คุณนานสายหยุด เจ้าแม่เงินกู้หน้าเลือดใจเค็มประจำอำเภอ เป็นที่รู้กัน ใครเบี้ยวจ่ายช้า ดอกเบี้ยบวกทวีคูณ ไม่มีตกหล่นซักบาทซักสลึง
เช้าวันหนึ่ง คุณนายขับรถไปตามล่าลูกหนี้ ผ่านสวนสาธารณะ เห็นชายคนหนึ่งนั่งถอนหญ้าใส่ปากเคี้ยวหนับหนับ โดยไม่สนใจคนรอบข้าง

คุณนายสายสุด : นี่นายมีชื่อเสียง นามใด ? กินหญ้าเข้าไปได้ยังไงนะ มันอร่อยนักหรือ ?

นายสุข : ผมชื่อสุขครับ เรื่องกินหญ้าเนี่ย คือผมอดข้าวมาเกือบสี่วันแล้วครับ ก็กินตามจินตนาการล่ะครับ พอแก้หิวได้บ้าง

คุณนายสายหยุด : โถ! มาทีบ้านฉันเถอะ น่าสงสารจัง ฉันจะเลี้ยงเธอเอง

นายสุข : สาธุ ขอบพระคุณครับ ผมไม่ไปหรอกครับ ผมเป็นห่วงครอบครัวผมครับ

คุณนายสายหยุด : ไป ๆ รับมาให้หมดทุกคน มีกี่คนก็รับมาให้หมดนะ

นายสุข : จริงเหรอ คุณท่าน จะเลี้ยงทั้งครอบครัวผมไหวหรือ ?

คุณนายสายหยุด : ไหวสิ หญ้าสนามหน้าบ้านฉันมันไม่ได้ตัดมาเกือบเดือนแล้ว ยาวจะท่วมหัวแล้วล่ะ สุขเอ๋ย

นายสุข : vu[hkgvUp gfuJp;g5vt,7'9kp d^pbj'sb;sb;vp^j F,Fssb;ot i^h0ydws, !!!??