สวัสดีค่ะเพื่อนๆพี่ๆและน้องๆชาว Pantip ทุกคน เราชื่อ อัน นะคะ ^^ วันนี้อันอยากจะมาเขียนเล่าเรื่องและแชร์ประสบการณ์การสมัครแอร์ทั้งหมด 14 ครั้งที่ผ่านมาของอันให้ทุกคนได้อ่านกันเพลินๆนะคะ เพราะก่อนหน้านี้อันได้เขียนเล่าประสบการณ์ลงในเฟสบุ๊ค แล้วปรากฏว่ามีรุ่นน้องที่โรงเรียนบอกมาว่าอยากให้เอามาแชร์ลงในเว็บนี้ด้วย อันเลยตั้งใจจะมาเล่าแบบจัดหนักจัดเต็มให้เพื่อนๆได้อ่านกันเลยค่ะ 5555555 เผื่อว่าจะเป็นอีกหนึ่งแนวทางในการเตรียมตัวไปสมัครสายการบินต่างๆที่กำลังจะมาเปิดรับในเร็วๆนี้ ซึ่งในที่นี้อันจะขออนุญาตเจาะลึกสองสายการบิน นั่นก็คือ Japan Airlines และ Emirates Airline ให้เพื่อนๆได้อ่านกันนะค้า

ก่อนอื่นอันต้องขอเกริ่นก่อนเลยว่า ตั้งแต่เด็กจนโต อันไม่มีแววว่าจะได้มีโอกาสมาสมัครและทำงานในสายอาชีพแอร์โฮสเตสเลยค่ะ เพราะว่าตอนเด็กๆอันหน้าตาน่ากลัวมากกกกก 55555 (ซึ่งไม่ได้ต่างจากตอนนี้ ที่พอลบเครื่องสำอางบนหน้าออกเมื่อไหร่ ยังคงต้องตกกะใจเวลาเห็นหน้าตัวเองในกระจก! O_o!) จำได้เลยว่า สมัยมอปลายเพื่อนผู้ชายในห้องยังเคยแซวอยู่เลยว่า “อัน เมิงจะเป็นอะไรก็ได้นะ แต่อย่าเป็นแอร์ล่ะ กุกลัววว” เอิบบบบบบบบส์ ถ้าจะแซวแรงขนาดนี้ ด่าตรูมาเลยดีกว่ามั้ยพี่!?!! ทำตาพรือแพร้พพพ -_- 55555555 และด้วยความที่อันว่ายน้ำมาตั้งแต่เด็ก พอโตมาเลยทำให้กลายเป็นคนไหล่กว้าง หนักกว่าเดิมไปอีกค่ะทีนี้ 😅 ทุกวันนี้ยังโดนน้องชายแซวอยู่เลยว่า “มองโดยรวมๆแล้วเหมือนกระทิง” อุตะ! O_o!?!! นางก็กล้าเอามาเปรียบบบ เออแต่เหมือนจริง เพราะอันตัวใหญ่ไหล่กว้างกว่าผู้ชายทั่วไปซะอี๊ก 55555555555555555

ประกอบกับการที่ตอนนั้นอันคิดและตั้งใจมาตลอดว่าชีวิตนี้อยากทำอยู่อย่างเดียว นั่นก็คือ อาชีพหมอฟันค่ะ เพราะตอนเด็กๆอันเป็นคนฟันยื่นมาก (ถึงมากที่สุด 55555) อันเลยต้องเริ่มดัดฟันตั้งแต่อยู่ ป.4 เวลาไปทำฟัน เห็นหมอเค้าใช้เครื่องมือทำฟัน แล้วอันคิดว่ามันดูน่าสนุกดี เหมือนได้เล่นขายขนมอะไรแบบนี้ตามความคิดประสาเด็กในตอนนั้น และด้วยเหตุผลที่ว่า "มันเหมือนได้ทำขนม" เท่านี้เลยจริงๆค่ะ ที่จุดประกายให้อันอยากเป็นหมอฟันตั้งแต่นั้นมา อันเลยตั้งใจมุ่งสอบเข้าสายวิทย์แล้วก็ไปเรียนกวดวิชาอย่างหนักตลอดสามปีที่อยู่มอปลายเลยค่ะ

