เรื่องสยองกลางป่า โดยคุณเอก
แทนตัวคุณเอกว่าผมนะคะ

(เล่าย้อนไปเมื่อสมัยผมอยุ่จังหวัดหนองคาย)
ผมเปนคนหนองคาย ครอบครัวยากจน เมื่อจบประถม 6 คุณพ่อก็นำไปฝากวัดบวชเรียนเปนเณร รับใช้หลวงลุง ซึ่งเปนเจ้าอาวาสวัด
หลวงลุงก้สอนภาควิชาต่าง ๆ ให้ เช่นการเขียนอักษรขอม  ฯลฯ ......
วัดที่ผมอยู่จะมีการจัดธุดงค์ประจำปี พระจะต้องมีการออกธุดงค์ทำกรรมฐานเพื่อปลีกวิเวกกัน
ตอนนั้น ผมอายุ 16 ก้อยุ่รับใช้หลวงลุงที่เปนเจ้าอาวาส และพระอีก 3 รูป ที่แบ่งสายเดินธุดงค์กันเรียบร้อยแล้ว
หลวงลุงเดินขึ้นป่าลึกทางอีสานเหนือ ใช้เวลาเดินทางอยุ่ 2-3 อาทิตย์ ก้ไปถึงจุดหมาย


เวลาโดยประมาณ 4 โมงเย็น ก้หยุดปักกลดกัน  ผมเปนเณรก้ต้องหาฟืนก่อไฟ รับใช้ตามหน้าที่ ชงน้ำร้อน น้ำชา ถวายพระทั้ง 3 รูป
เมื่อสรงน้ำ ทำวัตรเย็นเสร็จ เหมือนมีคนหาของป่า เดินตัดเข้ามาในป่า มากราบหลวงพ่อ 3 ครั้ง และบอกหลวงพ่อว่า
อีก 12 กม ก้จะถึงหมู่บ้าน นิมนต์ท่านไปที่นั่นเถอะ ให้เดินไปอีกหน่อย อย่าอยุ่ตรงนี้เลย เพราะตรงนี้ หลัง 6 โมงไป
แม้ยุงก้ไม่กล้าบินผ่าน หลวงพ่อก้บอกไม่เปนไร เรามาพร้อมพุทธคุณ พระรัตนไตร มาเพื่อปลีกวิเวก จะเปนตายยังไง
ก้ขอให้อยุ่ตรงนี้........ เขาฟัง แล้วก้กราบลาหลวงพ่อไป จากนั้นผมก้ชงน้ำร้อน น้ำชาถวายพระ พอทุ่มนึงก้ไปก่อไฟ ใส่ฟืน
เพื่อกันอันตรายจากสัตว์ป่าที่จะเข้ามาทำร้าย

หลังจากนั้นหลวงพ่อก้ให้พระอีก 3 องค์นั่งกรรมฐาน (สติปัฐฐาน 4)  
นั่งกันไปสัก 3-4 ชม ได้ นั่งจนตัวชา สักพักก้มีลมกรรโชกแรง เหมือนพายุเข้า มาพัดกลดเป๋ไปเป๋มา
แต่พัดอยู่แค่บริเวณรอบกลดเท่านั้น ห่างออกไปไม่ถึง 3 คืบ ใบไม้กลับนิ่งสนิท ไม่มีแม้แต่ลม

แล้วหลวงพ่อก้พูดขึ้นว่า ผุ้ที่ไม่ได้รับเชิญกำลังจะมาแล้วนะ  ให้ตั้งสติไว้
ตัวผมสติแตก ลืมตาเรียบร้อย นั่งต่อไม่ได้เพราะกลัว เนื่องด้วยพรรษายังน้อย และยังเปนเณร จิตจึงยังไม่นิ่ง
ลมก้ยังคงกรรโชกแรง พัดควันในกองไฟ ปลิวไปมา สักพักก้อได้ยินเสียงเหมือนแตงโมหล่นลงพื้น ดังโพละ

ผมปักกลดอยุ่หลังหลวงพ่อ เลยชะโงกหน้าออกมาดู เห็นเป็นคน แต่มีแค่ครึ่งตัวบน ถึงสะดือ มีแขน แต่ไม่มีขา
มานั่งแสยะยิ้มอยุ่หน้ากองไฟ พร้อมหักนิ้วตัวเองใส่ในกองไฟ หักทีละนิ้ว ๆ
แล้วหัวเราะ ฮ่า ๆ ๆ  เมื่อแสยะยิ้ม เลือดเขาจะเต็มปาก ยิ้มแบบมีความสุขมาก  
หักใส่ ๆ ๆ โดยใช้ปากกัด พอหักหมดข้างขวา ก้มาหักอีกข้าง เด็ดแล้วใส่ในกองไฟ  หลวงพ่อและพระอีก 3 องค์
ก้ยังคงนั่งกรรมฐานกันนิ่ง หลังจากนั้น เขาก้คลานวนไปมาอยุ่หน้ากลด และบ่นว่า พวกจะมาเอาที่ของกูหรอ ๆ ๆ สักพักก้หายไป แล้วลมก้สงบลง
(ดีเจถามว่าผีเปนผู้ ญ หรือชาย เณรตอบ น่าจะชาย)

