รู้ไหมครับการมีครอบครัวเมื่อเราไม่พร้อมนั้นมีผลอะไรตามมาในระยะยาว บางคนอาจจะนึกไม่ออกผมจพขแยกตัวอย่างเเม่ขอบผมก็เเล้วกัน ไม่ได้มีเจตนาจะประจานเเม่ตัวเองเเต่อย่างใดเเต่อยากให้ฝากเป็นข้อคิด...
เเม่ผมอยู่กินกับพ่อผมตอนอายุ19ได้ ซึ่งตอนนั้นเเม่ผมไปเที่ยวกันเป็นคณะใหญ่ เเล้วเเม่ผมกับพ่อผมได้เสียกัน เเม่กลัวตาเสียหน้าจึงต้องอยู่กินกับพ่อผม เเม่ผมมีลูก3คน เเต่ก่อนจะมีพวกผม ก็ได้ทำเเท้งไปสามครั้งเหมือนกัน
เเม่ผมเลิกกับพ่อผมหลายครั้ง เเต่ก็คงเพราะอะไรก็ทำให้ไม่ขาดกันไปเสียที อาจเป็นกรรมเเต่ปางไหนเฮ้อ!!!พ่อผมติดหญิงติดการพนัน ขโมยเงินเเม่ที่ขายของไปเสพสุข จนในที่สุดก็บาดหมางเลิกราไป พี่สาวคนโต ก็ไปเรียนสายอาชีพที่มีนบุรี เเต่ก็ไม่จบครับ มีผัวไปก่อน น้องชายพ่อเอาไปอยู่ด้วย โดนจิกหัวใช้ในอายุเเค่เเปดขวบ เเม่ผมรักน้องมาก เอาผมไปเทียบกับน้องตลอดเเต่ก็ไม่เคยคิดน้อยใจหรืออิจฉาเพราะรักน้องมาก ตอนนี้เเม่ผมเลิกกับสามีใหม่ไปก็ต้องจายของเหนื่อยคนเดียว ผมก็ไปช่วยวันหยุดเสาร์อาทิตย์จากการเรียน ม.ปลาย
เเม่ผมเครียดเรื่องเงินมาก เงินเก็บที่เคยขายของกับพ่อผม หมดไปกับการลงทุนกับสามีใหม่ถึง300000 บาท ตอนนี้เลิกกันไปเเต่ยังติดต่อ
ตอนนี้ผมอยู่กับเเม่ครับ เเม่ผมเเคร์คนอื่นมากดว่าลูกในไส้เเท้ๆอีกเพราะเเม่ผมส่งผมไปกับยาทพี่น้องก็ไม่เข้าใจกันเพราะ เหมือนเป็นการโยนภาระไปให้เขา ผมไปอยู่กับยาทมาสองปีหลังจากไม่ได้อยู่กับเเม่รวมๆเเล้ว 4 ปี จนตอนนี้อายุ16 ครับ เรียนม ปลายโดยอาศัยอยู่กับเเม่
สรุปเลย เเม่ผมไม่พร้อมด้านครอบครัวซักอย่าง
พี่สาวผม มีผัวตอน17เรียนไม่จบ มีลูกเเล้วหมดอนาคต น้องชายผมอยู่กับพ่อไรชะตากรรม
ผมเองคอยเป็นที่รองรับอารมณ์ของเเม่ เเม่คิดว่าผมไม่ดีจากคำพูดของญาติ ผมบอกไว้เลย ไม่มีใครหวังดีหรอกครับ ญาติพี่น้องอ่ะ หวังเ้ต่จะพึงะาคนคนอื่นคงไม่ไหว เเต่เเม่ไม่เคยรู้ว่า4 ปีที่ผมทรมานมา กลายเป็นส่วนเกินในทุกที่ ผมเจ็บปวดเเค่ไหน ผมทรมานเเค่ไหน ผมอยากให้ ผญ ทุกคนหาผู้ชายดีๆ เพื่อสร้างครอบครัวดีๆ. ผมเองก็ได้เติบโตมาจากความกดดันเเละโดดเดี่ยว ผมเองก็จะเป็นผู้ชายที่ดีครับ ผมเห็นตัวอย่างจากพ่อเเม่ที่ทำให้ผมทุกข์ใจมาขนาดนี้เเล้ว
ชีวิตเราเลือกเกิดไม่ได้ครับ เราเลือกจะเป็นได้
ลูกของคุณเลือกเกิดไม่ได้ เเต่คุณเลือกที่จะเป็นยังไงสำหรับเขาได้ครับ
ฝากถึงผู้หญิงทุกคนครับ...
