลาเกือบๆ3ทุ่มในต่างจังหวัดกถือว่าดึกมากแล้วเราก็ถามทวดว่าทำไมยังไม่นอนออกมาทำไมหนูจะนอนแล้วแกก็เดินขึ้นบ้านไปตอนที่เราลังเลจะอาบน้ำดีมั้ยหมาก็หอนแบบน่ากลัวมากเสียงนกเสียงกาเต็มไปหมดเราเลยตัดสินใจไม่อาบและชุดก็ชุดนักเรียนระหว่างนอนก็ได้ยินเสียงฮัมเพลงในลำคอหมอลำของหม่อนแต่ก็ไม่คิดมากเพราะเป็นคนช่างจินตนาการอยู่แล้วจึงคุมโปงแล้วนอน...ตื่นเช้ามาได้ยินเสียงยายรองไห้และกรี๊ดเลยวิ่งออกไปดูกำลังจะเหยียบบันไดเเรกแม่ก็พูดว่าทวดเสียนะเราช๊อกมากค่ะเลยนั่งอยู่ตรงบันไดไม่ยอมขึ้นไญาติๆที่ตามมาก็พยายามดึงเราขึ้นไปบนบ้านดึงแรงมากค่ะเรายังรู้สึกแต่ว่าดึงไม่ขึ้นเลยพอเรายอมขึ้นไปก้เห็นญาติๆนั่งเต็มห้องเลยค่ะมีสัปเหร่อมีพระอัดกันอยู่ในห้องพอพิธีเสร็จ
เราก็อาบน้ำดูแลคนมางานและก็ถึงช่วงอาบน้ำศพบนร่างกายหม่อนเนี่ยขาวมากซีดมากจนเราตกใจสวดคืนแรกไฟดับฝนตกหมาหอนหนักมากจนพระตกใช่โทรโค่งสวด555
คืนที่สองคืนสุดท้ายคืนนี่ญาติมาเยอะมากค่ะ
ซึ่งเราสนิทกับณาติกลุ่มนี้ค่ะ คนต่างจังหวัดเนอะญาติๆมาก็จะให้นอนพื้นบ้านแต่พแที่มันเต็มหนูมีความรู้สึกว่าขยั้นขยออยากให้ญาติที่ไม่มีที่นอนเข้าไปนอนห้องทวดมากไม่รู้ทำไมทั้งตะหวาดตะโกนด่าแล้วอยู่ดีๆหน้าก็มืดตื่นขึ้นมาตี5บ้าวุ่นมากค่ะเตรียมของชำร่วยเตรียมกับข้าวเพราะวันนี้วันเผาซึ่งเราก็ไปอาบน้ำมาช่วยงานพอถึงเวลาขบวนก็เริ่มเดินเราเป็นคนถือรูปค่ะทุกอย่างเรียบร้อยจนงานเสร็จตกกลางคืนญาติก็รวมตัวกินข้าวถามสรทุกษ์สุขดิบกันเพราะรุ่งเช่าต้องออกเดินทางกลับ ก ท ม
พอเช้าทุกคนก็ออกเดินทาง
เหลือแค่ญาติในหมู่บ้านคืนนี้เงียบมากเรานอนในห้องข้างล้างนะคะได้ยินเสียงฝาโอ่งน้ำหม่อนเปิดเสียงน้ำก๊อกไหลเสียงลากหมอนึ่งตื่นเช้ามาคนในบ้านกำลังคุยกันเรื่องเมื่อคืนและตรงกับที่เราได้ยินมากตกบ่ายเรากับญาติๆช่วยดันเก็บของในงานงานจนหมดะอตกกลางคืนเราได้ยินเสียงฮัมเพลงหมอลำของทวดอยู่นานเลยตัดสินใจลืมตาดูก็ตาม
สเต็ปหนังผีไทยเลยค่ะข้างหน้าว่างปล่าวพอหลับต่อประตูก็มีเสียงลูกบิดแต่ไม่เปิดเข้ามาทั้งที่ประตูก็ไม่ล๊อก5555
ก็ไม่ค่อยใส่ใจเลยนอนต่อแต่ก็มีอะไรเยอะแยะจนนอนไม่ได้ทั้งเสียงขำเสียงของขยับตามสเต็ปหนังผีแต่ไอที่หน้ากลัวที่สุดมีมือมานาบกระจกห้องละเป็นคนไม่แน่ใจกับอะไรเลยมองอยู่อย่างงั้นจนหลับเลยไปเล่าให้ยายฟังยายก็ขำแล้วพูดว่า ทวดมาหา แกก็เงียบ
ทวดเนี่ยเขานอนเตียงพอทวดเสียก็เอาเตียงให้ทวดอีกคนที่เป็นสามีทวดขอเรียดตาทวดนะคะพอเตียงไปอยู่กับตาทวดเนี่ยก็มีอะไรแปลกๆขึ้น วันนึงตาทวดนอนอยู่บนเตียง
