การเดินทางไปมัณฑะเลย์-พุกามนั้น เป็นการเดินทางที่ตั้งใจมานานหลายปีแต่ก็นั่นแหละครับกว่าจะลงตัวบางทริปก็ใช้เวลาเหลือเกิน และเราเองก็ใช้เวลาในการค้นคว้าหาข้อมูลเยอะมาก เพราะการท่องเที่ยวในเชิงประวัติศาสตร์นั้น สำหรับเราถือว่าข้อมูลมีความสำคัญอย่างมาก เพราะสถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์นั้นถ้าจะเที่ยวมันส์ไม่มันส์ก็ต่อเมื่อเรารู้ที่มาที่ไปของสถานที่เหล่านั้น มันจะทำให้เหมือนกับเราหลุดเข้าไปสู่ยุคสมัยนั้น นั่นคืออรรถรสของการท่องเที่ยวเชิงประวัติศ่าสตร์ เพราะถ้าเราไม่รู้อะไรติดตัวไปเลย วัดสำคัญๆ ก็จะกลายเป็นวัดปกติธรรมดาทั่วไปภายในทันที แต่ก็นั่นแหละครับ สมัยนี้ข้อมูลหาได้ง่ายดายเสียเหลือเกิน หาอ่านก่อนประเดี๋ยวจะออกไปเที่ยวก็ได้แล้ว ยิ่งเดี๋ยวนี้อินเตอร์เน็ตสามจีของประเทศพม่าพัฒนาขึ้นมาก ไม่ต้องกังวลใจเหมือนสมัย 2-3 ปีก่อนหน้านี้
     และแน่นอนครับว่าคงไม่มีใครไม่รู้จักอาณาจักรพุกาม ดินแดนแห่งทะเลเจดีย์สี่พันองค์ ซึ่งก็มีคนเดินทางไปเพื่อเยี่ยมชมอย่างล้นหลามมากมายต่อปี แต่ทั้งนี้เราจะขออนุญาตรีวิวในแบบของเรานะครับ ในด้านการเดินทางท่องเที่ยวด้วยตัวเองกับระยะเวลาสี่คืนกับสองเมือง...
     เราเดินทางด้วยบางกอกแอร์เวย์ครับ เนื่องจากราคาตั๋วเครื่องบินเทียบๆ กันแล้วไม่ได้ต่างกันมากมายครับ เอาที่สะดวกสบายอิ่มท้องหน่อยดีกว่า แล้วราคาทั้งปีก็ไม่เห็นจะแตกต่างกันมากมาย เลือกเวลาที่สะดวกเดินทางได้เลยครับ (แต่หลังๆมา บางกอกแอร์เวย์แอบมีปัญหาเรื่องดีเลย์บ่อยอยู่เหมือนกันนะครับ บางทริปชิวๆ สบายๆ ก็ไม่คลายกังวลครับ ทริปไหนต้องการเวลาเป๊ะๆ หน่อยก็แอบเหนื่อยใจอยู่เหมือนกัน)
     การไปพม่าสำหรับเราค่อนข้างมีปัญหาเรื่องอาหารการกินอยู่เหมือนกันครับ เพราะถ้าเป็นอาหารเจ้าถิ่นนั่นค่อนข้างทานลำบาก เหมือนเดิมทุกครั้งครับคือการพกน้ำจิ้มไป และการพกขนมปังที่ไม่หมดอายุง่าย แห้ง ไปกับแยมอร่อยๆ ไปด้วยครับ เพราะทั้งมัณฑะเลย์และพุกามนั้นหาร้านสะดวกซื้อค่อนข้างยากครับ ร้านโชห่วยข้างทางยังหายากเลยครับ หรือถ้ามีก็ดูเหมือนว่าเราจะซื้อได้เฉพาะเครื่องดื่มครับ เพราะขนมปังก็ไม่ค่อยจะถูกปากเราเท่าไหร่นักเหมือนกัน ด้วยความที่เราพกถุงซิปล็อคติดกระเป๋าถือขึ้นเครื่องไปด้วยทุกครั้ง เพราะกลัวจำเป็นจะต้องใช้ทำนั่นทำนี่ระหว่างการเดินทาง เราเลยถือวิสาสะขอขนมปังอย่างง่ายๆ จากเลาจน์เพิ่มเติมไปอีกสำหรับการท่องเที่ยวในมัณฑะเลย์ครับ ถ้ากำลังเที่ยวอยู่ก็หยิบขนมปังออกมาทานได้เลยครับ ง่ายดี เพราะไม่งั้นต้องหาร้านอีก ไหนจะต้องหาแท็กซี่หรือวินมอเตอร์ไซค์อีก วุ่นวายไปครับ แต่ละที่เที่ยวก็ไม่ได้ใกล้กันซักเท่าไหร่
     ทันทีที่ถึงสนามบินนานาชาติมัณฑะเลย์ พอรับกระเป๋าเอาออกมาเรียบร้อย ก็ติดต่อขอซื้อซิมของ Telenor ได้เลยครับ ราคา 7,500 จ๊าด ใช้ได้ 1 GB และโทรอีก 60 นาทีในระยะเวลา 5 วัน ซึ่งผมใช้เต็มที่ ก็ไม่เห็นหมด ดังนั้นไม่ต้องเป็นกังวลครับ เช็คอิน เฟซบุค อินสตาแกรม ทวิตเตอร์ได้เต็มที่ครับ รับรองเลย และถ้าคิดว่าจะเอาเวลาโทรมาทำไม ถึงเวลาจริงได้ใช้นะครับ เอาไว้โทรหาโรงแรม โทรหาแท็กซี่ สะดวกในราคาสบายกระเป๋าดีครับ


