สวัสดีครับ ทุกคน ....
ในตอนนี้เราก็ได้เดินทางมาถึงตอนที่ 5 กันแล้วนะค๊าฟฟ คริคริ
หวังว่าท่านผู้อ่านจะสนุกไปกับการผจญภัยกับคาราวานน้อยๆทั้งสามนะค๊าฟ
ในซีรีย์ตอนนี้มีชื่อตอนว่า งูดอนมาดีล นะ แฮ่มๆ ! แทรกนิดหนึ่งน้าแจ่ะ ....
ผมหายไปนานเลยในพักหลังนี้ ต้องขอ อภัยๆแฟนๆ ซีรีย์ นิยายแห่งความฝันด้วยนะค๊าฟ
!พอดีตัวผมเองก็ทำธุรกิจส่วนตัว เกี่ยวกับ อสังหาริมทรัพย์
ไม่ค่อยได้เข้ามาลงให้อ่านกันนะครับ แต่ผมสัญญาน้า..
ว่าผมจะมาลงให้ท่านผู้อ่านทุกคนที่ชื่นชอบนิยายซีรีย์เรื่องนี้ได้อ่านกันอยู่บ่อยๆนะครับ
เอาล่ะ ! มาเข้าเรื่องกัน.. ในตอนนี้ ท่านผู้อ่าน จะได้ระทึกใจ ตื่นเต้น ! เพลิดเพลินไปกับ คาราวานน้อยๆ ทั้งสามอีกแน่นอน
ซึ่งเรื่องราวมีอยู่ข้างล่างต่อไปนี้แล้วงายยย อิอิ .. จะรอช้ากันอยู่ใย พบกับ ซีรีย์ ........
นิยายแห่งความฝัน ตอนที่ 5 ในชื่อตอนว่า งูดอนมาดีล กันเลยครับ
คำเตือน !!!!! จับมือกันไว้แน่นๆนะ เรากำลังจะไปยังที่ที่มีแต่เวทมนต์ คาถา หรือ คำสาปอำมหิต ดินแดนสีแดงของเลือด
เพราะฉะนั้น ! จงจำไว้ว่า .. จับมือกันไว้แน่นๆนะ เผื่อไว้เวลาตอนกลับมา จะได้ไม่มีใครหลงเหลืออยู่ใน ดินแดน ที่น่าสะพรึง! แห่งนี้ ตลอดกาล
พร้อมแล้วไปกัน ฟิ้วๆๆ..
คราวานกลุ่มนี้พยายามวิ่งหนีเพื่อเอาชีวิตรอดให้ได้จากสถานการณ์ที่เลวร้าย และ เสียงคนแก่ก็พูดขึ้นมาอีกครั้ง
ด้วยน้ำเสียงที่หอบไปพูดไปเพราะกำลังวิ่งด้วยความเหน็ดเหนื่อยว่า
: ข้างหน้ามีปาก หือ. . โพรงถ้ำ หือ. . รีบเข้าไปหลบในนั้นเร็ว !
ด้วยความเร็วที่วิ่งนั้น วิสนี่ โอลรี่ ได้วิ่งจนลืมที่จะระวังตัวแล้วพลาดสะดุดล้มลงกับอะไรบ้างอย่าง ซี่งมองไม่ถนัดในความมืด !
แต่โจเซฟฟิน เชน ที่วิ่งตามมาติดๆ ก็ได้เข้ามาช่วย ผยุงด้วยความทุลักทุเล และสามารถไปถึงจุดมุ่งหมายได้สำเร็จ
ขณะนั้น ! ปีศาจถ้ำมรณะตัวมหึมาซึ่งกำลังตามมาติดๆอีกแค่เพียงปลายนิ้ว ก็จะได้ปลายขาของ โจเซฟฟิน เชน
อาจารย์ได้หลับตาเพื่อจะได้ไม่สบตากับปีศาจตนนั้นโดยตรง และร่ายคาถาอีกบทหนึ่งขึ้นมาว่า
! อะคาซิโอ้ บรานาท็อกช์ ....
