เช้านี้เปิดร้านกาแฟมา อืมม์ เงียบเชียว
ต้นเดือนนะเนี่ย กาแฟเจก็มีขาย คนไปไหนกันหมดฟร๊ะ

ซักพักลูกค้าขาจรแวะเข้ามาทัก
ลูกค้า - น้องรับปลดล๊อกหน้าจอเปล่า (ที่ร้านผมรับด้วยเพราะติดป้ายทำมือถือไว้)
ผม - รับครับ
ลูกค้า - คิดเท่าไหร่
ผม - ปลดล๊อกหน่ะแพงนะพี่ ล้างเครื่องง่ายกว่านะผมว่า แต่ข้อมูลหายหมดนา
ลูกค้า - ทำเลยไม่มีปัญหาเรื่องข้อมูล เพราะไม่ใช่ของพี่หรอก 555 พี่เก็บได้
ผมก็ - อ้าว แล้วพี่ไม่คืนเจ้าของเขาหรือ
ลูกค้า - ไม่คืนหรอก คืนมาหลายเครื่องแร๊ะ ได้ที 50 100 นึง เห็นเป็นอะไร ใช้เองแล้วคราวนี้

ผมก็แอบมองเครื่องแป๊บ อืมม์..มิน่าถึงไม่คืน เครื่องสภาพดีอยู่เลย สวยกริ๊ปแม้มีรอยทำตก หากขายต่อหมื่นนึงนี่...ประกาศวันเดียวคนแย่งกันตรึม
ผมเลยบอกซักครู่ให้มารับ

กำลังทำๆ อืมม์ มานั่งนึก เอ่อ...ช่วงนี้ผบ.ที่บ้านบังคับให้สมาทานศีลห้าบ่อยๆ
เมื่อคืนก็พึ่งสมาทานมาหยกๆ ทำมั๊ยศีลจะขาดไวปานนี้ เอาไงดี

นึกไปนึกมา...
พอลูกค้าแวะกลับมา

ลูกค้า - น้อง เรียบร้อยเปล่า
ผม - โหพี่ รุ่นนี้ทำยากนะ มันมีหลายขั้นตอน (จริงๆ) เสียเวลามาก ขอคืนพี่ไปก่อนแล้วกัน ไม่มีค่าใช้จ่าย
ลูกค้า - ไม่เป็นไร พี่รอได้ ไม่รีบ

ผมเลยหัวเราะ บอก
ผม - เอาจริงๆ แล้วกันนะพี่ ช่วงนี้เมียให้สมาทานศีลห้าบ่อย ขี้เกียจทำเคสแบบนี้หน่ะพี่ ไม่โกรธกันนะ
ลูกค้าหัวเราะ บอกเข้าใจแล้ว ดีแล้วบอกกันตรงๆ

ผมเลยบอก - พี่ก็ตรงระดับนึงนะ หากบอกว่าให้ล้างเครื่อง เปลี่ยนซิม มันก็ไม่มีปัญหา เพราะผมถือว่าผมไม่มีส่วนรู้เห็นเป็นใจร่วมกับพี่ด้วย
พอพี่มาบอกว่าเครื่องเก็บได้ ผมอึ้งเลย

ลูกค้าคงกระดาก เลยอุดหนุนซิมที่ร้าน 49 บาท เป็นการช่วยค่าเสียเวลา แล้วก็จากไป

เฮ้อ...กินอุดมการณ์ไปแล้วกันผมนี่...