     จากนั้นพอออกมาด้านนอกก็มีบริการแท็กซี่เข้าเมืองมาเรียกครับ คนละ 4,000 จ๊าดครับ เป็นรถตู้นั่งรวมกับนักท่องเที่ยวคนอื่นๆ มีคนยกกระเป๋าให้สบายสะดวก ส่งเราถึงหน้าโรงแรมด้วยครับ ก่อนออกเดินทางจากสนามบิน เค้าก็จะมาถามชื่อโรงแรมจากเราครับ ดังนั้นขอแนะนำให้ปริ้นท์บุคกิ้งโรงโรมไปให้พร้อมนะครับ หรือไม่ก็เซฟไฟล์ใส่มือถือไว้ครับ เผื่อโชเฟอร์ไม่รู้จักโรงแรมจริงๆ ยังไงก็ยังมีที่อยู่หรือเบอร์โทรศัพท์ของโรงแรมให้ได้ติดต่อกัน ใช้เวลาในการเดินทางจากสนามบินมาถึงตัวเมืองมัณฑะเลย์ประมาณ 45 นาทีทั้งที่ในใจไม่รู้สึกว่าไกลนะครับ และถนนหนทางก็ถือว่าดี นั่งชมวิวทัศน์ไปเรื่อย แต่ก็คงไกลพอสมควรมั้งครับถึงได้ใช้เวลาขนาดนั้น 555







     สำหรับมัณฑะเลย์เรานอนโรงแรม Palace View Hotel ที่เลือกโรงแรมนี้เพราะโลเคชั่นเลยครับ อยู่แทบประชิดกับกำแพงพระราชวังมัณฑะเลย์ในราคาที่คุ้มค่า และถือว่าอยู่กลางใจเมืองด้วยครับ อีกทั้งพนักงานที่โรงแรมก็มีหัวใจให้บริการเป็นอย่างดี
https://www.booking.com/hotel/mm/palace-view.en-gb.html?aid=397616;label=gog235jc-index-XX-XX-XX-unspec-th-com-L%3Aen-O%3AwindowsS81-B%3Achrome-N%3Ayes-S%3Abo-U%3Asalo;sid=1f08f387079572dcbeef2332aed1ef77;dcid=5






     เช็คอินเรียบร้อยลงมาก็สอบถามข้อมูลเบื้องต้นก่อนจากพนักงานครับว่าเวลานี้สามารถเที่ยวได้ที่ไหนบ้าง พบว่าเย็นไปที่จะเข้าไปเที่ยวในพระราชวังได้ ทางโรงแรมก็เลยแนะนำให้เดินเลาะไปตามขอบกำแพงวังเพื่อข้ามไปอีกฝั่งหนึ่ง ซึ่งเป็นทางขึ้นไปสู่มัณฑะเลย์ฮิลล์ครับ ด้านล่างมีวัดที่อยู่ในบริเวณเดียวกันประมาณ 5 วัดครับ ทั้งวัดเก่าที่มีชื่อเสียงและวัดที่ดูเหมือนสร้างขึ้นมาใหม่








ข้างๆ โรงแรมมีร้านขายผ้าที่เหมือนคัดมาแล้วครับ ราคาค่อนข้างสูงอยู่เหมือนกันครับ แต่เพราะคัดมาแล้วนั่นเอง