จนกระทั่งตอนต้นเทอม ม.6 อันมีโอกาสได้รับทุนของโครงการยุวทูตไทยไปแลกเปลี่ยนที่ญี่ปุ่นเป็นเวลา 2 อาทิตย์ ซึ่งตอนนั้นอันไม่รู้มาก่อนเลยค่ะว่าการไปญี่ปุ่นในครั้งนั้น มันจะทำให้เกิดจุดเปลี่ยนครั้งใหญ่ในชีวิตของอันเลยก็ว่าได้ เพราะหลังจากกลับมาไทยแล้ว อันคิดอย่างเดียวเลยว่า ยังไงอันต้องกลับไปประเทศนั้นอีกให้ได้! ... และแล้ว ก็ดั่งคาดค่ะ พอกลับมาถึงไทยปุ๊บ อันก็เปลี่ยนความคิดแบบกะทันหันขั้นสุด ซึ่งตอนนั้นใกล้จะสอบโควตาเข้ามหาลัยเชียงใหม่แล้ว แต่จู่ๆอันก็เปลี่ยนใจไม่ไปสอบทันตะ แล้วหาทุนไปเรียนต่อปริญญาตรีที่ญี่ปุ่นแทน O_o! ขุ่นบร๊ะะะ! สรุปว่าตอนนั้นอันตัดสินใจไปเรียนต่อ ป.ตรี ที่ญี่ปุ่นจริงๆค่ะ ละคือที่เรียนพิเศษทุกสิ่งอย่างตลอดสามปีที่ผ่านมานั้นนน มันสูญเปล่าไปเลยค่ะ เพราะตอนเรียนมหาลัยแทบจะไม่ได้เอามาใช้เลย T_T พอเรียนจบมหาลัย อันก็ตั้งใจไว้ว่าจะไปเรียนต่อ ป.โท ที่อังกฤษ หลังจากนั้นอันเลยกลับไทยเพื่อมาทำเรื่องเรียนต่อโทค่ะ ซึ่งในระหว่างนั้นก็มีเพื่อนที่มหาลัยอันชวนไปสมัครแอร์ช่วงที่อันรอไปเรียนต่อค่ะ


อันนี้เป็นรูปที่อันเอามาเรียงเล่นๆตอนใกล้จบมหาลัยค่ะ 5555555 สังเกตได้ว่ารูปขวาบนนั้นนน … จากที่ปกติหน้าตาน่ากลัวอยู่แล้ว O_o!!! ตอน ม.5 ดันไปสมัครเป็นนักกีฬาวิ่งตอนกีฬาสีของโรงเรียนอี๊กกก #ซ้อมวนไปค่ะ กลางแดดกลางนาาา เมี่ยมได้ที่เลยทีนี้! 555555

และในตอนนั้นสายการบินที่อันอยากสมัครมากที่สุด ก็คือสายการบินแถบตะวันออกกลางค่ะ ตอนนั้นอันคิดไว้ว่าอยากลองสมัครของ Emirates, Qatar, Etihad หรือ Oman ก็ได้ แต่ก็ยังไม่มีสายไหนมาเปิดรับสมัครในช่วงนั้น อันเลยลองไปสมัครสายการบินอื่นที่กำลังเปิดรับสมัครลูกเรืออยู่ ณ ตอนนั้นค่ะ

และสายการบินแรกที่อันไปสมัคร ก็คือ สายการบิน "Singapore Airlines" ค่ะ ปรากฏว่า ตอนนั้น … อันตกรอบแรกเลยค่ะ! T_T ตอนนั้นไม่รู้เลยว่าส่วนมากแล้วเวลาสมัครแอร์ เค้าชอบชุดที่มีสีสันแบบเป็นสูทสามส่วนหรือสูทแขนสั้น อันใส่สูทแขนยาวสีดำไปเลย 😅 พอไปถึงโรงแรม อันซีดเลยค่ะ แทบทรุดดดด ทุกคนจัดหนักจัดเต็มกันมาก มีทั้งเพื่อนที่แต่งหน้ามาเอง ไปแต่งหน้าทำผมที่ร้านหรือไม่ก็ให้ช่างแต่งหน้ามาแต่งหน้าทำผมให้ชั้นล่างใต้โรงแรมที่สมัครเลยค่ะ ขุ่นบร๊ะ!! O_o!?? ส่วนอันนั้นนนน แต่งตัวผิดยังไม่พอ ยังแต่งหน้าไปเองด้วยสกิลการแต่งหน้าที่เพิ่งจะมาเริ่มหัดตอนอยู่ปีสี่เทอมสองอี๊กกก การแต่งหน้าไปสมัครแอร์ตอนนั้นเลยแบบว่า โอ่โห๊!! O_O ไปถึงที่โรงแรมเท่านั้นแหละค่ะ รู้เรื่อง! ตรูเป็นจุดด้อยชัดๆ! 55555 เป็นจุดด้อยไม่พอ! ตอนตอบคำถามก็ตื่นเต้นตอบได้แย่มาก ไม่น่าสนใจเหมือนคนอื่นเค้าเลย ผลออกมาก็ตามคาด! ตกรอบแรกเลยจ้าาาา!!! 5555555 ปะ!!! Move!!! กลับเชียงใหม่!! 😰