แสงเปลวเพลิงรูปมังกรพวยพุ่งขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์ใจ จนทั้งถ้ำมรณะสว่างไปชั่วขณะ
คาถาบทนี้มีอานุภาพรุนแรงเยี่ยงหนักจนเป็นแสงไฟเพลิงรูปมังกรดั่งจะเผาพลาญทำลายทุกสิ่งอย่างที่ขวางหน้ามัน
ได้พุงกระจายไปทั่วบริเวณและระเบิดดังเสียงสนั่นหวั่นไหว ไปทั่วทั้งถ้ำ และแสงมังกรเพลิงไฟได้พุ่งตรงไปที่เป้าหมายอย่างแม่นยำ
จนทำให้ปีศาจถ้ำมรณะมหึมาตัวนั้นถึงกับข้อมือซ้ายแตกกระจายด้วยเลือดกระเซ็นฉีกขาด ทั้งผนังถ้ำเต็มไปด้วยเลือดสีดำปนน้ำตาลเข็ม
ที่เสมือนกับน้ำเน่าในลำธารที่มีหนอน แบร์ราโทมี่ และกลิ่นสาปของซากสัตว์ ที่ตายมาแล้วจนเน่าเฟะมาหลายปี
เพราะด้วยอนุภาพแสงสีเพลิงของคาถา มันร้องด้วยความเจ็บปวด เสมือนเส้นเอนที่คอจะฉีกขาด แล้วถอยหลังหายไปในความมืด
ขณะที่ โจเซฟฟิน เชน ตั้งสติได้แล้ว จึงเอ่ยขึ้นมาว่า !
: เป็นอะไร กันไหมครับทุกคน อาจารย์ ? วิสนี่ โอลรี่ เป็นอะไรหรือเปล่า เจ็บตรงไหนไหม ?
: ข้าไม่เป็นอะไรหรอก เชนเจ้าไม่ต้องตกใจไป วิสนี่ โอลรี่ ตอบด้วยสีหน้า แปลกๆ
: ไหน ๆ ให้ข้าดูสิ .... เสียงของอาจารย์ รีบวิ่งเข้ามาดูลูกศิษย์ที่กำลังขวัญเสีย
: โจเซฟฟิน เชน เมื่อสักครู่นี่ โอลรี่ สะดุดล้มลงกับอะไรบ้างอย่างใช่หรือเปล่า ?
: ใช่ครับ ! อาจารย์ ทำไมหรอ อาจารย์ ท่านเอะ! ใจอะไรหรือเปล่า ? โจเซฟฟิน เชน ถามด้วยน้ำเสียงที่ ไม่สบายใจ !
: อ่าๆ โฮ้ว ... แย่ล่ะ! งูดอนมาดีลในตำนาน !
: งูดอนมาดีลในตำนาน หรอ ! อาจารย์ แล้วเป็นอันตรายไหม ท่านแน่ใจได้อย่างไรว่าเป็น งูดอนมาดีล ?
เสียงของอาจารย์พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่ ตรึงเครียดว่า ...
: เจ้าลองสังเกตดูดีๆจะเห็นรอยที่ขา ของโอลรี่ เห็นไหม มันเป็นแฉล่บๆคล้ายรูปงูกำลังขดตัว
: จริงด้วยอาจารย์ แล้วเราจะทำอย่างไรดี ? นี่แสดงว่า โอลรี่ ถูกกัดแล้วหรอ ?
: เอาล่ะ ! เจ้าอย่างเพิ่งตกใจไป โอลรี่ยังไม่ได้ถูกกัดหรอกน๊ะ ! แต่งูดอนมาดีลในตำนานเนี่ยล่ะ
ซึ่งหายากและมีอิทธิฤทธิ์มากเหลือคนานับ เขาว่ากันว่า ! แค่สัมผัสมันหรือถูกเนื้อต้องตัวมันก็จะต้องหลับไปสามวันเลยเชี่ยวนะ
นี่แค่สัมผัสนะ โจเซฟฟิน เชน แล้วเจ้าลองคิดดูถ้าหากโดนมันกัดเข้า จะหลับไปกี่วัน ? หรือ กี่เดือน ? หรือ กี่ปี ? หรือ ตลอดกาล ?
