เคยเข้าไป 1 วันค่ะ ประกันตัวไม่ทันเพราะญาติอยู่กทมกันหมดเลยจำเป็นต้องเข้าไปอยู่ในเรือนจำของโคราช
ตอนแรกคิดว่ามันเลวร้ายแหละค่ะแต่ก็ไม่ได้กังวลมาก ห้องน้ำอะไรพวกนี้ระหว่างที่อยู่ห้องขังจนท.อนุโลมให้ใช้โทรศัพท์ในห้องขังได้ดลยเปิดเสิร์จหาดูว่าเป็นยังไงก็มีที่กันขึ้นมาประมานอกค่ะเหมือนห้องขัง ส่วนที่อาบน้ำก็จะเป็นเหมือนของทหารค่ะ อาบกันโล่งๆใส่ผ้าถุงอาบกัน ตอนเช้าที่นั้นเขาจะจำกัดเวลาอาบน้ำเพื่อที่จะได้ทานข้าวกันแต่ถ้าทานข้าวกันเสร็จอะไรเสร็จเขาก็ปล่อยให้ไปซักผ้าหรือจะอาบน้ำต่อก็ได้ค่ะคงเพราะที่นี่ผู้คุมน้อยแล้วเขาให้นักโทษด้วยกันคุมเนี่ยแหละค่ะเลยอลุมอล่วยเยอะมาก เข้าไปเรือนจำครั้งแรกเขาก็จะให้ถอดเครื่องประดับทุกอย่างออกค่ะให้เหลือแต่เสื้อผ้า ของอย่างอื่นจะฝากไว้ข้างนอกหมดเลย ส่วนเงินก็ฝากไว้เขาจะเอาเงินเข้าใน book ค่ะ ประมานอาทิตย์นึงถึงใช้ได้นี่ก็โชคดีเหมือนกันค่ะเข้าไปข้างในเจอแต่พี่ๆที่เขามีน้ำใจรุ่ว่าเรายังใช้เงินไม่ได้ก็ให้หยิบยืม ในนั้นทั้งหมดเลยไม่มีใครที่เป็นแบบที่กังวลเลยค่ะทุกคนดีมากจนใน1วันที่เข้าไปไม่รุ้สึกเหมือนอยุ่กับนักโทษ ทีนี้พอตอนเข้าไปในแดนที่นี่ผญ.รวมกันหลายๆคดีทั้งแพ้งทั้งอาญาแต่โทษแต่ละคนคงไม่น่าจะเกิน10ปีค่ะเท่าที่สอบถามส่วนใหย่โดนเรื่องยากัน 90%พอเข้าแดนเขาก้จะให้ถอดเสื้อผ้าออกหมดตรวจล้วงหมดค่ะ กิจวัตประจำวันของเรือนจำคือตื่นนอนตี5ครึ่งเพื่อสวดมนต์จากนั้นผู้คุมก็จะทยอยเปิดห้องให้ออกไปอาบน้ำกันทีละห้องค่ะ พอได้อาบน้ำก็ต้องทำทุกอย่างให้เสร็จเรียบร้อยภายใน7โมงครึ่งเตรียมเข้าแถวเคารพธงชาติ เสร็จแล้วก้ทานข้าวกันตามอัธยาศัยค่ะ คนกินเป็นกลุ่มเขาก็มีของกินอื่นๆมาแชร์กันนอกจากกับข้าวฟรีที่เขาทำให้ อ้อ กับข้าวในเรือนจำนี้อร่อยนะคะเพราะเขาให้นักโทษทำกินกันเอง ผิคุมเขาก็ให้ตรงนี่ทำให้เขาทานเหมือนกันถือว่าเป้นอาหารของหลวงค่ะ พอทานกันเสร็จก็เป็นเวลาพักผ่อนแต่เข้าเรือนนอนไม่ได้นะคะใครจะอาบน้ำซักผ้าแต่งหน้าอะไรก็ทำไปที่นี่มีของขายอำนวยความสะดวกให้แต่ราคาค่อนข้างสุงกว่าข้างนอกค่ะ ทุกอย่างที่นี่ไม่ฟรีนะคะ ถ้าของใช้ส่วนตัวที่ผู้คุมให้ชุดแรกหมดก้ต้องซื้อเองค่ะ หลังจากนั้นเขาก็จะแยกย้ายกันไปทำงานของตัวเองจะมีแผนกแยกไว้ ส่วนตัวเราเข้าไปแค่วันเดียวไม่มีงานทำเลยว่างก้ไปช่วยเขาทำเย็บผ้าแต่ไม่รอดเลยไปทำเพ้นสีแก้เบื่อค่ะงานที่นักโทษที่ตัดสินคดีแล้วเขาจะได้ค่าจ้างเป้นเงินค่ะส่วฝากขังก็จะไม่ได้ ส่วนมื้อกลางวันก็ถึงเวลา10โมงครึ่งก็แยกย้ายกันทานข้าวค่ะแต่นี่มาอยุ่วันแรกก็มีพี่คนนงคอยดึงเราซัพพอตเราหลายๆอย่างให้ ทานข้าวเสร็จกแฉยกย้ายกันทำงานต่อระหว่างที่ทำงานก็ซื้ของกินหรือเดินเล่นก้ได้ค่ะเขาไม่ห้ามแต่งานต้องเสร็จทันกำหนด แล้วก็เตรียมตัวเก็บของเตรียมอาบน้ำทานข้าวกันตอน2โมงครึ่ง ทานข้าวตามอัธยาสัยตอน4โมง พอ5โมงก้เครียมเข้าเรือนนอนค่ะ ที่นี่เขาจะมีชุดนอนให้ซื้อด้วยนะคะ ก่อนเข้าเรือนนอนจะมีแม่ห้องกับผุเคุมคอยตรวจก่อนเข้าเรือนนอนต้องแกะยางมัดผมกับปลดตะขอชั้นในออกก่อนเข้าและสามารถเอาขวดน้ำเข้าไปได้แค่คนละขวดจากนั้น5โมงครึ่งก็สวดมนต์กันค่ะจากนั้นผุ้คุมก้จะเปิดทีวีให้ดูจนถึง3ทุ่ม ในห้องจะมีผ้าปูนอนเรียงกันถ้าคนเต็มก็ต้องนอนพื้นแต่นอนพื้นดีกว่าค่ะไม่ต้องเบียดใครจบกิจวัตประจำวันของเรือนจำค่ะ แล้วก็ในการทำอะไรแต่ละอย่างจะต้องนับจำนวนคนตลอด
ในเรือนจำอาจจะไม่ได้โชคดีแบบเราทุกคนนะคะที่เจอคนดีๆคอยช่วย ในนี้ถึงจะมีคนทำผิดเยอะแต่น้ำใจเขามีให้กันได้ทุกคนค่ะบางทีสิ่งที่เขาทำผิดเขาไม่ได้อยากจะทำแต่มันห้ามใจไม่อยู่จริงๆ ทุกคนที่นี่ยิ้มได้หัวเราะได้เพราะเขามีกันอยู่แค่นี่ไม่สามารถติดต่อคนข้างนอกได้ได้แต่เขียนจดหมายอาทิตย์ละฉบับไม่เกิน15บันทัด เลี่ยงได้ก็อยากให้เลี่ยงกันอย่าพยายามทำให้ตัวเองต้องไปติดคุกเลยค่ะคุณอาจจะไม่ได้เจอคนดีแบบเรา ประสบการ์ณนี่ย้ำว่าอยุ่ในเรือนจำวันเดียวนะครัช
ประสบการณ์อยู่เรือนจำใน 1 วัน
ตอนแรกคิดว่ามันเลวร้ายแหละค่ะแต่ก็ไม่ได้กังวลมาก ห้องน้ำอะไรพวกนี้ระหว่างที่อยู่ห้องขังจนท.อนุโลมให้ใช้โทรศัพท์ในห้องขังได้ดลยเปิดเสิร์จหาดูว่าเป็นยังไงก็มีที่กันขึ้นมาประมานอกค่ะเหมือนห้องขัง ส่วนที่อาบน้ำก็จะเป็นเหมือนของทหารค่ะ อาบกันโล่งๆใส่ผ้าถุงอาบกัน ตอนเช้าที่นั้นเขาจะจำกัดเวลาอาบน้ำเพื่อที่จะได้ทานข้าวกันแต่ถ้าทานข้าวกันเสร็จอะไรเสร็จเขาก็ปล่อยให้ไปซักผ้าหรือจะอาบน้ำต่อก็ได้ค่ะคงเพราะที่นี่ผู้คุมน้อยแล้วเขาให้นักโทษด้วยกันคุมเนี่ยแหละค่ะเลยอลุมอล่วยเยอะมาก เข้าไปเรือนจำครั้งแรกเขาก็จะให้ถอดเครื่องประดับทุกอย่างออกค่ะให้เหลือแต่เสื้อผ้า ของอย่างอื่นจะฝากไว้ข้างนอกหมดเลย ส่วนเงินก็ฝากไว้เขาจะเอาเงินเข้าใน book ค่ะ ประมานอาทิตย์นึงถึงใช้ได้นี่ก็โชคดีเหมือนกันค่ะเข้าไปข้างในเจอแต่พี่ๆที่เขามีน้ำใจรุ่ว่าเรายังใช้เงินไม่ได้ก็ให้หยิบยืม ในนั้นทั้งหมดเลยไม่มีใครที่เป็นแบบที่กังวลเลยค่ะทุกคนดีมากจนใน1วันที่เข้าไปไม่รุ้สึกเหมือนอยุ่กับนักโทษ ทีนี้พอตอนเข้าไปในแดนที่นี่ผญ.