สายการบินที่สองที่อันสมัคร คือ สายการบิน "Japan Airlines" ค่ะ ตอนนั้นแจลมาเปิดรับสมัครพอดี อันก็รีบสมัครเลยค่ะ ตอนนั้นอันคิดว่าภาษาญี่ปุ่นที่เรียนมาน่าจะช่วยอะไรได้บ้าง ผลออกมาปรากฏว่า … อันตกรอบแรก อีกแล้วจ้าาาา T_T อะเก๋นนนนนน?!! O_o!?? ภาษาญี่ปุ่นที่ได้ไปร่ำเรียนมาตลอด 4 ปีนั้นนนน มันไม่ได้ช่วยอันเลยยยยยย แถมยังทำพิษใส่อีกต่างหาก! บรรยากาศในห้องสัมภาษณ์ตอนนั้น มีกรรมการคนญี่ปุ่นสองคน กับคนไทยอีกหนึ่งคน ตอนนั้นอันโดนกรรมการถามเป็นภาษาญี่ปุ่นว่า "ถ้าหนูได้งานนี้ หนูจะตั้งใจทำให้ดีที่สุดมั้ยคะ?" อัน!!! ตอนนั้นตื่นเต้นหรืออะไรไม่รู้ค่ะ!! แปลประโยคนั้นของกรรมการออกมาว่า "ประเทศไทย แผ่นดินไหวบ่อยมั้ยคะ?! O_o!?? แล้วอันก็ตอบไปด้วยความมั่นใจว่า "ไม่เลยค่ะะะะ" นั่นไง! O_O ลำบากละะะ!! 55555 กรรมการอึ้งไปตามๆกัน กรรมการคนไทยถึงกับต้องแปลเปนภาษาไทยให้ใหม่ว่า "หนู! ประโยคนี้มันแปลว่าอย่างงี้ๆนะคะ" o_O?!! คุณพระะะะ!! ไม่ทันละะะะ! ตอนนั้นกรรมการคงสงสัยว่า ตรูได้ไปอยู่ญี่ปุ่นมาจิงป๊าววะเนี่ยยย!! 5555555 ตกรอบบบบ!!! Move! กลับบ้าน!

สายการบินที่สาม "Bangkok Airways" ขุ่นพระะะะ สายการบินนี้อันสมัครสองรอบค่ะ! ครั้งแรก!! ตกรอบตั้งแต่ด่านที่เค้าวัดส่วนสูงชั่งน้ำหนัก! 😫 น้ำหนักตรูเกินจ้าาา!!! โดนไล่กลับบ้านกันเลยทีเดียว! ละคือทุกครั้งเวลาไปสมัครแอร์ อันต้องบินไป-กลับจากเชียงใหม่-กรุงเทพเพื่อไปสัมภาษณ์ตอนเช้า แล้วกลับเชียงใหม่ตอนเย็น เสียค่าตั๋วไปฟรีๆเลยค่ะ เพลงปาล์มมี่ต้องมา! #อยากจาร้องไห้ยยยย T_T ตอนนั้นแบบ เหยยยย มันไม่ได้การละ!! อันเลยกลับมาลดน้ำหนักที่เชียงใหม่ให้ตรงมาตรฐานของการสมัครแอร์ แต่ตอนนั้นเพิ่งกลับไทย อะไรๆก็อยากกินไปหมดค่ะ ลดน้ำหนักยากมากกก กว่าจะลงโลนึงนี่พี่แทบทรุด! 555555 พอรอบสองที่ไปบางกอก ปรากฏว่า ครั้งนี้น้ำหนักผ่านแล้วจ้าาา!! แต่อันก็พลาดอะเกนนน!! พลาดเพราะดูสุภาพบุรุษจุฑาเทพเยอะไป! คุณชายพุฒิภัทรทำพิษเลยค่ะ

กรรมการ: ใครเป็นผู้ก่อตั้งบริษัท Bangkok Airways คะ?

