สวัสดีค่ะ วันนี้ดิฉันแค่อยากมาระบาย
ดิฉันจบการศึกษาในสาขาวิชาเกี่ยวกับวิศวกรรมอาหาร เมื่อจบก็เลยมาสมัครงานที่ บริษัทผลิตอาหารแช่แข็งส่งออกต่างประเทศแห่งหนึ่งในจังหวัดที่มีชื่อเสียงทางภาคเหนือ ด้วยความที่เป็นเด็กใหม่ พยายามเรียนรู้งานหลาย ๆ อย่างในเวลาที่ค่อนข้างจำกัด ต้องผ่านการประเมิน ภายใน 90 วัน ถ้าไม่ผ่านก็จะไม่ได้ทำงานที่นั่นต่อ บางวันต้องกลับ เที่ยงคืน ตีหนึ่ง ตอน เช้า หกโมงก็ต้องรีบมาทำงาน
ด้วยความที่เป็นเด็กฝึก ได้ไปอยู่กับ Supervisor อีกสองคน ซึ่งแนะนำและให้ความปรึกษา ดูแลลกันแบบพี่น้อง การทำงานก็ไม่มีปัญหาอะไรค่ะ

จนอยู่มาวันนึง ผู้จัดการฝ่ายผลิตได้เข้ามาร่วมงานในไลน์ผลิต (ปกติก็มาบ้าง) แต่วันนี้ดูเหมือนอารมณ์ไม่ค่อยดี เห็นอะไรขัดหูขัดตาก็ด่าไปหมด
จนมาถึงเวลาที่จี้ดที่สุดด คือมีคนมาส่งของ ซื้อเป็นวัสดุที่จะต้องลำเลียงลงมาจากลิฟต์ขนส่ง แต่บังเอิญว่าลิฟท์เสีย เลยเอาของมาส่งในช่องเครื่องปรุง
ซึ่งตอนนั้น ผจก กำลังด่า Supervisor อยู่ และเหลียวมาเจอตอนที่หนูวิ่งเข้าไปเอาวัสดุ จาหนั้นหล่อนก็เลยเดินมาถามว่า
ผจก : ทำอะไร นี่ช่องส่งของหรือไง?
เรา : ,,,,,,,
ผจก : ไปเรียกพี่ ๆ แกมาสิ
หลังจากนั้น ก็ด่าเรื่องต่าง ๆ ในไลน์ผลิตแล้วก็พูดว่า "พวกแกทำงานแบบนี้ไม่รู้ว่าใช้อะไรคิด ใช้หัวนิ้วโป้งแม่ตีนคิดหรือเปล่า ทำงานแบบสารเลว"

ทุกคนอึ้งไป ไม่ได้ตอบอะไร เรานี่แทบจะน้ำตาไหล เอ๋อเลยทีนี้ นี่เป็นลูกจ้างหรือเป็นขี้ข้าวะ งงจังตอนนั้น หูมันแทบไม่ได้ยินเสียงอะไร หัวใจเต้น ตุ๊บ ๆ ๆๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
พอออกมา ได้ยิน ผจก พูดกับว่า "ไอวิศวะคนนั้น ไม่มีประโยชน์อะไรเลย หมาที่บ้านพี่ยังมีประโยชน์กว่าอีก" เรานี้ โหยยยย เทียบกับอะไรไม่เทียบ เอาคนไปเทียบกับหมา

โอ้ย ๆ คือแบบ.... ไม่รู้จะพูดอะไรต่อ