ก็ไม่มีใครล่วงรู้ได้ งูชนิดนี้มันขึ้นชื่อที่สุดในเรื่องของการหลับใหลเลย ล่ะ! จนพวกพ่อมดหลายๆคนต่างแสวงหาพิษของมันไปสะกัดเพื่อทำเป็นยานอนหลับแล้วตั้งฉายานามให้มันว่า เจ้าแห่งความหลับใหล ..
: เจ้าแห่งความหลับใหลหรอครับ อาจารย์ !
: ใช่แล้วล่ะ ลูกศิษย์ข้า ..
: แต่โอลรี่ ไม่ได้ถูกกัดนี่อาจารย์ ทำไมถึงมีรอยแบบนี้เกิดขึ้นมาได้ ! โจเซฟฟิน เชนถามด้วยสีหน้าที่ เป็นห่วง !
: งูชนิดนี้ไม่จำเป็นต้องถูกกัดเสมอไปหรอกนะ ลูกศิษย์ข้า ... แค่สัมผัสเพียงนิ้วมือ เจ้าก็จะตกอยู่ในผวังนิทรา ทันที !
แล้วถ้าหาก สัมผัสกับมันเข้า จะมีรอยแบบนี้ ปรากฏขึ้นมาทันที เอาล่ะ นี่เป็นสิ่งเดียวที่บ่งบอกได้เลย ว่า
โอลรี่ โดนงู ดอนมาดีลในตำนาน สัมผัสเข้าให้แล้ว ! เชน เจ้ามาทางนี้หน่อยเร็วเข้า ช่วยพยุงหัวของโอลรี่ไว้อย่าให้ต่ำว่าโขดหินนี้ล่ะ
เจ้าต้องค่อยดูโอลรี่ไม่ให้หลับเด็ดขาด นะ ไม่เช่นนะ อาจจะหลับไปสามวันหรือไม่ก็อาจไม่ตื่นอีกเลยก็เป็นได้
เพราะฉะนั้น ค่อยเรียกให้โอลรี่รู้สึกตัวตลอดเวลานะ
: ได้ครับอาจารย์ ว่าแต่ท่านจะไปไหนหรอครับ ?
: ข้าจะไปหายาถอนพิษ ที่รังของมัน ข้าเคยได้ยินมาว่า เปลือกไข่ของมันเท่านั้นที่จะแก้พิษคำสาปหลับใหลนี้ได้
เจ้าจงรับนี้ไป เชน ตอนที่ข้าไม่อยู่ มันจะให้แสงสว่างแกเจ้าทั้งสองคน
อย่าลืมสิ่งที่ข้าให้พวกเจ้านำมาด้วยล่ะ คือความกล้า ! เอาล่ะ
เดียวข้าจะรีบกลับมา !
จบตอนที่ 5
ฟิ้วๆๆ อุ๊ปส์ ! เป็นอย่างไรกันบ้าง จับมือกันไว้แน่นแล้วใช่ไหม ...
กลับมากันครบเหมือนเดิมทุกคนหรือเปล่า ไหนลองดูเพื่อนข้างๆสิ มีใครนั่งอยู่ด้วยไหม 55+
ล้อเล่น แหม่ๆ กลัวผีกันไปได้ ( กลัวสิ หรือคุณไม่กลัว อิอิ ) เอาล่ะครับ เรื่องราวการผจญภัยยังไม่จบแต่เพียงเท่านี้แน่นอน
ติดตามกันได้ในตอนหน้า นะครับขอบคุณทุกคนมากเลยที่ชื่นชอบนิยายเรื่องนี้นะครับ แล้วพบกันใหม่สวัสดีครับ ฟิ้..ว เอะ อ้าว! เห้ย ....
( ทำปากกาตกไว้ในดินแดน เมื่อสักครู่นี้อ่ะ ) อ้าวทำไงดีเนี่ย!!!!!!!
แล้วจะเอาปากกาที่ไหนแต่งเรื่องให้ท่านผู้อ่าน ต่อละเน่ย เฮ้ออ ..Zzz...
( เชื่อไหม หลายคนบอก เง้อ... ซื้อใหม่ดิ ยอม 555+) ................................
