เป็นการใช้วาทะกรรม สร้างกลยุทธ์ ให้คนหลงเชื่อ
และได้ผลมาก
คนหลงเชื่อเป็นจำนวนมาก ว่าสาวกภาษิต รับฟังไม่ได้
สาวกภาษิต ไม่น่าเชื่อถือ
เป็นการใช้วาทะกรรม ซ้ำๆ เรื่องที่ไม่เป็นความจริง พูดซ้ำๆ เป็นเวลานานๆ จนคนหาว่า เป็นเรื่องจริง
เป็นการโกหกซ้ำๆ
อ้างเหตุผลจากพระสูตรที่ตนตีความบิดเบือน เข้าข้างตน

ส่วนเหตุผลที่ สำนักวัดนี้ เข้าใจผิด ตีความผิด มีอยู่
ถ้าถูกจริง คนรจนา พระไตรปิฏก จะใส่ สาวกภาษิตบ้าง ภาษิตผู้อื่นบ้าง มาให้เยอะแยะ ทำไม
ปัจจุบัน เนื้อหาในพระไตรปิฏก ก็เยอะแยะ ดั่งมหาสมุทร อยู่แล้ว

สะกิดใจ กันบ้างมั๊ย ว่าใครผิดใครถูก อะไรจริง อะไรเท็จ