ขอสอบถามหน่อยครับ ในวินัยสงฆ์นั้นจะมีอาบัติรูปแบบต่างๆกัน หนักบ้าง เบาบ้าง
หากหนักสุด ก็ปาราชิก ขาดจากความเป็นสงฆ์ในวินาทีที่ความผิดสำเร็จ (ไม่ต้องลาสิกขา)
หากหนักรองลงมา ก็สังฆาทิเสส ต้องเข้าปริวาส ประพฤติมานัต ออกอัพภาณ ฯลฯ จึงพ้นอาบัตินี้
ส่วนลหุกาบัติ ก็มีหลายระดับ ตั้งแต่ อาบัติถุลลัจจัย อาบัติปาจิตตีย์ อาบัติปาฏิเทสนียะ อาบัติทุกกฎ อาบัติทุพภาสิต

ข้อสงสัยของผมคือ
ถ้าสงฆ์ทำผิด (อาบัติ) บ่อยๆ แล้วต้องแสดงอาบัติ หรือปลงอาบัติกับสงฆ์ด้วยวาจา ฯลฯ
ถ้าทำผิดบ่อยๆ แบบนี้ ในวินัยสงฆ์มีบอกไว้ไหมครับว่า มีข้อควรประพฤติอย่างไรต่อไป
ตัวอย่างเช่น ภิกษุสงฆ์บิณฑบาตในทุกเช้า แล้วมีญาติโยมถวายปัจจัย (เงิน) มาให้ด้วย
ถ้าเอาตามวินัย ก็จะต้องอาบัติ นิสสัคคีย์ปาจิตตีย์...
เงินทอง เป็นนิสสัคคีย์ ต้องสละทิ้งท่ามกลางสงฆ์
แล้วให้แสดงอาบัติ ปลงอาบัติปาจิตตีย์ต่อสงฆ์
ถ้าทำผิดแบบนี้บ่อยๆ ทุกวันๆ มันจะโอเคเหรอครับ?

หรืออาบัติอื่นๆ เช่น ทุกกฏในข้อต่างๆ ถ้าทำผิดบ่อยๆ ซ้ำๆเดิมทุกวันๆ แล้วมาปลงอาบัติกันทุกวัน
มันจะโอเคเหรอครับ?