Dream Team ล่าฝัน SR เราทำได้ ก่อนอื่นเลย ทีมของเราเกิดจาการรวมตัวกันแบบไม่เคยรู้จักกันมาก่อนเราพบกันตอนปั่น Audax300ระยองของปี2016
และหลังจากนั้นเราก็เริ่มไปร่วมAudaxกันและรวมทีมเพิ่มขึ้นมาเรื่อยจนเราได้รวมคนAudaxมาทำทีมครบตอน 400สุรินทร์และนะตรงนั้นเรารู้เลยจุดหมายเราคือ SR เหมือนกัน
  การตามล่าฝันของทีมเรามันมาถึงแล้วกับสนาม 600 BRM พัทยา-ตราด เรามีการวางแผนและการซ้อมที่ไม่ได้ซ้อมทีมกันเลยแบบทีมอื่นๆพวกเราล้วนไปฝึกซ้อมในแต่ละที่ของตนเองและแต่ละคนก็มีความสามารถเฉพาะตัว เคยได้ปั่นร่วมกันแค่3ครั้งไม่เคยครบทีมตามAudax200บ้างTC100บ้าง แต่เราก็มั่นใจในทีมเรามีทั้งหมด11คนที่จะมาลุยกันในงวดนี้
  การวางแผนในตอนแรกเราบอกกันเลยคงไม่ไปเป็นกลุ่มใหญ่เพราะความที่ไม่เคยซ้อมทีมกันและความสามารถในแต่ละแบแต่ละคนรวมถึงรถที่นำมาปั่นด้วยต้องมีการแบ่งกลุ่มออกไป 3 กลุ่ม คือ กลุ่มขาแรง(รอบขาจัดแรงเยอะใจเกินร้อย) กลุ่มกลาง(รอบขานิ่งแช่ยาวๆไปได้แบบคงที่) กลุ่มสายเรื่อย(สายนี้ไม่เร็วแต่อึดเน้นพักน้อยไล่เก็บเรื่อยๆ)
  ในการเตรียมการในส่วนของผมนั้นตลอดเวลาที่ปั่นAudaxมาผมใช้เสือภูเขาลุยทุกสนามกับจานหน้า44ที่ผมว่าไปได้ทั่วไทยกับเกียร์XT11สปีดที่มีจานหลังอันใหญ่โตข่มชาวบ้านเอาไว้ยามไต่เขา แต่ ไม่เคยใช้เลย555เอาเพื่อไว้อนาคตต้องมีใช้สักวัน ผมเตรียมวางแผนการโภชนาการและรถมากกว่าทุกครั้ง ผมเคยอาหารเป็นพิษที่สุรินทร์แต่ก็ฝืนสู้ยันจบ และ ยางแตก8รอบที่สอยดาวยางในแตกหมด5เส้น DNF
จากประสบการณ์นี้ผมนำมาแก้เพื่อไม่ให้พลาดที่ 600 พัทยา อาหารผมเตรียมตุนไปพอสมควรเพราะห่วงเรื่องท้องเสียมากๆคือถ้าจะซื้อกินต้องเป็นของปรุงสุกและไม่ทานพวกของมันๆและน้ำอัดลมไม่แตะเลยเพราะจะทำให้อืดและมีแก๊สในกะเพาะอาหารเสริมเตรียมพวกไมโลบาร์พวกบราวนี่แบ่งเป็นระยะทางจะไม่ทานน้ำที่เขาจัดเพราะห่วงเรื่องความสะอาดเพราะรู้และเห็นนักปั่นบางท่านเอามือจ้วงกันเลยและทำให้น้ำสกปรกเสี่ยงท้องเสียผมพวกธาตุอ่อนพกยาไปตลอดตอนสุรินทร์ที่รอดเพราะได้ยาที่พกไปด้วยตอนนั้นทั้งอ้วกทั้งถ่ายท้องเหลือคนปั่นคนสุดท้ายจำได้ทุกวันนี้เลยงวดนี้จะซื้อทานเป็นหลัก และ ผมใช้น้ำแร่ผสมกับเกลือแร่เพื่อเพิ่มโซเดียมจะได้ไม่เป็นตะคริวอันนี้ได้ผลมากๆปั่นจบไม่มีอาการตะคริว