ทุกวันนี้เซ็งมากกับการอยู่ที่นี่ ที่ทำงาน เคยอยู่คนเดียวทำงานทุกอย่าง มีเจ้านาย 3 คน งานที่ทำก็เป็นตั้งแต่แม่บ้าน พี่เลี้ยงเด็ก แอดมิน ประสานงานรับของ ส่งของ วางบิล พิมพ์ใบกำกำภาษี ประสานงานแมสเซ็นเจอร์ ลูกค้า บัญชีการเงิน วันนึงก็ไม่ม่อะไรมากแต่เบื่อ อยู่ทำคนเดียวก็เบื่อจะแย่ แต่พอมีพนักงานคนอื่นๆ อีก 3-4 คน เข้ามาทำงาน คนเราแรกๆ นิสัยก็ดีต่อกันหรอก ต่อมาสันดานคนพวกนี้เริ่มออก เห็นแกตัว ไม่มีน้ำใจ ลามก ปากหมา พูดจาทะลึ่ง หยาบคาย ส่อไปในทางที่ไม่ดีที่คนเจริญแล้วเค้าไม่พูดกัน บรรยากาศในที่ทำงานของเรา เบื่อหนักกว่าเดิมอีก งานที่ทำคนเดียวก็เหนื่อย พอมีคนมาทำด้วยเหนื่อยยิ่งกว่าเดิม หาคนมาช่วยงานที่เราทำ พอสอนงานให้ทำงาน ดันทำงานมาส่งเรายังกับเราเป็นอาจารย์ สอน 2 รอบทำไม่ได้ฟ้องเจ้านายอีก ว่าเราสอนเร็วเกินไป!! อัดงาน อ้าว!! (คนแบบนี้ขี้เกียจจัง) ที่ผ่านมางานพวกเนี่ยไม่มีคนสอนเราด้วยซ้ำเรายังทำได้ นี่ประคบประหงม สอนที่จะจุดจะได้ไม่ต้องทำงานพลาดไง (แบบไม่อยากสอนให้ผิดเป็นครู สอนสิ่งที่ถูกต้องให้น่ะ) เอ่อ งั้นขอลาออก!!ไม่ทำแระ คนเยอะ ทำกันเองจบมะ.... เซกู๊ดบาย ลาก่อนนะ วันเลี้ยงส่งเราเป็นงานเลี้ยงรับ พนง. อีก 2คน เฮ้อ เฮิร์ทแซดเศร้าหนัก แต่อดทนไว้ เพื่อจบกันด้วยดีเราต้องฝืน...
นึกว่าจากแล้วจากเลยยังไม่จบ ออกได้ยังไม่ครบเดือนเจ้านายโทรมาตามให้กลับไปช่วยเหตุผลที่ตัดสินใจกลับมาช่วยคือเจ้านายท้องได้ 3เดือน อ่ะกลับมาทำก็กลับ แต่กลับมาเจอปัญหาเดิมหนักกว่าเดิม คอมที่ให้ใช้ถูกล็อคพาร์ทเวิร์ดโดยไอ่เฮียไอทีนรกลองวิชาเรียนไม่จบคอม เราบอกว่าไม่เอาใส่พาร์ทไม่ต้องใส่เลยได้มั๊ย เพราะเราไม่มีความลับ แต่มันบอกว่าใส่ทุกคน เอ่อ จะอดทน ขัดใจวุ้ย!! รู้สึกถูกจำกัด หื่ย... เออก็ได้ สภาพการทำงานอันแสนเศร้าขอโชว์เหนือหน่อยล่ะกัน เราเลยไปทำงานสายซะเลย วันละ 15 นาที 20 นาที จนเป็นเยี่ยงหย่างให้คนพวกนั้นทำตาม พอพวกนั้นไปสาย ลาบ้างและทำเริ่มบ่อยขึ้น เราจึงไปทำงานเช้าก่อนใครๆ หึหึ.. ให้มันรู้แผนเมพแบบเรา พอเจ้านายเห็นพวกนั้นไปสาย จึงเรียกไปตำหนิ เข้าทางเราอิอิ ใครทำอะไรก็ได้อย่างนั้นเฟ้ยไอ่คนชั่ว.. บรรยากาศทำงานแบบนี้ไม่ชอบเลย มาถึงตอนนี้เจ้านายไม่ท้องแล้ว เรารู้สึกอยากลาออกอีกแระ พอพวกนั้นถูกตำหนิพวกมันจึงปรับตัวมาเช้า เราจึงไปสายต่อ พวกนั้นลาป่วยหยุด 1 วัน แล้วอีกวันถัดมาทำงาน ลาวันพุธ มาทำ พฤ. ไม่ไปหาหมอไม่มีใบรับรองแพทย์ และบางคนลาหยุดวันลอยกระทงต่อจากวันอาทิตย์ เห้ยคนแบบไหนที่ไม่รู้ว่าพวกมันหลอกลวง ยังไม่จบโชว์เหนือของเรา อ่ะขอหยุดบ้าง งั้นเราป่วยๆ ซัก 2 วัน พวกนั้นหยุด 1 อ่ะความเป็นจริงป่วยปวดหัววันเดียวอีกวันมาทำงานมันได้หรอ ป่วยวันนี้มาไม่ได้ปวดหัวหนักมาและอีกวันมาทำงานปกติ มันใช่หรอ สโลแกนโชว์เหนือของเรา หึหึ!! เราขอหยุด 2 วันไปเลย และจะไปสายต่อ "รอได้ป่ะล่ะ สายไม่กี่นาที รอไปก่อนแล้วกัน มาถึงเมื่อไหร่ก็เห็นเองอ่ะ ไม่เคยไปเช้าวุ้ย ทำงานตามอารมณ์" ถ้าไม่รอไม่เป็นเดี๋ยววันจันทร์ลาออกไปเลย..