นิยายแห่งความฝัน ตอน นกเชอรี่ ตอนที่5
หวังว่าท่านผู้อ่านจะสนุกไปกับการผจญภัยกับคาราวานน้อยๆทั้งสามนะค๊าฟ
ในซีรีย์ตอนนี้มีชื่อตอนว่า งูดอนมาดีล นะ แฮ่มๆ ! แทรกนิดหนึ่งน้าแจ่ะ ....
ผมหายไปนานเลยในพักหลังนี้ ต้องขอ อภัยๆแฟนๆ ซีรีย์ นิยายแห่งความฝันด้วยนะค๊าฟ
!พอดีตัวผมเองก็ทำธุรกิจส่วนตัว เกี่ยวกับ อสังหาริมทรัพย์
ไม่ค่อยได้เข้ามาลงให้อ่านกันนะครับ แต่ผมสัญญาน้า..
ว่าผมจะมาลงให้ท่านผู้อ่านทุกคนที่ชื่นชอบนิยายซีรีย์เรื่องนี้ได้อ่านกันอยู่บ่อยๆนะครับ
เอาล่ะ ! มาเข้าเรื่องกัน.. ในตอนนี้ ท่านผู้อ่าน จะได้ระทึกใจ ตื่นเต้น ! เพลิดเพลินไปกับ คาราวานน้อยๆ ทั้งสามอีกแน่นอน
ซึ่งเรื่องราวมีอยู่ข้างล่างต่อไปนี้แล้วงายยย อิอิ .. จะรอช้ากันอยู่ใย พบกับ ซีรีย์ ........
นิยายแห่งความฝัน ตอนที่ 5 ในชื่อตอนว่า งูดอนมาดีล กันเลยครับ
คำเตือน !!!!! จับมือกันไว้แน่นๆนะ เรากำลังจะไปยังที่ที่มีแต่เวทมนต์ คาถา หรือ คำสาปอำมหิต ดินแดนสีแดงของเลือด
เพราะฉะนั้น ! จงจำไว้ว่า .. จับมือกันไว้แน่นๆนะ เผื่อไว้เวลาตอนกลับมา จะได้ไม่มีใครหลงเหลืออยู่ใน ดินแดน ที่น่าสะพรึง! แห่งนี้ ตลอดกาล
พร้อมแล้วไปกัน ฟิ้วๆๆ..
คราวานกลุ่มนี้พยายามวิ่งหนีเพื่อเอาชีวิตรอดให้ได้จากสถานการณ์ที่เลวร้าย และ เสียงคนแก่ก็พูดขึ้นมาอีกครั้ง
ด้วยน้ำเสียงที่หอบไปพูดไปเพราะกำลังวิ่งด้วยความเหน็ดเหนื่อยว่า
: ข้างหน้ามีปาก หือ. . โพรงถ้ำ หือ. . รีบเข้าไปหลบในนั้นเร็ว !
ด้วยความเร็วที่วิ่งนั้น วิสนี่ โอลรี่ ได้วิ่งจนลืมที่จะระวังตัวแล้วพลาดสะดุดล้มลงกับอะไรบ้างอย่าง ซี่งมองไม่ถนัดในความมืด !
แต่โจเซฟฟิน เชน ที่วิ่งตามมาติดๆ ก็ได้เข้ามาช่วย ผยุงด้วยความทุลักทุเล และสามารถไปถึงจุดมุ่งหมายได้สำเร็จ
ขณะนั้น ! ปีศาจถ้ำมรณะตัวมหึมาซึ่งกำลังตามมาติดๆอีกแค่เพียงปลายนิ้ว ก็จะได้ปลายขาของ โจเซฟฟิน เชน
อาจารย์ได้หลับตาเพื่อจะได้ไม่สบตากับปีศาจตนนั้นโดยตรง และร่ายคาถาอีกบทหนึ่งขึ้นมาว่า
! อะคาซิโอ้ บรานาท็อกช์ ....