เห็นว่ามีอะไรซักอย่างอยู่นอนมุ่งวนไปวนมาตาทวดเลยตะโกนขึ้นว่าอีแหวนมาทำไม
ทวดคนที่เสียชื่อแหวน นามสมมุตร
3วันต่อมาอาการของตาทวดแย่ขึ้นมากๆ
ทั้งอ้วกทั้งกำเดาไหลทั้งปวดท้องปวดหัว
ไปโรงบาลหมอก็บอกว่าไม่ได้มีโรคอะไรแต่ร่างกายขาดสารอาหารพักผ่อนไม่พอ
อีกวันนึงเลยไปหาหมอดูที่วัดเขาบอกทวดยังมีห่วงให้เอาเตียงไปไว้วัดทำบุญเดี๋ยวก็ดีขึ้น
แต่อาการยิ่งแย่ยิ่งหนักมีคืนนึงยายจุดทูปพูดขึ้นว่าพอเถอะแม่เดี๋ยวสิเผานำไปให้ตาทวดก็ดีขึ้นจนเราเองยัง งง
ขอเล่าย้อนนิดนึงนะคะตอนเย็นก่อนทวดเสียเนี่ยแกยังแข็งแรงพูดได้ขำได้แกจะนอนประมาณทุ่มครึ่งแต่วันนั้นตอน6โมงเย็นทวดมาบอกยายว่า ม่าข้าวให้แม่หน่อยนะวันนี้มันหนาวๆแล้วทวดก็ไปนอน
ก็จบแล้วคะตัวเราเองก็ยังสงสัยว่าใช่มั้ยอาจยาวหน่อยทนๆอ่านกันนะคะ.....บายยยยย
เชร์ประสบการณ์เรื่องผีครั้งแรก
สวัสดีค่ะเราชื่ออายอายุ15ปีอยู่จังหวัดที่มีภูเขา...
ที่บ้านเราอยู่ด้วยกัน5คนมี เรา แม่ กง(ตา)
ยาย และทวด ตัวเราสนิทกับยายและหม่อนมากสุดในบ้าน
ตัวบ้านเราเปิดร้านซ้อมรถลักษณะบ้านก็คล้ายๆห้องแถวไม่มีรั่วหน้าบ้าน
มีอยู่วันหนึ่งเราออกไปตลาดตอนเย็นจนกลับดึกมากเพราะไปรับเพื่อนที่อยู่อีกตำบลหนึ่ง
ปกติกลับมาจะมีทวดนั่งอยู่หน้าบ้านเพราะทวดรักเรามากเวลาไปไหนออกจากบ้านแกก็จะรอจนกว่าเราจะกลับถึงจะไปนอนแต่วันนี้เนี่ยทวดแกยืนนิ่งแล้วมองเราแปลกไฟหน้าบ้านก็ไม่ได้เปิดเลยยิ่งหน้ากลัวไปใหญ่ซึ่งตอนนั้นก็เป็นเวลาเกือบๆ3ทุ่มในต่างจังหวัดกถือว่าดึกมากแล้วเราก็ถามทวดว่าทำไมยังไม่นอนออกมาทำไมหนูจะนอนแล้วแกก็เดินขึ้นบ้านไปตอนที่เราลังเลจะอาบน้ำดีมั้ยหมาก็หอนแบบน่ากลัวมากเสียงนกเสียงกาเต็มไปหมดเราเลยตัดสินใจไม่อาบและชุดก็ชุดนักเรียนระหว่างนอนก็ได้ยินเสียงฮัมเพลงในลำคอหมอลำของหม่อนแต่ก็ไม่คิดมากเพราะเป็นคนช่างจินตนาการอยู่แล้วจึงคุมโปงแล้วนอน...ตื่นเช้ามาได้ยินเสียงยายรองไห้และกรี๊ดเลยวิ่งออกไปดูกำลังจะเหยียบบันไดเเรกแม่ก็พูดว่าทวดเสียนะเราช๊อกมากค่ะเลยนั่งอยู่ตรงบันไดไม่ยอมขึ้นไญาติๆที่ตามมาก็พยายามดึงเราขึ้นไปบนบ้านดึงแรงมากค่ะเรายังรู้สึกแต่ว่าดึงไม่ขึ้นเลยพอเรายอมขึ้นไปก้เห็นญาติๆนั่งเต็มห้องเลยค่ะมีสัปเหร่อมีพระอัดกันอยู่ในห้องพอพิธีเสร็จ
เราก็อาบน้ำดูแลคนมางานและก็ถึงช่วงอาบน้ำศพบนร่างกายหม่อนเนี่ยขาวมากซีดมากจนเราตกใจสวดคืนแรกไฟดับฝนตกหมาหอนหนักมากจนพระตกใช่โทรโค่งสวด555