หลังลมสงบ ผมก้นึกว่าเหตุการณ์จะกลับสู่ภาวะปกติ สักพักไม้สะเดาหักลงมาเฉียดกลดหลวงพ่อไปนิดเดียว ดังปัง
(พวกเราปักกลดอยุ่ใต้ต้นสะเดา ซึ่งไม้สะเดาดูแล้วน่าจะใหญ่กว่าขาคนอีกมั้ง)  
ผมกลัว อยุ่ไม่ไหว ก้เข้าไปในกลดหลวงพ่อ กอดหลวงพ่ออยุ่ข้างหลัง
แต่หลวงพ่อก้ยังคงนั่งกรรมฐานนิ่ง สักพักได้ยินเสียงคนเดินบนต้นไม้ ขย่มกิ่งไม้ดัง กึง กัง ๆ ๆ และตามด้วยเสียงหวีดร้องก้องไปทั่วป่า
ดังจนต้องอุดหู และภาพผุ้ชายคนเดิมก้ปรากฎ แต่คราวนี้มาเต็มตัว แขนขาครบ มานั่งกินมือตัวเองเหมือนเดิม แต่คราวนี้กินและกลืนเข้าไปด้วย
พร้อมกลิ่นเหม็นเน่า สาปสาง เหม็นอบอวนไปทั้งป่า  เหม็นจนทนไม่ไหว สักพักหลวงพ่อก้ลืมตาขึ้นมา และเทศน์เรื่องการยึดติด
(สวดมนต์ด้วยเทศน์ด้วย) จนถึงตี 4 (แต่เวลาเหมือนนานมากตอนที่เจอ) และร่างนั้นก้ค่อย ๆ หายไป ๆ ๆ จนตี 5
พระทั้งหมดก้แผ่เมตตา สัพเพ สัพตา จนเช้า

พอ 6 โมงเช้า ชาวบ้านที่เจอเมื่อวาน เตรียมกระสอบ เสียม จอบ พลั่ว มาเก็บศพ
แต่เห็นหลวงพ่อยังอยู่ดี ก้ก้มลงกราบหลวงพ่อ และเล่าว่ามีพระธุดงค์มาตายตรงนี้หลายราย
เช้ามาต้องมาฝังศพทุกครั้ง ชาวบ้านก้พาหลวงพ่อไปดู ถัดจากที่ปักกลดไป 12 ก้าว เปนสุสานพระ ที่ฝังพระธุดงค์ทั้งนั้น
และฝังทุกปี เพราะพากันมาตายกันทุกปี

หมายเหตุ
- สถานที่ ๆ หลวงพ่อและพระปักกลดคือสุสานเก่าชาวกะเหรี่ยง มีปู่โสมเฝ้าทรัพย์ ใครมาล่วง มาล้ำต้องถูกฆ่า
- เณรเล่าว่า ไม้สะเดาที่หักลงมาเฉียดกลดหลวงพ่อ เหมือนใครเอาเลื่อยไปตัดลงมา ไม่ได้ฉีกขาดแบบธรรมชาติ
- พระธุดงค์องค์อื่นที่พากันมาตาย มีความตั้งใจแน่วแน่ แต่จิตไม่แข็งพอที่จะสู้กับสิ่งเล้นลับได้ เลยพากันมาตายเปนจำนวนมาก
- กองไฟที่เณรจุด ในกองไฟที่มอดไฟไปแล้ว มีเถ้ากระดูก มีกระดูกนิ้วอยู่จิง ๆ (กระดูกที่ผีหักใส่)

- พระบางองค์(มรณภาพแล้ว) ชาวบ้านเอาขึ้นบ่าเพื่อแบกไปฝังในหลุมที่ขุดเตรียมไว้ บางองค์กระดูกนิ้วไหลออกจากปากขณะแบกด้วย
- แค่เณรที่ลืมตาดูเหตุการณ์ พระทั้งหมด เห็นในขณะทำสมาธิ
- พืนที่ปัจจุบันยังเปนป่าลึกเหมือนเดิม ไม่ใช่ทางสัญจรของคน ยกเว้นคนหาของป่า แต่อยู่ได้ถึงแค่ 3 โมงเย็น ต้องรีบออกจากเขตนี้
เพราะจะหลงป่าได้ เคยมีลูกชายของคนในหมู่บ้านโดนยอดไผ่แทงตาย คาอยุ่บนยอดกอไผ่ก้มี
- หลวงพ่อปัจจุบันมรณภาพไปนานแล้ว เปนพระสมัยเก่า ที่มีข้อวัตรปฎิบัติที่เคร่งครัด และน่านับถือมาก