จริงๆแล้ว เรื่องนี้มีคนพูดมาหลายกระทู้แล้ว
แต่อยากจะมาเน้นย้ำอีกครั้งนึง เพื่อเอื้อให้เหล่าสงฆ์ ได้ปฏิบัติตนไปในทางที่ถูกต้องตามพระธรรมวินัย

บางท่านอาจจะรู้อยู่แล้วว่า การบิณฑบาต แล้วให้พรนั้น เป็นการต้องอาบัติในการแสดงธรรม
การให้พร นั้น ถือเป็นการแสดงธรรมนะครับ เป็นบาลี ซึ่งผมว่าพระใหม่ๆ บางท่านอาจจะยังไม่ทราบเลย ว่าบาลีที่ท่านสวดแปลว่าอะไร
ตัวอย่าง
      "อภิวาทะนะสีลิสสะ นิจจัง วุฑฒาปะจายิโน จัตตาโร ธัมมาวัฑฒันติ อายุ วัณโณ สุขัง พะลัง"

แปลว่า

ธรรมะสี่ประการคือ อายุ วรรณะ สุขะ พละ ย่อมเจริญ บังเกิดขึ้นแก่ผู้มีปกติกราบไหว้ และอ่อนน้อมต่อผู้ใหญ่เป็นนิจ

โดยข้อบัญญัตินี้ อยู่ในเสขิยวัตร ข้อปฏิบัติของพระ ว่าด้วยเรื่องการแสดงธรรม "ธัมมเทสนาปฏิสังยุตที่ 3

โดยข้อที่เรามักจะเจอ คือ

ข้อที่ 6    เราจักไม่แสดงธรรมแก่คนไม่เป็นไข้ สวมรองเท้า        
ข้อที่ 14  เรายืนอยู่จักไม่แสดงธรรมแก่คนที่เป็นไข้ที่นั่งอยู่      

จะสังเกตว่า เวลาเราตักบาตร เราจะถอดรองเท้า แล้วนั่งยองๆ เพื่อรับพร
จุดนี้แหละครับที่ทำให้พระต้องอาบัติ ถ้าจะแก้ให้ถูก ก็คงต้องยืน ถอดรองเท้า  แล้วประนมมือรับพร

แต่ทางที่ดี เราบอกพระท่านไปดีกว่า ว่าไม่รับพรก็ได้ครับ
ประโยชน์ที่ได้คือ  
    ต่อตัวเรา : เราได้ฝึกการให้ทานที่แท้จริง ที่เราไม่ต้องหวังได้พรจากพระ เหมือนที่เคยทำกันตามๆกันมา  เราให้อาหาร ให้ปัจจัยสี่ แก่ท่าน
                  เพื่อให้ท่านได้ใช้ให้เกิดประโยชน์แก่ตัวท่าน นี่คือบุญของเรา
    ต่อพระ : ท่านก็จะได้ไม่ต้องอาบัติ อันที่ท่านตั้งใจ หรือไม่ตั้งใจก็ตาม   นี่ก็เป็นบุญของเราอีก ที่เราทำให้ท่านสะดวกในการประพฤติตัวตามธรรมวินัย

ก็เลยอยากชวนพี่น้องชาว Pantip "ตักบาตร ไม่รับพร"  กันนะครับ

ปล.ท่านใด มีข้อเท็จจริงจะชี้แจง เพิ่มเติม เชิญเลยนะครับ
    หรือจะขัด จะแย้ง หากแย้งด้วยปัญญาและข้อเท็จจริง เชิญเลยครับ
แต่ถ้าจะขัด ด้วยทิฐิมานะ หรือ ขุ่นเคืองใจอะไรก็ตาม ขอให้ข่มจิต ข่มใจ ไม่ต้องโพส นะจ๊ะ สาธุครับ