อัน: "คุณปราเสริฐ ปราสาททองโอสถค่ะ" (หัวเราะในใจ Come on! Wahahaha!! )

กรรมการ: แล้วผู้บริหารคนปัจจุบันคือใครคะ?

อัน: (ด้วยความมั่นใจ!!) คุณพุฒิภัทร ปราสาททองโอสถค่ะ!!!!"

กรรมการ: o_O?

อัน: ......... O_O!!!!!! "ขอโทษค่ะ!! คุณพุฒิพงศ์ ปราสาททองโอสถค่ะ" ( T^T นั่นไง! ลำบากละะะะ!!!) 55555555 ยัง ยังไม่หม๊ดดดด!!!

กรรมการ: เครื่องบินของบริษัทเรามีทั้งหมดกี่ลำคะ?

อัน: 25 ลำค่ะ!!! (กู้หน้าแป๊บบบ!! 555) ... แต่แล้ว ปรากฎว่า …

กรรมการ: "ไหน ลองบอกหน่อยสิคะ ว่า25ลำนี่มีอะไรบ้าง?"

อัน: (ยิ้มในใจ เข้าเม่า! เสร็จโก๋!!!) "มี โบอิ้ง-320 7 ลำ, โบอิ้ง-319 10 ลำ ละก็มี ATR 72-500 8 ลำค่ะ! ^^

กรรมการ: !?(･_･;? "เอ่อออ...บริษัทเรามีแต่ แอร์บัส-320 กับ แอร์บัส-319 นะคะ เครื่องโบอิ้งบริษัทเราเลิกใช้ไปนานแล้วนะคะ"

เออะ! O_o!!! o_O!!! O_O!!!??!! "ตกรอบ!!" อะเก๋นน?!!! จะพี่!!! 555555555 โอ้ยยยย ชีวิต!!

สายการบินที่สี่ "Thai Airways" หรือการบินไทยของเรานี่เอง สำหรับสายการบินนี้ อันขอพูดตรงนี้เลยว่า เพลงพี่ติ๊กอย่าลืมฉันต้องมาค่ะ!!! #ชั้นเจ็บ! #ทุกการกระทำ! ฮื้อออออ T_T ตอนนั้นอันไม่รู้ว่าวันที่เค้าสัมภาษณ์กันมันคือวันไหน!!! เพราะพอสมัครแล้วอันไม่เข้าไปเช็คเองค่ะ! งานเข้าเลย จำได้ว่าตอนนั้นคนสมัครการบินไทยเยอะมากกกกกก เพราะนานๆทีจะเปิดรับสมัคร เค้าเลยต้องแบ่งวันสัมภาษณ์ออกเป็นสามวัน ที่เจ็บใจคือ วันนั้นพอรู้จากเพื่อนว่าเค้าเริ่มสัมภาษณ์วันแรกกันแล้วปุ๊บบบ อันแทบช็อคคค!! O_o!!?? ทำไมตรูไม่รู้เรื่องเลยฟระะะ!! แต่ตอนนั้นอันก็คิดว่าอาจจะยังมีลุ้นค่ะ ว่าเห้ย!! อันอาจจะไม่โดนวันแรก ถ้าโดนวันถัดไปพรุ่งนี้จะได้นั่งเครื่องไปสัมภาษณ์ยังทัน! เป็นไงล่ะ! พอเปิดดูในเว็บเท่านั้น ชื่ออันอยู่วันแรกเลยจ้าาาา!!! โอ้ยยยยย!! จะบ้าตายยยยย เรื่องนี้จะโทษใครไม่ได้เลยนอกจากความไม่เอาใจใส่และความสะเพร่าของตัวเองเลยค่ะ ตกรอบตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่ม! ปัดโธ๊!!! 😫😫😫😂😂😂😅😅😅