ถ้าอ่านแล้วไม่ชอบ ขออภัย!! _/|\_
รอได้ป่ะล่ะ
นึกว่าจากแล้วจากเลยยังไม่จบ ออกได้ยังไม่ครบเดือนเจ้านายโทรมาตามให้กลับไปช่วยเหตุผลที่ตัดสินใจกลับมาช่วยคือเจ้านายท้องได้ 3เดือน อ่ะกลับมาทำก็กลับ แต่กลับมาเจอปัญหาเดิมหนักกว่าเดิม คอมที่ให้ใช้ถูกล็อคพาร์ทเวิร์ดโดยไอ่เฮียไอทีนรกลองวิชาเรียนไม่จบคอม เราบอกว่าไม่เอาใส่พาร์ทไม่ต้องใส่เลยได้มั๊ย เพราะเราไม่มีความลับ แต่มันบอกว่าใส่ทุกคน เอ่อ จะอดทน ขัดใจวุ้ย!! รู้สึกถูกจำกัด หื่ย... เออก็ได้ สภาพการทำงานอันแสนเศร้าขอโชว์เหนือหน่อยล่ะกัน เราเลยไปทำงานสายซะเลย วันละ 15 นาที 20 นาที จนเป็นเยี่ยงหย่างให้คนพวกนั้นทำตาม พอพวกนั้นไปสาย ลาบ้างและทำเริ่มบ่อยขึ้น เราจึงไปทำงานเช้าก่อนใครๆ หึหึ.. ให้มันรู้แผนเมพแบบเรา พอเจ้านายเห็นพวกนั้นไปสาย จึงเรียกไปตำหนิ เข้าทางเราอิอิ ใครทำอะไรก็ได้อย่างนั้นเฟ้ยไอ่คนชั่ว.. บรรยากาศทำงานแบบนี้ไม่ชอบเลย มาถึงตอนนี้เจ้านายไม่ท้องแล้ว เรารู้สึกอยากลาออกอีกแระ พอพวกนั้นถูกตำหนิพวกมันจึงปรับตัวมาเช้า เราจึงไปสายต่อ พวกนั้นลาป่วยหยุด 1 วัน แล้วอีกวันถัดมาทำงาน ลาวันพุธ มาทำ พฤ. ไม่ไปหาหมอไม่มีใบรับรองแพทย์ และบางคนลาหยุดวันลอยกระทงต่อจากวันอาทิตย์ เห้ยคนแบบไหนที่ไม่รู้ว่าพวกมันหลอกลวง ยังไม่จบโชว์เหนือของเรา อ่ะขอหยุดบ้าง งั้นเราป่วยๆ ซัก 2 วัน พวกนั้นหยุด 1 อ่ะความเป็นจริงป่วยปวดหัววันเดียวอีกวันมาทำงานมันได้หรอ ป่วยวันนี้มาไม่ได้ปวดหัวหนักมาและอีกวันมาทำงานปกติ มันใช่หรอ สโลแกนโชว์เหนือของเรา หึหึ!! เราขอหยุด 2 วันไปเลย และจะไปสายต่อ "รอได้ป่ะล่ะ สายไม่กี่นาที รอไปก่อนแล้วกัน มาถึงเมื่อไหร่ก็เห็นเองอ่ะ ไม่เคยไปเช้าวุ้ย ทำงานตามอารมณ์" ถ้าไม่รอไม่เป็นเดี๋ยววันจันทร์ลาออกไปเลย..
ถ้าอ่านแล้วไม่ชอบ ขออภัย!! _/|\_