แสงเปลวเพลิงรูปมังกรพวยพุ่งขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์ใจ จนทั้งถ้ำมรณะสว่างไปชั่วขณะ
คาถาบทนี้มีอานุภาพรุนแรงเยี่ยงหนักจนเป็นแสงไฟเพลิงรูปมังกรดั่งจะเผาพลาญทำลายทุกสิ่งอย่างที่ขวางหน้ามัน
ได้พุงกระจายไปทั่วบริเวณและระเบิดดังเสียงสนั่นหวั่นไหว ไปทั่วทั้งถ้ำ และแสงมังกรเพลิงไฟได้พุ่งตรงไปที่เป้าหมายอย่างแม่นยำ
จนทำให้ปีศาจถ้ำมรณะมหึมาตัวนั้นถึงกับข้อมือซ้ายแตกกระจายด้วยเลือดกระเซ็นฉีกขาด ทั้งผนังถ้ำเต็มไปด้วยเลือดสีดำปนน้ำตาลเข็ม
ที่เสมือนกับน้ำเน่าในลำธารที่มีหนอน แบร์ราโทมี่ และกลิ่นสาปของซากสัตว์ ที่ตายมาแล้วจนเน่าเฟะมาหลายปี
เพราะด้วยอนุภาพแสงสีเพลิงของคาถา มันร้องด้วยความเจ็บปวด เสมือนเส้นเอนที่คอจะฉีกขาด แล้วถอยหลังหายไปในความมืด
ขณะที่ โจเซฟฟิน เชน ตั้งสติได้แล้ว จึงเอ่ยขึ้นมาว่า !
: เป็นอะไร กันไหมครับทุกคน อาจารย์ ? วิสนี่ โอลรี่ เป็นอะไรหรือเปล่า เจ็บตรงไหนไหม ?
: ข้าไม่เป็นอะไรหรอก เชนเจ้าไม่ต้องตกใจไป วิสนี่ โอลรี่ ตอบด้วยสีหน้า แปลกๆ
: ไหน ๆ ให้ข้าดูสิ .... เสียงของอาจารย์ รีบวิ่งเข้ามาดูลูกศิษย์ที่กำลังขวัญเสีย
: โจเซฟฟิน เชน เมื่อสักครู่นี่ โอลรี่ สะดุดล้มลงกับอะไรบ้างอย่างใช่หรือเปล่า ?
: ใช่ครับ ! อาจารย์ ทำไมหรอ อาจารย์ ท่านเอะ! ใจอะไรหรือเปล่า ? โจเซฟฟิน เชน ถามด้วยน้ำเสียงที่ ไม่สบายใจ !
: อ่าๆ โฮ้ว ... แย่ล่ะ! งูดอนมาดีลในตำนาน !
: งูดอนมาดีลในตำนาน หรอ ! อาจารย์ แล้วเป็นอันตรายไหม ท่านแน่ใจได้อย่างไรว่าเป็น งูดอนมาดีล ?
เสียงของอาจารย์พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่ ตรึงเครียดว่า ...
: เจ้าลองสังเกตดูดีๆจะเห็นรอยที่ขา ของโอลรี่ เห็นไหม มันเป็นแฉล่บๆคล้ายรูปงูกำลังขดตัว
: จริงด้วยอาจารย์ แล้วเราจะทำอย่างไรดี ? นี่แสดงว่า โอลรี่ ถูกกัดแล้วหรอ ?
: เอาล่ะ ! เจ้าอย่างเพิ่งตกใจไป โอลรี่ยังไม่ได้ถูกกัดหรอกน๊ะ ! แต่งูดอนมาดีลในตำนานเนี่ยล่ะ
ซึ่งหายากและมีอิทธิฤทธิ์มากเหลือคนานับ เขาว่ากันว่า ! แค่สัมผัสมันหรือถูกเนื้อต้องตัวมันก็จะต้องหลับไปสามวันเลยเชี่ยวนะ
นี่แค่สัมผัสนะ โจเซฟฟิน เชน แล้วเจ้าลองคิดดูถ้าหากโดนมันกัดเข้า จะหลับไปกี่วัน ? หรือ กี่เดือน ? หรือ กี่ปี ? หรือ ตลอดกาล ?