คืนที่สองคืนสุดท้ายคืนนี่ญาติมาเยอะมากค่ะ
ซึ่งเราสนิทกับณาติกลุ่มนี้ค่ะ คนต่างจังหวัดเนอะญาติๆมาก็จะให้นอนพื้นบ้านแต่พแที่มันเต็มหนูมีความรู้สึกว่าขยั้นขยออยากให้ญาติที่ไม่มีที่นอนเข้าไปนอนห้องทวดมากไม่รู้ทำไมทั้งตะหวาดตะโกนด่าแล้วอยู่ดีๆหน้าก็มืดตื่นขึ้นมาตี5บ้าวุ่นมากค่ะเตรียมของชำร่วยเตรียมกับข้าวเพราะวันนี้วันเผาซึ่งเราก็ไปอาบน้ำมาช่วยงานพอถึงเวลาขบวนก็เริ่มเดินเราเป็นคนถือรูปค่ะทุกอย่างเรียบร้อยจนงานเสร็จตกกลางคืนญาติก็รวมตัวกินข้าวถามสรทุกษ์สุขดิบกันเพราะรุ่งเช่าต้องออกเดินทางกลับ ก ท ม
พอเช้าทุกคนก็ออกเดินทาง
เหลือแค่ญาติในหมู่บ้านคืนนี้เงียบมากเรานอนในห้องข้างล้างนะคะได้ยินเสียงฝาโอ่งน้ำหม่อนเปิดเสียงน้ำก๊อกไหลเสียงลากหมอนึ่งตื่นเช้ามาคนในบ้านกำลังคุยกันเรื่องเมื่อคืนและตรงกับที่เราได้ยินมากตกบ่ายเรากับญาติๆช่วยดันเก็บของในงานงานจนหมดะอตกกลางคืนเราได้ยินเสียงฮัมเพลงหมอลำของทวดอยู่นานเลยตัดสินใจลืมตาดูก็ตาม
สเต็ปหนังผีไทยเลยค่ะข้างหน้าว่างปล่าวพอหลับต่อประตูก็มีเสียงลูกบิดแต่ไม่เปิดเข้ามาทั้งที่ประตูก็ไม่ล๊อก5555
ก็ไม่ค่อยใส่ใจเลยนอนต่อแต่ก็มีอะไรเยอะแยะจนนอนไม่ได้ทั้งเสียงขำเสียงของขยับตามสเต็ปหนังผีแต่ไอที่หน้ากลัวที่สุดมีมือมานาบกระจกห้องละเป็นคนไม่แน่ใจกับอะไรเลยมองอยู่อย่างงั้นจนหลับเลยไปเล่าให้ยายฟังยายก็ขำแล้วพูดว่า ทวดมาหา แกก็เงียบ
ทวดเนี่ยเขานอนเตียงพอทวดเสียก็เอาเตียงให้ทวดอีกคนที่เป็นสามีทวดขอเรียดตาทวดนะคะพอเตียงไปอยู่กับตาทวดเนี่ยก็มีอะไรแปลกๆขึ้น วันนึงตาทวดนอนอยู่บนเตียง
เห็นว่ามีอะไรซักอย่างอยู่นอนมุ่งวนไปวนมาตาทวดเลยตะโกนขึ้นว่าอีแหวนมาทำไม
ทวดคนที่เสียชื่อแหวน นามสมมุตร
3วันต่อมาอาการของตาทวดแย่ขึ้นมากๆ
ทั้งอ้วกทั้งกำเดาไหลทั้งปวดท้องปวดหัว
ไปโรงบาลหมอก็บอกว่าไม่ได้มีโรคอะไรแต่ร่างกายขาดสารอาหารพักผ่อนไม่พอ
อีกวันนึงเลยไปหาหมอดูที่วัดเขาบอกทวดยังมีห่วงให้เอาเตียงไปไว้วัดทำบุญเดี๋ยวก็ดีขึ้น
แต่อาการยิ่งแย่ยิ่งหนักมีคืนนึงยายจุดทูปพูดขึ้นว่าพอเถอะแม่เดี๋ยวสิเผานำไปให้ตาทวดก็ดีขึ้นจนเราเองยัง งง
ขอเล่าย้อนนิดนึงนะคะตอนเย็นก่อนทวดเสียเนี่ยแกยังแข็งแรงพูดได้ขำได้แกจะนอนประมาณทุ่มครึ่งแต่วันนั้นตอน6โมงเย็นทวดมาบอกยายว่า ม่าข้าวให้แม่หน่อยนะวันนี้มันหนาวๆแล้วทวดก็ไปนอน
ก็จบแล้วคะตัวเราเองก็ยังสงสัยว่าใช่มั้ยอาจยาวหน่อยทนๆอ่านกันนะคะ.....บายยยยย