สวัสดีค่ะ วันนี้เจอเหตุการณ์ที่เหมือนจะเคยเกิดขึ้นกับตัวเราเลยในอดีต (เธอทำให้ฉันรู้สึกเหมือนตอน14~)
เข้าเรื่องเลยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า สมัยนั้นเราอยู่ประมาณม.2 สมัยเอ๊าะๆ ฮ่าๆ😆 ละเราก็กลับรับ-ส่งโดยรถโรงเรียน ที่นั่งเหมือนจะตายตัวคือหลังที่นั่งพี่เลี้ยงเเละข้างเรามีน้องชายเรานั่งด้วย เรามีเพื่อนอยู่ชั้นเดียวกันอีกต่างหากเเต่เป็นผู้ชาย ปกติมันนั่งข้างคนขับ ในช่วงนั้นพ่อเเละเเม่ของเราไปทำธุระที่ต่างจังหวัด เรากับน้องเลยต้องสตรอง!! อยู่กันเองกับน้องให้ได้เเค่คืนเดียวเเถมเป็นครั้งเเรกอีกด้วย เเต่ก็มีญาติผู้ใหญ่รวมถึงยายอยู่ในซอยเเถวๆระเเวกนั้น เเละวันนั้นเองคือจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้. . .
ตอนเย็นของวันนั้นรถโรงเรียนมาส่งที่บ้าน ไอเพื่อนชายที่อยู่ในชั้นเดียวกะเราน่ะ มันดันมีเหตุมานั่งข้างเราเพราะน้องเราอยากนั่งหน้า //จ้าาน้อง - -
เเล้วในรถเนี่ย ก็คุยกันได้ทุกคนทุกชั้น รู้จักกันหมด เฮฮาปาร์ตี้กันในรถ เราก็เหมือนจะคุยขำอะไรกินกะเพื่อนข้างๆ(น่าจะขำเพราะนินทาครู 😜ฮ่าๆ) พอถึงบ้านเราที่บังเอิญก็คือ นั่นเเหละค่ะเรื่องน้องไปนั่งหน้า เพื่อนนางมานั่งข้างเรา รถมีคนกลับเพิ่ม เลยเบียดหน่อย หน้าตาที่เฮฮาของเราเเละเพื่อน ที่สำคัญคือ ยายเราดันมายืนอยู่หน้าบ้านเรา พอพี่เลี้ยงเปิดประตูรถก็ จ๊ะเอ๋! กับยายทันที ไอ้ความบังเอิญนี่เเหละค่ะ ทำให้สายตาที่ยายมองมาที่เราเเละรวมๆในรถดูเเย่ไปเลย เราก็เข้าบ้านเราปกติ ส่วนยายก็เเอบไปโทรรายงานกับเเม่เราประมาณว่า เราอ่ะไปนั่งเบียดเเกล้งกันอี๋อ๋อมีความสุข ขอย้ำค่ะ เเค่พ่อเเม่ไม่อยู่ไม่ถึงวัน จากรูปการณ์ที่พูดกับเเม่เเล้วคงมีอะไรมากกว่านั้น เเน่ๆ (ขอย้ำเเค่5วิ) เเม่เราก็รู้นะเรื่องเพื่อนในรถ เเต่อาจเป็นเพราะเนื้อความที่ยายพูด เเม่ของขึ้นค่ะ โทรมาถามถึงขั้นตอนรายละเอียด ทุกฉากตั้งเเต่เลิกเรียนรอรถ ขึ้นรถ ยันเดินเข้าบ้าน555 เเม่ก็พอประติดประต่อภาพได้ เเม่ก็เข้าใจอยู่ จากนั้น