อย่างที่ได้เขียนไปหลายครั้งว่าเราดูละครแบบลองเอาตัวเองเข้าไปสวมเป็นชีวิตจริงของตัวละครนั้นเอง ไม่ได้มองเป็นคนนอก ทำให้เราเข้าใจการกระทำของตัวละครและเห็นใจทุกคน วันนี้เราลองเป็นเชษฐาดูหนึ่งวัน เราลองคิดถึงเหตุผลเบื้องลึกต่างๆ ว่าทำไมเราถึงจะเป็นคนแบบเชษ พูดและทำอะไรแบบเชษได้ เราคิดว่าเราตอบคำถามที่หัวกระทู้ได้ โดยเอาแบคกราวน์ของเค้าที่ละครไม่ได้บอก แต่เราต่อยอดได้เอง มาอธิบายค่ะ

1. ทำไมเชษฐาถึงรักอัคนีและทิพอาภามากขนาดนี้ ถึงกับยอมแลกทุกอย่างเพื่อปกป้องทั้งสองคนโดยไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหม

เชษเป็นคนไม่มีครอบครัวที่อยู่ด้วยกัน หรืออาจจะมีแต่ก็ไม่ใกล้ชิด ตรงนี้ละครไม่ได้บอกแบบนี้ตรงๆ แต่ก็เดาได้จากสัญลักษณ์ต่างๆที่ละครเอาออกมาให้เห็น ไม่เคยมีฉากไหนถ่ายให้เห็นบ้านของเชษ ถ้าจะเห็น คือ ฉากบนเตียงนอน เวลาทิพโทรมา และในมุมห้องแคบๆที่ได้เห็นนั้น ไม่มีมีรูปครอบครัวอยู่เลย อันนี้เราไม่ได้สังเกตเองนะคะ แต่เคยเห็นกระทู้มีคนตั้งข้อสงสัย

ดังนั้นเราจึงคาดเดาได้ว่า เชษโตมาคนเดียว ไม่มีครอบครัวคอยเลี้ยงดูใกล้ชิด

ผลก็คือ คนแบบนี้จึงโหยหาความรัก เพราะไม่เคยมีความอบอุ่นในชีวิตเลย ใครที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ที่มีความจริงใจกับเค้า เค้าจึงทุ่มเทความรักให้ทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นอัคนี ทิพอาภา แม้กระทั่งผู้กองกฤษณ์ เชษพร้อมจะปกป้องชีวิตคนเหล่านี้ด้วยทั้งหมดที่เค้ามีเลยค่ะ เพราะคนพวกนี้เห็นความสำคัญของเขา เป็นห่วงเขา ทำให้ชีวิตเค้ามีความหมายและมีตัวตน ที่เห็นเชษตามอัคนีกับทิพอาภาต้อยๆ ก็เพราะอยู่กับสองคนนี้แล้ว เค้ารู้สึกว่าได้รับความรัก ที่เค้าไม่เคยได้จากที่ไหน เชษจึงดูเหมือนกับเข้าไปยุ่งวุ่นวายทุกเรื่องของสองคนนี้ คิดแทน ออกตัวแทนให้ทุกอย่าง แม้ไม่ได้ร้องขอ ก็เพราะรักมาก เห็นความเดือดร้อนแล้ววางเฉยไม่ได้

2. ทำไมเชษต้องตัวตัวเป็นศัตรูกับคนทั้งโลกที่มาขวางทางไม่ให้เขาช่วยพี่และคนรัก

ถ้าเชษเป็นคนทั่วไปที่ไม่มีปมอะไร เขาก็อาจใช้วิธีที่ละมุนละม่อมกว่านี้ในการช่วยอัคนี หลายๆคนบอกว่า ถ้าหากเชษไม่ก้าวร้าวแบบนี้ ก็จะเข้าใจ และไม่เกลียดเชษขนาดนี้ แต่ถ้าลองมาดูว่าพื้นฐานจิตใจ การเลี้ยงดู แบคกราวน์ครอบครัว มีผลต่อความคิดหรือการการทำของคนแบบนี้ยังไง เราก็น่าจะเข้าใจเค้าทั้งๆที่เค้าเป็นคนแบบนี้แหละค่ะ