ส่วนรถจักรยานรองยางกันหนามปกติไม่เคยรองและเปลี่ยนผ้าเทปพันขอบลวดใหม่ให้เต็มขอบล้อด้านในเพราะตอนสอยดาวแตกกะจายเพราะยางรองนี่ละ และที่สำคัญคือนอนครับพยายามนอนให้เพียงพอ ที่เหลือคือการซ้อมที่ผ่านมาชาวบ้านเน้นปั่นเช้าๆหรือปั่นเย็นๆผมแตกต่างเวลาผมซ้อมคือช่วง 10โมงเช้าจนถึง5โมงเย็นผมจะปั่นมันวนไปเรื่อยๆผมซ้อมที่บางพระในช่วงวันหยุด เทคนิคบ้าๆของผมคือไปAudaxไงก็โดนแดดเผาเลยซ้อมมันแต่ช่วงแดดนี่ละจะได้อึดๆได้ผลนะเวลาไปปั่นแดดร้อนๆผมมักจะทนกว่าเพื่อนๆในทีม หมดเวลาการเตรียมตัวไปถึงวันจิงกันเลย
เมื่อเริ่มออกตัวจากจุด ศาลาว่าการเมืองพัทยา พวกเราดีใจมากที่เสื้อทีมเสร็จทันแบบเร่งร้านทำภายใน2สัปดาห์ก่อนไปปั่น
เสื้อใหม่กลิ่นดีพลังใจเยอะข้อดีของการมีเสื้อทีมมันดีนักแลเพราะมันสร้างกำลังใจเวลาปั่นและเวลาแตกกลุ่มหรือมองหากันถามใครก็รู้และเวลาปั่นไปเป็นทีมมันดูสวย
  ช่วงเริ่มเราไปเจอกันที่ศาลาว่าการเมืองแบบไม่พร้อมเพรียงแต่ก็รอกันจนเขาไปหมดเหมือนเดิมแต่ก็ไม่สายอะไรมากเราคนเยอะมากๆรวมๆดูน่าจะเกือบ600คน

  ทีมเราพร้อมกันน่าดูเสื้อนี่หอมเลยแจกวันแข่งกันสดๆ
7
เวลาลุยมาถึงแล้วเราปั่นกันมุ่งหน้าไปทางชายหาดพัทยาในช่วงเช้า ลมมาแล้วรู้ได้ทันทีเราเจอลมแรงแน่ๆเพราะช่วงวันที่ปั่นเป็นช่วงมีมรสุมเข้าทางเขตภาคตะวันออกลมเข้าด้านข้างเราและเจอการจราจรหนาแน่นจากนักท่องเที่ยวแต่เราก็ไปกันเรื่อยๆจนมาถึงจอมเทียนลมแรงมากกาว่าชายหาดพัทยาเล่นเอานักปั่นตัวเอียงกันไปเลยจับแฮนด์ดีดีไม่ดีมีล้มพอพ้นช่วงจอมเทียนไปเราเข้าสู่บริเวณสุขุมวิทเพื่อมุ่งหน้าไปทางสัตหีบ ช่วงนี้ถนนเป็นแบบดันเนินซึมและมีไหลลงลางช่วงแต่เหนื่อยตรงลมเช่นเคยในทีมเราเซ็ทไตรบาร์มาเพื่อลดแรงปะทะลมเราก็จับก้มสลับปั่นปกติช่วยเราได้มากแต่ลมก็เข้ามันทั้งหน้าและข้างก็เล่นเหนื่อยพอควรจนมาถึงจุด control 7 mtb นักปั่นแต่ละท่านล้วนยังมีพลังกันแต่เรารู้ได้มันมาแล้ว แดด เนิน และ สายลม รอเราข้างหน้าช่วงนี้ทีมเราเริ่มแบ่งกลุ่มกันแล้ว ขาแรงไปก่อนเลย กลุ่มผมพักแค่10นาทีและไปต่อเพื่อไปพักที่CP1วัดละหารไร่
  CP1 วัดละหารไร่