คุณป้าจ่ะ เรียกเราไปที่บ้านป้าเเล้วทำการเทศโดยอ้อมๆ ตั้งเเต่สมัยป้าเด็กๆมีคนมายุ่งบ้าง เริ่มคบคนบ้าง ต่อด้วยการเป็นห่วง บอกให้เราระวังตัวจากเพศตรงข้าม ความคิด ความรัด ต่างๆนานา เเละคือเราก็ได้เเต่ เอ่อ... ค่ะ... ใช่ค่ะ... (- -) คือเรายังไม่ได้ทำอะไรเลยอ่ะ เเบบเห้ย กลายเป็นเรื่องใหญ่เเบบ รู้ถึงไหนนี่อายเเบบ เป็นเหมือนการประจาญเเบบสุดๆอ่ะ เราเป็นคนเเบบไม่ค่อยยุ่งกับใครนะ ละก็ไม่ชอบให้มาพูดจี้นะ เป็นคนนิ่งๆ ไม่ค่อยสนอะไรเท่าไหร่ เเต่พอมีปัญหาเกี่ยวกับเรานี่จะไม่โอเคมากๆ(อยู่ไม่ได้ละต้องเคลียด่วน) ตอนนั้นคือเเบบหน้าสด อะไรๆก็สดใสไปหมด คือเเบบ อะไรอ่ะไม่รู้จัก ลิปสติกคืออะไร? ละพอมาเจอเเบบนี้นะ เรายิ่งเสียความรู้สึกเลย เหมือนกับ เอ๊ะ ! เราทำผิดอะไร เหมือนเรากรี๊ไปมีซัมติงลึกกว่าเพื่อนมาเเล้วเลย มันเเบบรวนไปหมด ว่าจะคุยกับเพื่อนมันเหมือนปกติไม่มีอะไรเกิดขึ้น หรืออะไรยังไงดี ทำตัวไม่ถูกเลย 555 มันเป็นฟิวที่เเย่มากอ่ะพูดเลย เเต่มันฝังใจเรามากกกกกก จำได้ทุกคำ ทุกฉากเลยก็ว่าได้ ฝังใจเเบบจริงๆนะ555 มันเเบบจึกอยู่ในใจมาก
ทั้งหมดนี้ มาจากความบังเอิญเเละ5วิ กลายเป็นเรื่องใหญ่ในใจเราถึงทุกวันนี้
🙏 ขอบคุณค่ะ ที่ทนอ่านความคิดลอยๆวัยใสของเรา😄
เเชร์ประสบการณ์ที่เจอกันมาได้นะคะ อยากฟัง
สมัยใสๆ กับความคิดผู้ใหญ่ เพื่อนๆคิดไงบ้างคะ
เข้าเรื่องเลยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า สมัยนั้นเราอยู่ประมาณม.2 สมัยเอ๊าะๆ ฮ่าๆ😆 ละเราก็กลับรับ-ส่งโดยรถโรงเรียน ที่นั่งเหมือนจะตายตัวคือหลังที่นั่งพี่เลี้ยงเเละข้างเรามีน้องชายเรานั่งด้วย เรามีเพื่อนอยู่ชั้นเดียวกันอีกต่างหากเเต่เป็นผู้ชาย ปกติมันนั่งข้างคนขับ ในช่วงนั้นพ่อเเละเเม่ของเราไปทำธุระที่ต่างจังหวัด เรากับน้องเลยต้องสตรอง!! อยู่กันเองกับน้องให้ได้เเค่คืนเดียวเเถมเป็นครั้งเเรกอีกด้วย เเต่ก็มีญาติผู้ใหญ่รวมถึงยายอยู่ในซอยเเถวๆระเเวกนั้น เเละวันนั้นเองคือจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้. . .
