เป็นเรื่องธรรมดาใช่ไหม ที่ลูกจะเล่าอะไรให้แฟนฟังมากกว่าให้เราฟัง? เราควรกังวลไหม?

เป็นเรื่องของลูกชายคนโต 15 ปี

ก่อนอื่น ขอออกตัวนิดนึงว่า กับแฟนของแก เราก็สนิทระดับหนึ่ง (ลูกชายทั้งสองคน มีแฟนกันหมดแร้ว เราก็สนิทหมดทั้งของคนโต คนเล็ก ฮ่าๆๆ)

พักหลังๆ แอบสังเกตเห็นว่าแกดูซึมๆไป (เป็นช่วงๆ)

เราก็ลองถามแล้วนะ แกก็บอกว่า ไม่มีอะไร

แต่ก็รู้แหละ ว่าแกแค่ไม่อยากเล่าออกมา ก็เลย ไม่ได้เซ้าซี้อะไรมาก

แต่ความอยากรู้มันถึงขั้น "ไม่ไหวแหละ ต้องรู้ให้ได้" ก็ตอนที่ครูคณิตฯแกโทรมาบอกว่า ลูกชายดูเหม่อๆนะช่วงนี้ (แสดงว่า มันชัดเจนจนคนอื่น ก็สังเกตเห็น)

เลยตัดสินใจลองถามแฟนแกดู ไม่ได้หวังอะไรมาก ปรากฏว่า เขาเล่าให้ฟังหมด รวมถึงเรื่องที่ว่า มีอยู่คืนหนึ่ง ที่แกสองคนวีดีโอคอลกัน แล้วลูกชายปล่อยโฮออกมา แบบแฟนแกยังตกใจ เพราะไม่เคยเห็นลูกชายร้องไห้เลย (เท่าที่เล่า เหมือนจะมีหลายเรื่องรวมๆกัน ทั้งเรื่องเรียน ที่แกรู้สึกว่า แกทำคะแนนดรอปลงจากเดิม รวมทั้งเรื่องปมของพ่อ ที่ไม่ค่อยได้เจอ *ไม่ได้อยู่ด้วยกัน*)

แอบน้อยใจนิดนึง ที่ไม่ใช่คนที่ลูกจะระบายอะไรให้ฟัง เหมือนลูกไม่เชื่อใจเราแล้ว แต่ก็แอบปลอบใจตัวเองว่า เป็นเพราะเรื่องนี้ด้วยล่ะมั้ง บางทีก็ปลอบใจตัวเองว่า ลูกคนนี้ ปกติ ก็เงียบๆอยู่แล้ว ฯลฯ

หลังจากนั้นวันสองวัน เราเลยเรียกแกมานั่งคุย พูดแนวประมาณ ดูซึมๆไปนะช่วงนี้ เครียดเรื่องเรียนเปล่า ไม่ต้องรู้สึกกดดันไรนะ แม่ไม่สนเรื่องเกรดอะไรสักหน่อย ทำให้ดีที่สุดก็แล้วกัน ฯลฯ แต่ไม่ได้เอ่ยถึงเรื่องพ่อแก (มันพูดไม่ออก ไม่รู้จะเข้าเรื่องยังไง)

อยากรู้จัง ว่าพฤติกรรมไหนของเรา ที่ทำให้ลูกไม่เชื่อใจเรา จึงไม่เล่าอะไรให้เราฟังอีกแล้ว
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่