ก็ไม่มีใครล่วงรู้ได้ งูชนิดนี้มันขึ้นชื่อที่สุดในเรื่องของการหลับใหลเลย ล่ะ! จนพวกพ่อมดหลายๆคนต่างแสวงหาพิษของมันไปสะกัดเพื่อทำเป็นยานอนหลับแล้วตั้งฉายานามให้มันว่า เจ้าแห่งความหลับใหล ..
: เจ้าแห่งความหลับใหลหรอครับ อาจารย์ !
: ใช่แล้วล่ะ ลูกศิษย์ข้า ..
: แต่โอลรี่ ไม่ได้ถูกกัดนี่อาจารย์ ทำไมถึงมีรอยแบบนี้เกิดขึ้นมาได้ ! โจเซฟฟิน เชนถามด้วยสีหน้าที่ เป็นห่วง !
: งูชนิดนี้ไม่จำเป็นต้องถูกกัดเสมอไปหรอกนะ ลูกศิษย์ข้า ... แค่สัมผัสเพียงนิ้วมือ เจ้าก็จะตกอยู่ในผวังนิทรา ทันที !
แล้วถ้าหาก สัมผัสกับมันเข้า จะมีรอยแบบนี้ ปรากฏขึ้นมาทันที เอาล่ะ นี่เป็นสิ่งเดียวที่บ่งบอกได้เลย ว่า
โอลรี่ โดนงู ดอนมาดีลในตำนาน สัมผัสเข้าให้แล้ว ! เชน เจ้ามาทางนี้หน่อยเร็วเข้า ช่วยพยุงหัวของโอลรี่ไว้อย่าให้ต่ำว่าโขดหินนี้ล่ะ
เจ้าต้องค่อยดูโอลรี่ไม่ให้หลับเด็ดขาด นะ ไม่เช่นนะ อาจจะหลับไปสามวันหรือไม่ก็อาจไม่ตื่นอีกเลยก็เป็นได้
เพราะฉะนั้น ค่อยเรียกให้โอลรี่รู้สึกตัวตลอดเวลานะ
: ได้ครับอาจารย์ ว่าแต่ท่านจะไปไหนหรอครับ ?
: ข้าจะไปหายาถอนพิษ ที่รังของมัน ข้าเคยได้ยินมาว่า เปลือกไข่ของมันเท่านั้นที่จะแก้พิษคำสาปหลับใหลนี้ได้
เจ้าจงรับนี้ไป เชน ตอนที่ข้าไม่อยู่ มันจะให้แสงสว่างแกเจ้าทั้งสองคน
อย่าลืมสิ่งที่ข้าให้พวกเจ้านำมาด้วยล่ะ คือความกล้า ! เอาล่ะ
เดียวข้าจะรีบกลับมา !
จบตอนที่ 5
ฟิ้วๆๆ อุ๊ปส์ ! เป็นอย่างไรกันบ้าง จับมือกันไว้แน่นแล้วใช่ไหม ...
กลับมากันครบเหมือนเดิมทุกคนหรือเปล่า ไหนลองดูเพื่อนข้างๆสิ มีใครนั่งอยู่ด้วยไหม 55+
ล้อเล่น แหม่ๆ กลัวผีกันไปได้ ( กลัวสิ หรือคุณไม่กลัว อิอิ ) เอาล่ะครับ เรื่องราวการผจญภัยยังไม่จบแต่เพียงเท่านี้แน่นอน
ติดตามกันได้ในตอนหน้า นะครับขอบคุณทุกคนมากเลยที่ชื่นชอบนิยายเรื่องนี้นะครับ แล้วพบกันใหม่สวัสดีครับ ฟิ้..ว เอะ อ้าว! เห้ย ....
( ทำปากกาตกไว้ในดินแดน เมื่อสักครู่นี้อ่ะ ) อ้าวทำไงดีเนี่ย!!!!!!!
แล้วจะเอาปากกาที่ไหนแต่งเรื่องให้ท่านผู้อ่าน ต่อละเน่ย เฮ้ออ ..Zzz...
( เชื่อไหม หลายคนบอก เง้อ... ซื้อใหม่ดิ ยอม 555+) ................................