ในทางหนึ่ง เมื่อเค้าเป็นคนขาดความรัก เค้าจึงไม่รู้จักให้คนอื่นก่อน เค้าจะรอให้มีคนมาหยิบยื่นความรักให้เค้าก่อน เมื่อพิสูจน์ความจริงใจกันได้แล้ว คราวนี้แหละเค้าจึงจะตอบแทนกลับไปร้อยเท่า คนอย่างเชษไม่เคยไว้ใจใครก่อนแน่นอนค่ะ เมื่ออุบลมีท่าทีที่คุกคามอัคนีตั้งแต่แรก เชษจึงแสดงออกมาถึงความระแวง ไม่ไว้ใจ เมื่อมาถึงเหตุการณ์ตอนนี้ที่อัคนีถูกคุกคามด้วยความตาย เชษจึงร้อนใจยิ่งกว่าอยู่ในกองเพลิงอีกค่ะ แล้วคนอย่างเค้า จะให้แสดงความกลัวออกมาให้ใครเห็น มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ แต่เมื่อคืนเราก็ได้เห็นแล้วในหลายๆฉาก ที่ชัดที่สุดคือฉากขับรถพาอัคนีหนี โดยเฉพาะฉากที่ออกมาเช็ดเลือดที่กระจก เห็นชัดเลยว่ากลัว ซึ่งเค้ากลัวสุดๆว่าจะพาอัคนีหนีไม่สำเร็จ (ไม่ได้กลัวอุบลเลย) แล้วเค้าก็รู้แล้วด้วยว่ากำลังสู้กับอะไร เค้าสู้อยู่กับสิ่งเหนือธรรมชาติ ซึ่งลึกๆแล้วเชษก็รู้ว่าไม่มีทางเอาชนะได้ แต่ก็ยังดึงดันที่จะทำ เพราะเค้ายอมไม่ได้ที่อัคนีหรือทิพอาภาจะตาย เพราะมันจะทำให้เค้าสูญเสียคนที่มีความหมายกับชีวิตเค้าไป ณ ตรงนั้นเชษยอมแลกทุกอย่าง แม้แต่ยอมที่จะไม่ได้กลับขึ้นมาจากนรกอีกเลย ก็เพราะถ้าไม่มีอัคนีและทิพอาภา ชีวิตของเขาก็ไม่มีใครรัก และไม่มีใครให้รักอีกแล้ว ดังนั้นเดิมพันครั้งนี้จึงสูงเท่าชีวิตค่ะ

ส่วนเรื่องการกระทำของเชษส่งผลอย่างไรต่ออุบล เราขอแยกเป็นอีกกระทู้นึง จะได้ชัดๆ แยกเป็นประเด็นๆไป อันนี้เราแค่จะอธิบายว่าอะไรทำให้เชษเป็นคนแบบที่เป็นอยู่ และทำแบบที่ทำอยู่

เรามองเชษในฐานะที่เป็นคนทั่วไป ที่ไม่ได้สมบูรณ์พร้อม มีปูมหลังที่เจ็บปวด มีความไม่มั่นคงในจิตใจเหมือนกับคนอื่น เราเข้าใจดีว่าถ้ามองในฐานะคนนอก เชษก็คือคนที่เห็นแก่ตัว เห็นแก่พวกพ้อง แต่ทั้งๆที่เค้าเป็นคนแบบนี้ เราก็รับเค้าได้ค่ะ เพราะเรารู้ว่าเค้าเป็นใคร โตมายังไง ถึงได้มีความคิดและการกระทำแบบนี้ เราเข้าใจว่าไม่มีใครที่ดีและเลวไปทั้งหมดหรอก แต่ทุกคนมีเหตุผลของตัวเอง แม้แต่อุบลเราก็มองเห็นข้อเสียที่ไม่น่าจะทำลงไปเลยตั้งหลายอย่าง แต่เราก็เข้าใจเค้า และคิดว่าคนส่วนใหญ่ก็เข้าใจ ส่วนเชษนั้นเราเห็นใจเค้าเพราะแทบไม่มีใครเข้าใจ เราไม่ได้เป็นคนมองโลกดีด้านเดียวนะ มีคนบอกแบบนั้น แต่มันไม่จริงค่ะ เรามองครบทุกด้าน ไม่ว่าดีร้าย เราเห็นหมด แต่เรายอมรับทุกคนได้ทั้งๆที่มีดีบ้างเสียบ้างนี่แหละ เพราะตัวเราเองยังไม่ได้ดีได้ทั้งหมดเลย ทุกคนคือมนุษย์ค่ะ มีดีเลวปะปนกัน มันก็ขึ้นอยู่กับเราจะเลือกคบเขาที่แง่มุมไหน เท่านั้นเอง