รวมกันหลายๆคดีทั้งแพ้งทั้งอาญาแต่โทษแต่ละคนคงไม่น่าจะเกิน10ปีค่ะเท่าที่สอบถามส่วนใหย่โดนเรื่องยากัน 90%พอเข้าแดนเขาก้จะให้ถอดเสื้อผ้าออกหมดตรวจล้วงหมดค่ะ กิจวัตประจำวันของเรือนจำคือตื่นนอนตี5ครึ่งเพื่อสวดมนต์จากนั้นผู้คุมก็จะทยอยเปิดห้องให้ออกไปอาบน้ำกันทีละห้องค่ะ พอได้อาบน้ำก็ต้องทำทุกอย่างให้เสร็จเรียบร้อยภายใน7โมงครึ่งเตรียมเข้าแถวเคารพธงชาติ เสร็จแล้วก้ทานข้าวกันตามอัธยาศัยค่ะ คนกินเป็นกลุ่มเขาก็มีของกินอื่นๆมาแชร์กันนอกจากกับข้าวฟรีที่เขาทำให้ อ้อ กับข้าวในเรือนจำนี้อร่อยนะคะเพราะเขาให้นักโทษทำกินกันเอง ผิคุมเขาก็ให้ตรงนี่ทำให้เขาทานเหมือนกันถือว่าเป้นอาหารของหลวงค่ะ พอทานกันเสร็จก็เป็นเวลาพักผ่อนแต่เข้าเรือนนอนไม่ได้นะคะใครจะอาบน้ำซักผ้าแต่งหน้าอะไรก็ทำไปที่นี่มีของขายอำนวยความสะดวกให้แต่ราคาค่อนข้างสุงกว่าข้างนอกค่ะ ทุกอย่างที่นี่ไม่ฟรีนะคะ ถ้าของใช้ส่วนตัวที่ผู้คุมให้ชุดแรกหมดก้ต้องซื้อเองค่ะ หลังจากนั้นเขาก็จะแยกย้ายกันไปทำงานของตัวเองจะมีแผนกแยกไว้ ส่วนตัวเราเข้าไปแค่วันเดียวไม่มีงานทำเลยว่างก้ไปช่วยเขาทำเย็บผ้าแต่ไม่รอดเลยไปทำเพ้นสีแก้เบื่อค่ะงานที่นักโทษที่ตัดสินคดีแล้วเขาจะได้ค่าจ้างเป้นเงินค่ะส่วฝากขังก็จะไม่ได้ ส่วนมื้อกลางวันก็ถึงเวลา10โมงครึ่งก็แยกย้ายกันทานข้าวค่ะแต่นี่มาอยุ่วันแรกก็มีพี่คนนงคอยดึงเราซัพพอตเราหลายๆอย่างให้ ทานข้าวเสร็จกแฉยกย้ายกันทำงานต่อระหว่างที่ทำงานก็ซื้ของกินหรือเดินเล่นก้ได้ค่ะเขาไม่ห้ามแต่งานต้องเสร็จทันกำหนด แล้วก็เตรียมตัวเก็บของเตรียมอาบน้ำทานข้าวกันตอน2โมงครึ่ง ทานข้าวตามอัธยาสัยตอน4โมง พอ5โมงก้เครียมเข้าเรือนนอนค่ะ ที่นี่เขาจะมีชุดนอนให้ซื้อด้วยนะคะ ก่อนเข้าเรือนนอนจะมีแม่ห้องกับผุเคุมคอยตรวจก่อนเข้าเรือนนอนต้องแกะยางมัดผมกับปลดตะขอชั้นในออกก่อนเข้าและสามารถเอาขวดน้ำเข้าไปได้แค่คนละขวดจากนั้น5โมงครึ่งก็สวดมนต์กันค่ะจากนั้นผุ้คุมก้จะเปิดทีวีให้ดูจนถึง3ทุ่ม ในห้องจะมีผ้าปูนอนเรียงกันถ้าคนเต็มก็ต้องนอนพื้นแต่นอนพื้นดีกว่าค่ะไม่ต้องเบียดใครจบกิจวัตประจำวันของเรือนจำค่ะ แล้วก็ในการทำอะไรแต่ละอย่างจะต้องนับจำนวนคนตลอด
ในเรือนจำอาจจะไม่ได้โชคดีแบบเราทุกคนนะคะที่เจอคนดีๆคอยช่วย ในนี้ถึงจะมีคนทำผิดเยอะแต่น้ำใจเขามีให้กันได้ทุกคนค่ะบางทีสิ่งที่เขาทำผิดเขาไม่ได้อยากจะทำแต่มันห้ามใจไม่อยู่จริงๆ ทุกคนที่นี่ยิ้มได้หัวเราะได้เพราะเขามีกันอยู่แค่นี่ไม่สามารถติดต่อคนข้างนอกได้ได้แต่เขียนจดหมายอาทิตย์ละฉบับไม่เกิน15บันทัด เลี่ยงได้ก็อยากให้เลี่ยงกันอย่าพยายามทำให้ตัวเองต้องไปติดคุกเลยค่ะคุณอาจจะไม่ได้เจอคนดีแบบเรา ประสบการ์ณนี่ย้ำว่าอยุ่ในเรือนจำวันเดียวนะครัช