อ่านไม่ผิดจ้าา เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ เรื่ององ จขกท. เอง เอามาเป็นอุทาหรณ์ไปไหนตัว เพราะสาเหตุมาจากความขี้ลืมและ เมาาา วันนั้นเป็นวันหยุดงานของเรา ตอนกลางวันไปทำธุระ ตกเย็นกลับมาบ้าน เพื่อนก็โทรมา ชวนไปดื่มมม อืมม ไปๆๆ มันบอกจะเข้ามารับที่บ้าน เราก็รอค่ะ มันมารับเราไปร้านประจำกลุ่มม พอเมาได้ที่ เราก็อยากกลับบ้าน
เรา:เมิงง ไปส่งกุหน่อย เพลียว่ะ
เพื่อน:อะไร เพิ่งจะสองทุ่มเอง แขบไปไหนน
อืมม เราเพลียจริงๆ ก็ตื๊อจนมันไปส่ง มาถึงหน้าบ้าน ลงจากรถอีเธอก็เลี้ยวหัวไปทันที เราก็เดินไปไขประตู เห้ยย ไม่มีกุญแจบ้าน ค้นกระเป๋ากางเกงหน้าหลังไม่ได้เอากระเป๋าสพายไป หายเมาเลยค่ะ ในบ้านก็ไม่มีใครอยู่ แม่ไป ตจว. เชี้ยยมั้ยล่ะ ยืนตรงน้นหลายนาที ตัดสินใจเดินไปหาบ้านเพื่อนอีกคนที่อยู่ปากซอยบ้าน มันไม่อยู่จ้าาา โหยย ตอนนั้าก็ดึกมาแล้วอ่ะ จนหนทาง มือถือก็ลืมเอามา คือวันน้นเอามาแค่ตัวจริงๆ ตัดใจเดินกลับมาบ้านตัวเอง คิดว่ารอให้สว่างก่อนน ระหว่างเดินกลับก็นึกกลัวๆนะ กลัวโดนฉุด555
เมื่อเข้าบ้านไม่ได้.....
เรา:เมิงง ไปส่งกุหน่อย เพลียว่ะ
เพื่อน:อะไร เพิ่งจะสองทุ่มเอง แขบไปไหนน
อืมม เราเพลียจริงๆ ก็ตื๊อจนมันไปส่ง มาถึงหน้าบ้าน ลงจากรถอีเธอก็เลี้ยวหัวไปทันที เราก็เดินไปไขประตู เห้ยย ไม่มีกุญแจบ้าน ค้นกระเป๋ากางเกงหน้าหลังไม่ได้เอากระเป๋าสพายไป หายเมาเลยค่ะ ในบ้านก็ไม่มีใครอยู่ แม่ไป ตจว. เชี้ยยมั้ยล่ะ ยืนตรงน้นหลายนาที ตัดสินใจเดินไปหาบ้านเพื่อนอีกคนที่อยู่ปากซอยบ้าน มันไม่อยู่จ้าาา โหยย ตอนนั้าก็ดึกมาแล้วอ่ะ จนหนทาง มือถือก็ลืมเอามา คือวันน้นเอามาแค่ตัวจริงๆ ตัดใจเดินกลับมาบ้านตัวเอง คิดว่ารอให้สว่างก่อนน ระหว่างเดินกลับก็นึกกลัวๆนะ กลัวโดนฉุด555