เเม่ผมอยู่กินกับพ่อผมตอนอายุ19ได้ ซึ่งตอนนั้นเเม่ผมไปเที่ยวกันเป็นคณะใหญ่ เเล้วเเม่ผมกับพ่อผมได้เสียกัน เเม่กลัวตาเสียหน้าจึงต้องอยู่กินกับพ่อผม เเม่ผมมีลูก3คน เเต่ก่อนจะมีพวกผม ก็ได้ทำเเท้งไปสามครั้งเหมือนกัน
เเม่ผมเลิกกับพ่อผมหลายครั้ง เเต่ก็คงเพราะอะไรก็ทำให้ไม่ขาดกันไปเสียที อาจเป็นกรรมเเต่ปางไหนเฮ้อ!!!พ่อผมติดหญิงติดการพนัน ขโมยเงินเเม่ที่ขายของไปเสพสุข จนในที่สุดก็บาดหมางเลิกราไป พี่สาวคนโต ก็ไปเรียนสายอาชีพที่มีนบุรี เเต่ก็ไม่จบครับ มีผัวไปก่อน น้องชายพ่อเอาไปอยู่ด้วย โดนจิกหัวใช้ในอายุเเค่เเปดขวบ เเม่ผมรักน้องมาก เอาผมไปเทียบกับน้องตลอดเเต่ก็ไม่เคยคิดน้อยใจหรืออิจฉาเพราะรักน้องมาก ตอนนี้เเม่ผมเลิกกับสามีใหม่ไปก็ต้องจายของเหนื่อยคนเดียว ผมก็ไปช่วยวันหยุดเสาร์อาทิตย์จากการเรียน ม.ปลาย
เเม่ผมเครียดเรื่องเงินมาก เงินเก็บที่เคยขายของกับพ่อผม หมดไปกับการลงทุนกับสามีใหม่ถึง300000 บาท ตอนนี้เลิกกันไปเเต่ยังติดต่อ
ตอนนี้ผมอยู่กับเเม่ครับ เเม่ผมเเคร์คนอื่นมากดว่าลูกในไส้เเท้ๆอีกเพราะเเม่ผมส่งผมไปกับยาทพี่น้องก็ไม่เข้าใจกันเพราะ เหมือนเป็นการโยนภาระไปให้เขา ผมไปอยู่กับยาทมาสองปีหลังจากไม่ได้อยู่กับเเม่รวมๆเเล้ว 4 ปี จนตอนนี้อายุ16 ครับ เรียนม ปลายโดยอาศัยอยู่กับเเม่
สรุปเลย เเม่ผมไม่พร้อมด้านครอบครัวซักอย่าง
พี่สาวผม มีผัวตอน17เรียนไม่จบ มีลูกเเล้วหมดอนาคต น้องชายผมอยู่กับพ่อไรชะตากรรม
ผมเองคอยเป็นที่รองรับอารมณ์ของเเม่ เเม่คิดว่าผมไม่ดีจากคำพูดของญาติ ผมบอกไว้เลย ไม่มีใครหวังดีหรอกครับ ญาติพี่น้องอ่ะ หวังเ้ต่จะพึงะาคนคนอื่นคงไม่ไหว เเต่เเม่ไม่เคยรู้ว่า4 ปีที่ผมทรมานมา กลายเป็นส่วนเกินในทุกที่ ผมเจ็บปวดเเค่ไหน ผมทรมานเเค่ไหน ผมอยากให้ ผญ ทุกคนหาผู้ชายดีๆ เพื่อสร้างครอบครัวดีๆ. ผมเองก็ได้เติบโตมาจากความกดดันเเละโดดเดี่ยว ผมเองก็จะเป็นผู้ชายที่ดีครับ ผมเห็นตัวอย่างจากพ่อเเม่ที่ทำให้ผมทุกข์ใจมาขนาดนี้เเล้ว
ชีวิตเราเลือกเกิดไม่ได้ครับ เราเลือกจะเป็นได้
ลูกของคุณเลือกเกิดไม่ได้ เเต่คุณเลือกที่จะเป็นยังไงสำหรับเขาได้ครับ