  มหกรรมการนวดเริ่มแล้วจากจุดcontrolมันก็เริ่มเห็นลางๆแดดมาแล้วและร้อนแบบอบอ้าวเหมือนฝนกำลังจะมาแต่ยังรอก่อนเราปั่นไปช่วงแรกยังสบายๆมีลมดันหลังบ้างมีเนินขึ้นและเนินลงให้พักขายิ้มๆให้มันไปแบบนี้ได้ไหมพอเราเลี้ยวเข้าตรง กม5มันไม่ใช่แหละสิ่งที่เห็นคือนี่มันเนินหรือไต่เนินแต่เราก็เซฟแรงไม่อัดกันบอกกันไปแค่20-25นะเราก็ไปแบบนี้เพราะไม่อยากใช้แรงขามากระยะทางอีกไกลเจอนักปั่นหลายท่านแซงไปเราก็บอกเนินอีกเยอะนะครับเราดูกราฟมาแล้วศึกษาทางมาแล้วเราไม่รีบและมันก็จิงช่วงก่อนที่จะออกไปทางเส้น331มันช่างเนินซึมยาวๆเป็น10โลนวดเราไปเรื่อยๆพร้อมสายลมปะทะผู้จัดจัดทางมานวดกันได้ดีจิงๆพอพ้นช่วงนี้ไปเรามุ่งหน้าตรงไปทางเส้นขนำไร่ผู้จัดเปลี่ยนเส้นทางให้เข้าไปถนนด้านในใจเราอยากไปด้านนอกเพราะมันดันและส่งดีมากๆเห็นนักปั่นหลายท่านไปเส้นเดิมแต่เราก็ไปตามเส้นทางที่ผู้จัดทำให้และมันก็แย่จิงๆด้านนอกเนินและไหลลงแต่ด้านในเนินซึมไหลน้อยและมีทางแยกเยอะต้องระวังรถชน

เส้นนี้ได้เจอไอดอลปั่นแค่ไหวมาปั่นเลยมีกำลังใจอีกเยอะล้อเล็กยังมาเราก็สู้ต่อไปจนปั่นออกมาไปทางนิคมพัฒนาอากาศร้อนได้ใจนักปั่นหลายท่านยางแตกตามรายทางเยอะพอควรทีมเราเราก็มีคนยางแตกแต่ไม่รอเพราะคนนี้ขาแรงเดียวก็ตามมาทันและก็ตามมาแซงจิงๆ555เรามีการตกลงกันหลายอย่างก่อนเริ่มเพื่อเข้าใจกันถ้าต้องมีการDNFเราเลยสบายใจและมุ่งปั่นกันต่อจนมาถึงวัดละหารไร่เอาตรงๆว่าเหนื่อยมากแค่100โลแรกเองแต่มันโดนนวดมาตลอดทางด้วยเนินแสงแดดและสายลมเรามีเวลาไม่มากทีมเรามีการเตรียมรถเซอวิสขับมารอจุดCPงวดนี้เราวางแผนเพื่อป้องกันการDNFเพราะเรามีประสบการณ์ที่สอยดาวทีมเราDNFกันและกลับลำบากมากๆเราเลยมอง600งวดนี้ยอมใช้รถเซอวิสปกติไม่เคยใช้แต่เพื่อใครDNFจะได้สบายใจมีรถเก็บ ข้อดีทำให้เราสบายใจ100%ว่าเพื่อนเราที่DNFรอดแน่ๆ เรารีบหาของกินและพักไม่นานไม่ถึง20นาทีเราไปต่อเพราะเรารู้ว่าเราไปไม่เร็วต้องเซฟแรงเพราะเหลืออีก500โล จากจุดนี้เราต้องไปที่ Control ปตท วังหว้า
  เส้นทางวังหว้า
เหมือนจะดีการไปจุดนี้เราดีขึ้นเพราะมีร่มไม้ให้เราได้หลบแดดเป็นช่วงๆแต่แล้วก็เกรียมกันอีกตรงถนนเจ็ดลูกเนินร้อนยาวๆปั่นต่อไปช่วงนี้เบรคแวะเติมน้ำข้างทางเป็นระยะมันร้อนมากๆและต้องผ่านกระแสลมและเนินซึมอีกยาวไกลจนมาขึ้นหัวเนินตรงศาลที่ว่าสูงเราก็ไปเรื่อยๆไม่รีบเพราะยังมีอะไรรออีกเยอะปั่นพ้นเนินนี่ไปได้พักขาบ้างเริ่มลงไหลกันยาวๆบ้างและมาดันเนินซึมต่อเส้นทางต้องระวังหลุมเยอะแต่ดีที่มีร่มไม้ให้หลบแดดแต่มันอบอ้าวมากๆทำให้เหนื่อยเรามุ่งวิ่งต่อไปด้วยใจที่มุ่งมั่นและความเร็ว25-30บางช่วงถนนแย่ก็แพ่วพอดีก็ส่งจนหลุดออกมาสุขุมวิทเจอControl point ช่วงนี้มันมีพลังใจกันมากเรามาได้แล้ว160โลแต่เรามองไปจุดต่อไปใช่เลยมหกรรมเนินสายลมมันคือเส้น200BRMระยองนั่นเองเนินนางพญา

