เรากับเพื่อนเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ประถมจนตอนนี้อายุ20ต่างคนต่างแยกกันไปเรียนเราเรียนในมหาลัยในจ. ส่วนเพื่อนเราไปเรียนมหาวิทยาลัยอยู่ภาคเหนือ เรื่องมันมีอยู่ว่าวันหนึ่งเพื่อนเรามีแฟนก็คบกันมา7-8เดือนได้มั้งคะ แล้วเพื่อนทะเลาะกับแฟนเขาหนักมากมีปากเสียงคำหยาบสบถมาหมดเลย แบบมีการทำลายข้าวของ ผช คือขนของออกไปอยู่กับเพื่อนของเขาเลย เรามันคนไกลช่วยอะไรก็ไม่ได้ ได้แค่ปลอบว่าอย่ากลับไปหาเขาอีกถ้าแกกลับไปเราโกรธนะจะไม่คุยด้วย รุ่งเช้ามาเพื่อนดีกับแฟนค่ะ ซึ่งเราโกรธเพื่อนค่ะ เราเลยไม่คุยด้วยเลย แต่ผ่านมาอาทิตย์หนึ่ง แฟนของเพื่อนทักมาด่าเรา สารพัด ทั้งเยาะเย้ยเรา ว่าแฟนเราทั้งๆที่ไม่รู้จักแฟนเราด้วยซ้ำ เราเลยแคปแชทไปให้เพื่อนดู ว่าถึงขนาดให้แฟนมาด่าเราเลยหรอ คือเราเตือนว่าอย่าไปคบกับคนนี้ คนนี้เขาเกาะแกกินนะอะไรแบบนี้ ผช คงฟิลขาดแหละ เขาบอกเขาเข้าไปอ่านแชทแฟนที่คุยเพื่อนอีกคน(เพื่อนในแก้ง)เพราะเราเล่าให้เพื่อนในกลุ่มฟังว่าเขาเป็นแบบนี้ พอเราคุยกันเรื่อยๆมีคำหนึ่งที่เราโครตจะไม่ชอบเลยคือ 'ทำไมไม่เตือนกูแต่แรกว่าไม่ให้คบคนนี้' นี่เลยสวนไปว่า 'มันใช่หน้าที่กูไหม' แล้วหลังจากนั้นเราก็ไม่คุยกันอีกเลย

แต่มันก็ฝังใจเราตลอดทั้งๆที่เราเองก็เที่ยวกินเรียนด้วยกันเราตัดขาดกันเพียงเพราะแฟนแกหรอวะ เราก็ไม่ได้คุยกับเพื่อนคนนี้มา2-3เดือนได้แล้ว เราเองก็แฮปปี้กับชีวิตของเราดี มีเพื่อนมหาลัยดี มีแฟนดี ครอบครัวที่ซัพพอร์ต แต่ที่เล่ามาเพราะเสียความรู้สึกล้วนๆเลยค่ะ 

ขอบคุณที่เข้ามาฟังเรื่องระบายนะคะ