ผมกับแฟนคบกันมา 4 ปี แล้ว ทุกอย่างก็ราบรื่นดีอาจมีปัญหาบ้าง ก็ตามปกติของชีวิตคู่ จากเดิมเธอดื่ม กินเหล้า เที่ยวทุกวันก็ค่อยๆดีขึ้น ถือได้ว่าเป็นความรักที่ดีที่สุดเท่าที่ผ่านมา จนเมื่อปีกว่าๆที่ผ่านมา เธอพบกับธรรมะสายนึง ที่เค้าบอกว่าเค้าคือธรรมะแท้ๆ แล้วเธอก็ค่อยๆเปลี่ยนไป ความสุขในการมีวิตคู่ก็ลดน้อยลงไปเรื่อยๆ ผมไม่รู้จะคุยอะไรกับเธอ เพราะเธอคุยแต่ธรรมะ แล้วเมื่อผมตอบไปก็จะเป็นธรรมะปลอม ไม่จริงแท้แน่นอนแบบของเธอ (ให้อารมณ์เหมือนดีเบตธรรมะกับเมียตัวเอง และแน่นอนผมไม่เคยชนะ ไม่ได้อยากชนะเลี่ยงที่จะพูดเรื่องนี้ตลอด) เวลาเธอมาหาเธอก็จะเฝ้าแต่คุยเรื่องธรรมะกับคนนั้นคนนี้ จนบางทีสงสัยว่ามาหาเรา หรือมาเผยแผ่ธรรม เธอเริ่มไม่พอใจในตัวตนของผม สิ่งที่ผมเป็น งานที่ผมทำ ที่ที่ผมอยู่ทุกอย่าง ทุกอย่างจริงๆ เธอหงิดหงิดง่ายขึ้นมาก อะไรล้วนแต่ไม่พึงพอใจ โดยเหตุผลคือ คนไม่มีธรรมะก็เป็นแบบนี้
    ตอนนี้ที่บ้านเธอมีปัญหา ทั้งการเงิน ธุรกิจ ผมเฝ้าแนะนำหนทางต่างๆเท่าที่สมองน้อยๆแบบผมจะช่วยได้ แต่ทุกอย่างก็ไม่เหมาะสม สิ่งที่ดีคือการไปวัด ปฎิบัติธรรม คุยธรรมะ พวกนี้จริงอยู่ทำให้สบายใจ แต่ปัญหาก็ยังอยู่   ผมได้แต่เฝ้าดูด้วยความเป็นห่วง แต่ก็เกินกำลังที่จะช่วยได้ จริงๆอยากให้ออกจากบ้านมาช่วยกันทำธุรกิจของเรามากกว่าซึ่งก็ยากไปทุกวัน
   ผมก็ไม่รู้ว่าจะประคองความรักนี้ไปได้นานแค่ใหน ตอนนี้เธอแทบไม่เหลือตัวตนของเธอ  ไม่มีคำตอบว่าเธอจะเอายังไงกับชีวิตในอนาคต ผมอยากให้เธอมาช่วยกันทำงานของผม เธอก็บอกว่ามันแค่สิ่งปลอมๆ และมุมมองความคิดเราไม่อาจจะไปด้วยกันได้ ตอนนี้ผมเหนื่อยใจ (เธอเองก็คงเหนื่อยมากผมแอบกลัวว่าเธอจะบ้าไปซะก่อน นี่ธรรมะของฉันมันสุดยอด ทำไมทุกอย่างมันแย่จังแย่ลงไปเรื่อยๆ แต่เวลาคุยกับคนอื่นเธอกลับบอกชีวิตฉันดีขึ้นมากๆนะ นี่เพราะธรรมะนะ .....เฮ้อ)
  ผมยังรักเธอเสมอ แต่ผมเหนื่อยต้องเรียกว่าแน่นๆ อึดอัดๆ มากกว่า ผมหวังว่าเธอคนเดิมจะกลับมา ถ้าผมสามารถประคองความรักนี้เอาไว้(ซึ่งดูเหมือนจะหมดโอกาส) และผมไม่ชอบธรรมะสายนี้เอาซะเลย
***ขอเพิ่มหน่อยนะครับ ที่ไม่ระบุรายละเอียด เพราะจะกลายเป็นว่าดึงติ่งสายนี้เข้ามา เลยไม่ไปแตะเค้าจะปลอดภัยกว่า และไม่เสียประเด็น  ขอบคุณมากๆนะครับที่สนใจ แต่ผมเป็นห่วงเธอแค่นั้นขอบคุณอีกครั้งครับ