จุดชมวิวเนินนางพญา มหกรรมสายลมและสายฝน
เส้นนี้เราคุ้นเคยเราเคยปั่น200BRMระยองมาแล้วแค่หลับตาก็รู้ว่ามันไกลและเนินเป็นแบบไหนแต่ในวันนั้นถนนก็เส้นเดิมแต่ที่เพิ่มเติมคือลมและสายฝน เราปั่นไปทางประแสร์และไปทางถนนเฉลิมบูรพาเส้นทางวันนั้นตีบวกความยากเพราะแดดแรงและสายลมปะทะแรงตลอดทางเราไปได้ประมาณครึ่งทางอากาศเริ่มแปลกแดดเริ่มหายเริ่มครึ้มๆลมแรงขึ้นใช่มันมาแล้วฝนและก็มาจิงๆสายฝนลงกระหน่ำพวกเราไม่จอดปั่นกันต่อไปเรามีประสบการณ์Audaxสายฝนหลายครั้งครั้งนี้ก็ไปได้แต่ไปเรื่อยๆผมเตรียมหมวกไปด้วยใช้ได้ดีฝนไม่เข้าตาผมใส่แว่นสายตาจะลำบากถ้าฝนเกาะแว่นจะแย่มองทางไม่เห็นช่วงที่ปั่นไปเจอพี่ชานนล์ก็เลยไปกับแกพี่แกปั่นไปทักทายชาวบ้านไปความเร็วแกเรื่อยๆ20-22เราเลยลองปั่นแบบแกเออสบายขาดีไปเรื่อยๆได้พักและพูดคุยกันเพลินจนแกขอตัวไปพักเราไปต่อและพ้นแกไปก็มาอีกรอบลมแรงกะหน่ำพร้อมสายฝนเซกันเลยก่อนไปถึงเนินนางพญาฝนหยุดอีกรอบเราไปเรื่อยๆค่อยขึ้นเนินสูงๆตรงหอพระช่วงตรงนี้นักปั่นมีเข็นเพราะเหน็ดเหนื่อยเพื่อนผมท่านนึงล้มเพราะตะคริวขึ้นบนยอดเนินแต่แกไหวเราไปต่อจนถึงเนินนางพญาดีใจมาจุดนี้ผู้จัดมีน้ำมะพร้าวสดๆจากลูกเลยให้ทานไม่รอช้าทั้งดื่มและกินแต่พักได้ไม่นานมันมาอีกแล้วลมมาพร้อมฝนที่แรงขึ้นเราไปต่อนี่เปียกหลายรอบแหละจุดมหมายต่อไปแหลมสิงห์
CPแหลมสิงห์ ความมืดและความหนาว
  เราพ้นเนินนางพญามาเรารู้เลยเส้นทางต่อไปเราต้องขึ้นแขมหนูซึ่งเราปั่นกันมาร่วม200โลแล้วความล้ามีแน่ๆและความหิวมาเยือนแต่ด้วยความคิดที่วางแผนไว้เราต้องไปถึงตราดภายในเที่ยงคืนเราจะมาพักนานไม่ได้ไม่งั้นไม่ได้นอนแน่ๆไปต่อลุยปั่นไปแฉะไปเส้นทางเปียกความหนาวเข้ามาเยือนโชคดีเสื้อใหม่ทีมเราสั่งทำมาดีมากๆแห้งใวมากทำให้ไม่เปียกและไม่หนาวมากแค่เย็นๆเราปั่นไปถึงแขมหนูรูเลยลดเกียร์ปั่นประคองตัวอย่าเปรี้ยวเรื่อยๆแต่ ขาแรงกลุ่มผมแรงจิงๆเล่นอัดขึ้นไปเลยผมมองและถอนหายใจไปเถอะกูไม่ตามไปเรื่อยๆปั่นไปก็ค่อยไปไม่อยากตะคริวมาขาเริ่มตึงๆและเราก็พ้นได้ส่วนขาแรงน้องทียิ้มร่าเริงมันมาเต็มถังจิงๆพ้นจุดนี้ก็ไปต่อเนินซึมๆต่อไปเรื่อยๆดูเวลายิ้มได้ทันเวลาพอที่จะไปพักแป๊ปที่CPระหว่างทางเจอพี่ชานลอีกครามีเพื่อนคุยอีกแหละก็คุยกันจนหลงไป2โล555พี่ชานลไม่ดูแผนที่อาศัยจำเลยหลงเลยและก็มาพักผ่อนที่แหลมสิง ตรงจุดนี้ผู้จัดจัดของกินเพียบก๋วยเตี๋ยวเอย ลูกชิ้นเอย ซัดไปเติมพลังผมพกของกินมาก็จัดไปไม่รอช้าพักแป๊ปนึงไปต่อไม่อยากถึงตราดช้าตอนนี้เพื่อนๆเราเริ่มDNFกันแล้วเพราะมีอาการเจ็บเข่าข้อีของรถเซอวิสเห็นแล้วคือเก็บเพื่อนๆที่ไม่ไหวเราไปต่อไม่กังวล
ตราดแหลมงอบสู่ระยะ300โล

   จากจุดแหลมสิงมีนักปั่นหลายๆท่านนอนพักกันบางท่านDNFแต่เราไปต่อเพราะห่วงว่าถ้านอนที่นี่ร่างกายเราบอกว่าขี้เกียจแน่ๆเราเลยไปต่อจากเส้นนี้ไปมีช่วงที่เข้าไปทางอุโมงคืต้นไม้เราก็แปลกใจเข้าไปทำไมมันมืดมากๆและไม่ค่อยเห็นต้นไม้เห็นแต่โคนใครได้เห็นคงมาแต่ช่วงเย็นเรามามืดก็อดดูระหว่างปั่นก็เห็นบางกลุ่มปั่นไปทางเส้นตราดปกติและก็มาบรรจบกันจนตรงนี้บอกได้ว่าล้าแต่แรงขายังไปได้เพราะโดนแดดเผาและสายฝนร่างกายไม่สดชื่นเราปั่นไปคุยไปเปิดเพลงดังๆไปวางแถว2แถวลากกันไปจนเราไปได้เหลือ10โลแล้วขอพักก่อนเจอนักปั่นฝรั่งท่านนึงมานอนพักแกเจอกลุ่มเราเข้ามาตกใจตื่นๆ555 Sorry คุยกะแกแกบอกเดียวไปถึงแล้วปั่นกลับเลยสุดยอดแกแก่แล้วนะแต่เคยเห็นแกไปมาหลายงานแล้วในAudaxสักพักเสียงดังๆเข้ามาเออพี่ชานนนี่เองดูแกจะรู้จักเขาเยอะเรานอนพัก10นาทีพักตรงนั้นปาไป20นาทีเราไปต่อดีที่พักแรงมันเลยมาได้กินด้วยที่ร้านค้าเราไปต่อผ่านจุดปตทมีคนพักเยอะกลั้นใจไปต่อถนนช่วงนี้เงียบสงบมืดสว่างบางช่วงเรามีพวกเพิ่มผมไปด้วยครับเราบอกไปกันตามมาเลยAudaxได้เพื่อนเพิ่มเรื่อยๆเราลากกันไปเส้นทางดันเนินสลับลงให้พักขาจนไปถึงตราดศาลาว่าการเมืองเราดีใจมากรีบไปเช็คเราถึงก่อนเวลาที่วางไว้ไม่มากเรารีบจัดแจงนอนพักเอาแรงหาของกินและนอนพักตั้งเวลาออกตื่นตอนตี2
  กลับแหลมสิง อีกคราพลังงานเพิ่ม
เราตื่นตามเวลาเปลี่ยนชุดรอเรียบร้อยก่อนนอนผมปลุกเพื่อนๆและนับจำนวนคนเพื่อนเราเพิ่งมาถึงตอนเราตื่นอีกกลุ่มเพราะยางแตกเลยเสียเวลาเยอะไปต่อไหมหรือนอนเพื่อนว่านอนอย่านอนนะเดียวไม่ทันพวกเราไปก่อนนะ เราออกตัวไปและนั่นคือกลุ่มที่รอดอยู่เพื่อนที่ตามมาที่หลังDNFตามไป