ประสบการณ์ชวนพิศวง.....         ทุกคืนก่อนนอนเป็นกิจวัตรที่ผมกระทำมานานมากแล้ว ตั้งแต่เด็กๆก็ว่าได้ คือสวดมนต์ อาจเป็นเพราะเห็นคุณพ่อ

เมื่อเช้า 13 มี.ค. 65 ทดลองนั่งสมาธิ 1 ชม. (6:30-7:30 น.) กำหนดดูความคิด เมื่อเห็นความคิด ใช้สติกำหนดดูแล้วหยุดความคิดนั้น ไม่ให้คิดต่อ ใช้สติกำหนดรู้ลมหายใจเข้าออกเท่านั้น รู้แต่ไม่คิด ช่วงแรกๆ ความ

กรรมทำโทษกักขัง ทำให้สติเลอะเลือน บางคนมีอาการ "ลืม" บางสิ่งบางอย่างที่เราคิด ที่เราเป็น ที่เรามี ในชีวิต ในอดีตที่ผ่านมา แล้วเรารู้สึกว่าตัวเองบางอย่างมันขาดหายไป รู้สึกกระวนกระวาย ไม่สบา

สวัสดีครับ คือผมทำอานาปานสติ หายใจทีนึง จิตก็เด้งเข้าอรูป หรือ อากาสา แล้ว ลมดับทันทีคำบริกรรมดับทันที มันก็จะมาแน่นตรงกลางอก เหมือนอะไรมันตัน ทีนี้พอลมเเละคำบริกรรมดับ ผมก็ใช้การกำหนดดูจิต คือกำหนด

ถามเมื่อวันที่ 2 พ.ค. 2548 จิตละจากร่างกาย กราบนมัสการองค์หลวงตาที่เคารพอย่างสูง หลานมีข้อข้องใจอยากถามว่า หลานปฏิบัติโดยกำหนดลมหายใจเข้าออก พร้อมบริกรรม พุทโธ และเดินจงกรมบ

ต้องขอบอกก่อนว่าทุกสิ่งที่จะเล่าแชร์ให้มันเป็นปัจตังรู้ได้เฉพาะตน เกิดขึ้นกับตัวเอง และไม่ขอให้ใครมาเชื่อด้วยเช่นกัน เพราะแต่ละคนร้อยพ่อพันแม่ บุญนำพาวาสนาต่างกัน เพราะทุกคนเก

คือผมเป็นพวกสมองมีปัญหาครับ พอทำสมาธิแล้ว มันไม่เคยได้อารมสงบหรือฉ่ำเยฟ้นในฌานเลย เพราะหายใจปึ๊บลมก็ดับทันที แต่ในจิตมันยังไปจับสภาวะธรรมต่างๆมาพิจรณา พอเห็นมันดับจิตก็มีสมาธิตั้งมั่น แต่ทว่า ม้นไม่มี

ผมเริ่มสนใจเรื่องการเข้าสมาธิ หรือ ญาณเพื่อให้ได้มาซึ่งความ สงบของจิตใจ ได้แต่ศึกษาตาม u tube หลายอาจารย์ (90 %) ก็บอกว่าให้ฝึกอยู่กับตัวเอง อยู่กับลมหายใจ    2 การกระทำนี้ฟังดูแล้วเหมือนจะง