     สำหรับใครที่ตั้งใจจะเดินทางไปพุกามวันไหนยังไง ลองสอบถามาข้อมูลผ่านทางโรงแรมนั่นแหละครับ สะดวกดี จะเครื่องบิน รถทัวร์ รถไฟ อะไรก็แล้วแต่ครับ ตระเตรียมไว้ให้พร้อม จะได้จัดการเวลาได้ถูกถ้าคุณไม่ใช่นักท่องเที่ยวแบบมีเวลาเหลือเฟือมากมาย หรือนักท่องเที่ยวแบบเก็บได้เท่าที่เก็บ สำหรับเรามาแล้วทั้งทีครับ อะไรที่ว่าดีเราก็ต้องไปให้ได้พบได้เห็น ระหว่างทางอะไรที่น่าสนใจถือเป็นกำไรไปอีกที เราเลือกรถทัวร์แอร์ครับ ใช้เวลาประมาณ 5 ชั่วโมง ในราคาคนละ 10,000 จ๊าด โอเคเลยครับ เราชอบนะ ถ้าไปเครื่องบินคงแพงน่าดู และไม่แน่บางทีก็อาจจะใช้เวลาไม่ต่างกันมาก เพราะกว่าจะไปถึงสนามบินมัณฑะเลย์ เช็คอิน บลาๆๆ ไปถึงสนามบินพุกาม จากสนามบินเข้ามาในตัวพุกาม บางทีนี่ก็เป็นความน่าเบื่อหนึ่งของการเดินทางโดยการใช้เครื่องบินเหมือนกันนะครับ เพราะต้องใช้เวลาไม่น้อยเหมือนกัน
     กลับมาที่มัณฑะเลย์กันก่อนดีกว่าครับ เราทดลองเดินเพราะเห็นว่าน่าจะประมาณครึ่งรอบก็จะถึงช่วงตีนเขา ซึ่งมีวัดอยู่มากมายแถวนั้น เดินเท้าประมาณ 6 กิโลเมตรเหนื่อยเอาเรื่องอยู่นะครับ แต่ทั้งนี้เพราะพนักงานที่โรงแรมบอกว่าเดินได้ ซึ่งเค้าก็บอกไม่ผิดครับ มันผิดที่เราคิดว่าระยะทางประมาณนี้เราน่าจะสู้ได้ และถึงแม้ว่าเราจะสู้ได้ แต่ก็เล่นเอาทั้งหิวน้ำ ทั้งหิวขนมปัง เสื้อผ้าเปียกเหงื่อไปหมดเลยครับ แต่ก็มันส์ดีเหมือนกันพอคิดไปคิดมา เพราะเรารู้สึกถึงความยิ่งใหญ่ของพระราชวังมัณฑะเลย์ไปโดยปริยายเลยครับ

ข้อแนะนำ
ไปพม่าอย่าลืมเอาถุงรองเท้าติดตัวไปด้วยนะครับ แต่เท่าที่ไปครั้งนี้มีการเปลี่ยนแปลงครับ นั่นคือมีตู้ฝากรองเท้าซึ่งไม่เสียค่าบริการใดๆ นอกจากต้องจดจำเลขตู้รองเท้าของเราซึ่งเป็นเลขพม่าครับ ก็น่ารักดีเหมือนกัน อีกทั้งจะจอดรองเท้าทิ้งไว้หน้าวัดก็ไม่มีเด็กมานั่งเฝ้ารองเท้าให้วุ่นวายหัวใจเหมือนตอนเราไปย่างกุ้ง ไม่รู้ว่าเดี๋ยวนี้ย่างกุ้งยังเป็นอย่างนั้นอยู่มั้ยครับ แต่พกถุงรองเท้าไว้อุ่นใจกว่าเยอะครับ บางทีเราอยากจะเข้าทางหนึ่งออกทางหนึ่งก็ไม่ต้องเดินย้อนเสียเวลาไปมาเพื่อมาเอารองเท้า


Sandamuni Pagoda
เป็นวัดสีขาวๆ วัดแรกอยู่ทางด้านขวามือ ดูผู้คนไม่มากครับ เลยเดินแวะเข้าไปก่อน พอเข้าไปก็รู้สึกว่ามีคล้ายคลึงกับวัดกุโสดอร์ (Kuthodaw Pagoda) เพราะจะมีพระไตรปิฎกเรียงรายอยู่รอบเจดีย์สีทององค์ประธาน แต่หลวงพ่อซึ่งประดิษฐานอยู่ด้านในเจดีย์เป็นพระมหามัยมุนีองค์จำลองซึ่งมีขนาดเล็ก ก็ใช้เวลาเพียงไม่นานก็รอบวัดแล้วแหละครับ