สายการบินที่ห้า "Eva Air" อันนี้หนักสุดเลยค่ะ! เพราะอันไม่ผ่านตั้งแต่เค้าสกรีนประวัติเลยค่าา!! คือ "หน้าไม่ผ่านนน!!!" 5555555555 มันเจ็บตรงนี้!! ทั้งๆที่สายการบินอื่น ขั้นตอนสกรีนประวัติซึ่งถือว่าเป็นขั้นตอนเบสิคที่ทุกคนผ่าน อันก็ฟลุ๊ครอดมาได้หมด! มาโดนปฏิเสธที่สายการบินนี้สายแรก เพราะรุ่นพี่บอกว่าส่วนใหญ่ EVA เค้าอยากได้คนหน้าตาหมวยๆน่ารักๆ! O_o!?? นั่นไง! มองโดยรวมๆแล้วตรูหน้าเหมือนกระทิงใช่มั้ย!? เลยไม่ให้ตรูผ่าน!!! ปั๊ดโธ๊!!! เสียใจนะพี่! 555555555

สายการบินที่หก "Qatar Airways" สายการบินนี้ อันสมัครไปทั้งหมด 3 ครั้งด้วยกันค่ะ แล้วก็ตกตั้งแต่รอบพรีสกรีนติดกันทั้งสามครั้งรัวๆเลย T_T พีคสุดคือมีครั้งนึงที่การ์ต้าไปเปิดรับสมัครที่ภูเก็ต!! O_o! ขะ ขะ ขุ่นบร๊ะ!! ไกลกว่าเดิมไปอี๊ก แต่พ่อกับแม่อันก็สนับสนุนเต็มที่มากค่ะ ขับรถจากเชียงใหม่ไปภูเก็ตให้เลย ปรากฏว่าพอไปถึง วันถัดไปต้องไปสัมภาษณ์ ผลที่ได้ออกมาคือ "ตกรอบแรก!!! อีกแล้วจะพี่!!!!" แฮชแท็ก-นี่ตัวชั้นผิดหรือไรยยยยย #ชั้นต้องใช้หนีกรรมให้ใคร?? หัวเราะไม่ออกเลยค่ะตอนนั้น แล้วปกติเวลาสมัครแอร์ที่กรุงเทพจะมีคนสมัครประมาณ 2000-3000 คน แต่ครั้งนี้! ทั้งๆที่มีคนสมัครแค่ 500 คน!! อันยังเข้าไปไม่ถึงรอบสองเลยค่ะ! ตอนนั้นแบบ!! มันขื่อรั๊ยยย?!! คือไรฟระเนี่ยยย!?? วันรุ่งขึ้นพ่อกับแม่เลยต้องขับรถกลับเชียงใหม่กันเลยทีเดียว! พระะะะะ!! 😫😫😫😰😰😰 ณ จุดๆนั้น! เป็นอารมณ์แบบ โอ้ยยยยไม่ไหวละนะโว้ยยยย!! สงสารพ่อกับแม่! เอาวะะะะ!! กลับไปตั้งหลักที่เชียงใหม่ ตอนนั้นคิดหนักเลยว่าเห้ย! รึมันไม่ใช่ทางของตรู!! ตอนนั้นอันคิดเลยว่า โอเคคคค งานนี้คงต้องไปเรียนต่อจริงๆละ สมัครที่ไหนๆก็ไม่เคยจะได้ผ่านเข้าไปถึงรอบสอง ตกรอบแรกตลอดดด ตอนนั้นแม่อันเลยตัดสินใจจ่ายเงินค่ามัดจำที่นั่งป.โทที่อังกฤษไปเลยค่ะ!!

แต่อันก็ยังไม่ละความพยายาม! ยั๊งงง ยังจะ!!! 555555 อันเลยไปสมัครเรียนแอร์ที่ ALC เชียงใหม่ก่อน พอเรียนไปจนใกล้จะจบครอสละ ปรากฏว่า!! ตอนนั้น Japan Airlines มาเปิดรับสมัครรอบสองพอดีค่ะ ผลปรากฏว่า รอบนี้พอไปสมัครปุ๊บ "ติดเลยจ้าาาา!!!" คุณพระะะะะะ!!!!! O_o!?!! ช็อกกุชิเต๊ะอิมัสสึง่ะ!!! ช็อกหนักมากค่ะตอนนั้น! พ่อกับแม่ก็ช็อกไปด้วย ไม่ได้ช็อกเพราะสอบได้นะคะ! ช็อกเพราะว่าแม่จ่ายค่าที่นั่ง ป.โท ไปแล้ว!!! อันเครียดดดดดด 555555555555 สรุปคือตอนนั้นเงินแสนของแม่สูญไปเหมือนกับเงินที่สูญไปกับค่าเรียนพิเศษตอนมอปลายเลยค่ะ T_T ฮื้อออออ หนูขอบคุณป๊ากับแม่มากจริงๆนะคะ