ในตลาดที่มีผู้ล่า และผู้ถูกล่า แบบตลาดเก็งกำไรนี้ บางทีผมก็รู้สึกว่ามันเอาสัญชาตญาณสัตว์ปรับใช้ได้

เช่นผมคิดว่าพวกกองทุนนี่เหมือนช้าง กินพืช กินช้า แต่กินมาก ตัวใหญ่ไม่จำเป็นต้องเคลื่อนไหวเร็ว ไม่มีศัตรูที่เป็นผู้ล่า แต่ถ้ามีภัยธรรมชาติก็หนีได้ไม่ช้าเลย (แต่บางกองก็เป็นผู้ล่าตัวใหญ่นะ ทั้งเร็วทั้งโหด เป็น t-rex)
พวกสัตว์กินหญ้า มักอยู่กันเป็นฝูง ตามแห่ ไปไหนไปกัน เมื่อมีผู้ล่ามา ตัวที่รั้งท้ายมักจะถูกกิน

พวกที่เป็นผู้ล่าที่เก่ง มักจะซุ่มรอเป็นเวลานาน เมื่อได้จังหวะจึงลงมือ พวกเสือหนุ่มที่ล่าไปทั่วมักจะเหนื่อยฟรี แต่ถึงจะเป็นผู้ล่า ก็ต้องดูตาม้าตาเรือไม่งั้นอาจโดนขวิดไส้แตกได้  เมื่อมีภัยมาพวกผู้ล่ามักจะหนีก่อน

แต่สัตว์จริงๆ ต่างกับคนอยู่อย่างนึงครับ  คือสัตว์ทั้งหลาย ประเมินตัวเองอย่างถูกต้องว่า เราเป็นตัวอะไร ต้องกินอะไร สู้ได้แค่ไหน

แค่คน มักจะไม่เป็นอย่างนั้นครับ ไม่ว่าใครก็อยากเป็นนักสู้ทั้งนั้น สู้ไม่ได้ก็สู้ (เพราะเราถูกสอนมาแบบนี้ ในเรื่องอื่นๆ) ประเมินตัวและสถานการณ์ไม่ถูก เพราะเราเป็นคนนั่นแหละครับ เรื่องนี้จึงเป็นเรื่องยาก การตัดสินใจว่า จะสู้ หรือหนี นี่ล่ะครับ
ในตลาดเก็งกำไรผมคิดว่า ความน่ากลัวไม่ต่างจากในป่าเลย

ยังมีตัวอื่นๆอีกหลายตัว ที่เอามาเปรียบได้ครับ เช่น ท่านดร. ท่านบอกว่าท่านเป็นเต่า ค่อยๆไป ฟ้าถล่มดินทลาย ก็ไม่สะดุ้งสะเทือน

ผมเองก็ยังไม่รู้ว่าตัวเองเป็นตัวอะไร รู้แต่ว่า โคตะระตื่นตูมเลย เอะอะหนีก่อน แล้วค่อยว่ากัน หวังว่าวันหนึ่งจะแปลงร่างเป็นเต่าได้บ้าง
(ถึงได้ตั้งชื่อกับใช้รูปโพรไฟล์แก้เคล็ดไงครับ แต่เห็นได้ชัดว่า ไม่ได้ผล นิสัยเดิมเป็นไง ก็เป็นงั้น .................. ฮา ...)

ขออภัยนะครับ วันหยุดว่างๆ ไร้สาระบ้าง

คิดอย่างไรกันบ้างครับ กับตลาดตอนนี้