ตอนเย็นของวันนั้นรถโรงเรียนมาส่งที่บ้าน ไอเพื่อนชายที่อยู่ในชั้นเดียวกะเราน่ะ มันดันมีเหตุมานั่งข้างเราเพราะน้องเราอยากนั่งหน้า //จ้าาน้อง - -
เเล้วในรถเนี่ย ก็คุยกันได้ทุกคนทุกชั้น รู้จักกันหมด เฮฮาปาร์ตี้กันในรถ เราก็เหมือนจะคุยขำอะไรกินกะเพื่อนข้างๆ(น่าจะขำเพราะนินทาครู 😜ฮ่าๆ) พอถึงบ้านเราที่บังเอิญก็คือ นั่นเเหละค่ะเรื่องน้องไปนั่งหน้า เพื่อนนางมานั่งข้างเรา รถมีคนกลับเพิ่ม เลยเบียดหน่อย หน้าตาที่เฮฮาของเราเเละเพื่อน ที่สำคัญคือ ยายเราดันมายืนอยู่หน้าบ้านเรา พอพี่เลี้ยงเปิดประตูรถก็ จ๊ะเอ๋! กับยายทันที ไอ้ความบังเอิญนี่เเหละค่ะ ทำให้สายตาที่ยายมองมาที่เราเเละรวมๆในรถดูเเย่ไปเลย เราก็เข้าบ้านเราปกติ ส่วนยายก็เเอบไปโทรรายงานกับเเม่เราประมาณว่า เราอ่ะไปนั่งเบียดเเกล้งกันอี๋อ๋อมีความสุข ขอย้ำค่ะ เเค่พ่อเเม่ไม่อยู่ไม่ถึงวัน จากรูปการณ์ที่พูดกับเเม่เเล้วคงมีอะไรมากกว่านั้น เเน่ๆ (ขอย้ำเเค่5วิ) เเม่เราก็รู้นะเรื่องเพื่อนในรถ เเต่อาจเป็นเพราะเนื้อความที่ยายพูด เเม่ของขึ้นค่ะ โทรมาถามถึงขั้นตอนรายละเอียด ทุกฉากตั้งเเต่เลิกเรียนรอรถ ขึ้นรถ ยันเดินเข้าบ้าน555 เเม่ก็พอประติดประต่อภาพได้ เเม่ก็เข้าใจอยู่ จากนั้น คุณป้าจ่ะ เรียกเราไปที่บ้านป้าเเล้วทำการเทศโดยอ้อมๆ ตั้งเเต่สมัยป้าเด็กๆมีคนมายุ่งบ้าง เริ่มคบคนบ้าง ต่อด้วยการเป็นห่วง บอกให้เราระวังตัวจากเพศตรงข้าม ความคิด ความรัด ต่างๆนานา เเละคือเราก็ได้เเต่ เอ่อ... ค่ะ... ใช่ค่ะ... (- -) คือเรายังไม่ได้ทำอะไรเลยอ่ะ เเบบเห้ย กลายเป็นเรื่องใหญ่เเบบ รู้ถึงไหนนี่อายเเบบ เป็นเหมือนการประจาญเเบบสุดๆอ่ะ เราเป็นคนเเบบไม่ค่อยยุ่งกับใครนะ ละก็ไม่ชอบให้มาพูดจี้นะ เป็นคนนิ่งๆ ไม่ค่อยสนอะไรเท่าไหร่ เเต่พอมีปัญหาเกี่ยวกับเรานี่จะไม่โอเคมากๆ(อยู่ไม่ได้ละต้องเคลียด่วน) ตอนนั้นคือเเบบหน้าสด อะไรๆก็สดใสไปหมด คือเเบบ อะไรอ่ะไม่รู้จัก ลิปสติกคืออะไร? ละพอมาเจอเเบบนี้นะ เรายิ่งเสียความรู้สึกเลย เหมือนกับ เอ๊ะ ! เราทำผิดอะไร เหมือนเรากรี๊ไปมีซัมติงลึกกว่าเพื่อนมาเเล้วเลย มันเเบบรวนไปหมด ว่าจะคุยกับเพื่อนมันเหมือนปกติไม่มีอะไรเกิดขึ้น หรืออะไรยังไงดี ทำตัวไม่ถูกเลย 555 มันเป็นฟิวที่เเย่มากอ่ะพูดเลย เเต่มันฝังใจเรามากกกกกก จำได้ทุกคำ ทุกฉากเลยก็ว่าได้ ฝังใจเเบบจริงๆนะ555 มันเเบบจึกอยู่ในใจมาก
ทั้งหมดนี้ มาจากความบังเอิญเเละ5วิ กลายเป็นเรื่องใหญ่ในใจเราถึงทุกวันนี้
🙏 ขอบคุณค่ะ ที่ทนอ่านความคิดลอยๆวัยใสของเรา😄
เเชร์ประสบการณ์ที่เจอกันมาได้นะคะ อยากฟัง