เรื่องของเราจะยาวหน่อยนะคะ เราจะเล่าย้อนไปเลยว่าทำไมเราถึงไม่เคยมีความสุขเวลาอยู่กับ "แม่" เริ่มตั้งแต่เด็กๆเท่าที่จำได้ แม่จะดุด่าเราด้วยคำหยาบคายตลอด ไม่ว่าความผิดของเราจะเล็กหรือใหญ่ก็ตาม เรื่องที่จำได้ไม่ลืมเลยคือ เด็กๆเราจะมีสมุดจดการบ้านใช่มั้ยคะว่าวันนี้ครูสั่งอะไรบ้าง ทีนี้เราลืมเอากลับจากโรงเรียน ถึงบ้านแม่ขอดูสมุดการบ้าน เราก็บอกลืมเอามา แม่ก็เริ่มบ่นๆเรา และใช้คำพูดหยาบคายขึ้นเรื่อยๆ จนสุดท้ายไล่เราออกจากบ้านค่ะ ไล่เราออกจากบ้านจริงๆ ให้เรานอนตรงโรงรถ ข้าวปลาก็ไม่ได้กิน จนเราทนไม่ไหวปีนรั้วบ้านไปยู่กับข้างบ้าน ตอนเช้าเค้าก็มาส่งเรากลับบ้าน เข้าบ้านแม่เราก็ด่าเราอีกว่าเมิงจะไปสร้างความวุ่นวายให้คนอื่นทำไม บลาๆๆ แทบทุกครั้งที่แม่ว่าเราเค้าจะปาของใส่เรา เค้าเคยปากรรไกรใส่จนมาโดนข้อเท้าตรงเอ็นร้อยหวาย เราเดินกระเผลกเป็นอาทิตย์แต่เค้าก็ไม่เคยถามเราเลย และชอบพูดว่า เมิงจะไปไหนก็ไปเลย ไปให้พ้นๆหน้ากุ ออกจากบ้านกุไปเลยยิ่งดี เราโดนพูดกรอกหูแบบนี้ทุกๆวัน โดนด่ากรอกหูว่าเปนอีลูกเลว ด่าสารพัดทุกๆวัน จนบางทีเราอยากจะตายๆไปให้พ้นจากตรงนี้เลย เราอยากไปเที่ยวไหนกับเพื่อนบ้าง(เวลากลางวัน)เค้าไม่ให้เราออกเลยพิ่งมาปล่อยบ้างตอนขึ้นปี1 เพราะเราเคยพูดว่าแม่ปล่อยหนูบ้างเถอะแต่เค้าจะเอาคำพูดนี้มาเหน็บเราบ่อยๆ พอขึ้นมหาลัยอยู่หอ 2ทุ่มจะต้องถึงหอล่ะ ถ้ายังไม่ถึงหอเค้าจะบ่นๆๆๆให้รีบๆกลับหอ  ทีนี่เรามีแฟนเราก็ไปเล่นหอแฟน แม่เค้ารู้ เค้าก็ด่าว่าเราทำตัวเป็นกระหรี้ เห็นผชแล้วสั่นระริกระรี้ (อันนี้ก็เข้าใจเค้าแหละ แต่คือต้องด่าถึงว่าเป็นหรี่เลยเหรอ) เรื่องเรียนเค้าจะบังคับให้เราเรียนลูกเดียว อยากไปผ่อนคลายกับเพื่อนบ้าง ไม่เคยได้เลย จะไปเที่ยวไหนกับเพื่อนพอบอกตรงๆว่าจะไปนี้นะเค้าก็จะห้ามไม่ให้ไปอย่างเดียว บอกอะไรไปตรงๆถ้าเค้าไม่โอเคเราไม่มีสิทธิ์ออกความเห็นอะไรเลยต้องทำตามเคาว่าดีทุกครั้ง เรามีปัญหาอะไรเราไม่กล้าเล่าให้แม่ฟังเลยเพราะนอกจากจะไม่ได้กำลังใจแล้วเรายังโดนว่ากลับมาแทบทุกครั้ง และอีกหลายๆเรื่องที่เล่ายังไงก็เล่าไม่หมด คือเราอยู่กับแม่เราไม่มีความสุขเลยอะ เรารู้สึกเหมือนเป็นสัตว์ตัวนึงที่โดนเค้าจิกหัวด่าแทบทุกวัน ไม่มีสิทธิ์แสดงความเห็นในใจเลย เค้าอยากให้ทำอะไรอยากให้เป็นยังไงเราต้องเป็นแบบนั้น เราอึดอัดมากค่ะ เคยอยากตายให้พ้นจากตรงนี้ไปแต่ก็ยังไม่กล้าพอจะฆ่าตัวตาย ไม่เคยคิดจะเปิดใจคุยกับแม่ค่ะเพราะคุยไปเค้าก็ไม่ฟังอยู่ดีเผลอๆโดนด่ากลับมาอีก เรารู้สึกเหมือนตัวเองเก็บกดมากๆรู้สึกไม่มีความสุขในชีวิตเลย จะทำอะไรก็ต้องระแวงว่าแม่จะด่าอีกไหม ต้องระวังการกระทำทุกอย่าง ยอมรับนะคะว่าตอนนี้จะไปเที่ยวไหนทำอะไรจะไม่บอกเลยถ้าไม่จำเป็น ต้องไปแบบหลบๆซ่อนๆแอบไปและโกหกว่าไม่ได้ไปเพราะบอกไปแม่ไม่เคยเข้าใจเลย ตอนนี้ไม่รู้จะทำตัวยังไงแล้ว อึดอัดมาก