คืนนั้นอยู่ในเหตุการณ์เรือล่มด้วย ยังพอจำได้
ไปถึงศรีราชาตั้งแต่กลางดึก กว่าจะได้ลงเรือก็ต้องรอคิวเป็นชั่วโมง
ทะเลตอนกลางดึกและสภาพเรือค่อนข้างน่ากลัวสำหรับเด็ก
คนเต็มแน่นทุกลำ หลังคาเรือเตี้ยๆ ทีนั่งคับแคบ อึดอัด ร้อนอบอ้าว ไม่มีชูชีพ
ที่สำคัญ หน้าต่างเปิดไม่ได้สักบาน ยังนึกกลัวในใจว่า ถ้าเกิดเหตุจะหนีได้ยังไง

เที่ยวเรือที่ล่ม เป็นเรือเที่ยวขากลับจากเกาะสีชัง
เป็นช่วงเช้ามืด ฟ้ายังไม่สว่างดี คนและเรือเยอะแยะมากมาย
ช่วงต่อเรือกลับจึงค่อนข้างชุลมุนพอสมควร
เรือที่ผมโดยสารกลับ ออกเรือก่อนเรือลำที่ประสบอุบัติเหตุไม่กี่เที่ยว
และขากลับก็ย้ายไปนั่งบนหลังเรือชั้น2 เพราะไม่ชอบสภาพที่นั่งด้านในเรือเลย
พอถึงฝั่งถึงได้รู้ข่าวว่ามีเรือโดนชนล่มกลางทะเล มีเรือประมงไปช่วยกันเยอะมาก