.........
ฝันของคราม: ยายจะไปไหนอะให้ผมช่วยไหม.....ยาย! ครามก็ตกใจตื่นขึ้นมา :ห๊ะ ฝันไปงั่นเหรอเนี้ย แล้วที่นี้ที่ไหนกัน
"ตื่นแล้วงั่นเหรอ อ่ะ!! ลุกไหวไหม
"ไม่เป็นไรครับ...พี่สาวแล้วที่นี้ที่ไหนกัน
"ที่นี้เกาะแสงอรุณ เป็นเกาะที่เพาะปลูกพืชผักได้งดงามทุกๆปี
"เกาะแสงอรุณ ใช้ที่อยู่ใกล้ๆกับเกาะมิวแลนซ์นะสิ
"ใช้แล้ว เอ๊ะ!!หรือว่าเธอ เป็นคนของเกาะนั้น
"ครับ ใช้แล้วครับ
ครามก็ได้บอกเรื่องที่ตัวเองมาเป็นลมที่ชายหาดให้พี่สาวที่ช่วยชีวิตไว้ฟัง จนคุยเสร็จ ครามก็นอนพักผ่อนอีกสักหน่อย คณะที่ครามนอนอยู่ ครามก็รู้สึกแปลกๆกับเกาะนี้และพี่สาวที่ช่ฝยครามไว้ เพราะว่าครามไม่ได้ยินเสียงชาวบ้านของเกาะนี้สักคนเดียว เมื่อครามอ่านสถาณะการออก ครามจึงรีบออกจากบ้ายหลังนี้ แต่ทว่า ครามได้ไปเหยียบกันอะไรอย่าง เมื่อก้มลงไปดูก็ได้เจอศพของพี่สาวที่ช่วยตัวเองเอาไว้ ครามจึงตรวจสอบนิดหน่อย ก็รู้ว่าการตายของพี่สาวคน ไม่มีลอยฟันหรือแทงใดๆ ครามจึงตัดสินใจเดินออกจากบ้านหลังนี้ เมื่อเปิดประออก ก็พบว่าชาวบ้านเกาะนี้ตายกันโดยไม่รูสาเหตุ บางศพก็เป็นเก่า บางศพก็พึงตาย เมื่อครามรู้ว่าเกาะนี้อยู่ไม่ได้จึงรีบไปหาเรือที่จะออกจากเกาะทันที ระหว่างครามก็สงสัยตลอดทางว่าทำไมเราถึงไม่เป็นไร ตอนนั้นเองครามก็เจอไดอารี่ที่เขียนไว้เกียวกับเกาะนี้
"เอ๊ะ!! นี้มันภาษาไรเนี้ย ภาษาถิ่นแน้เลย
ครามจึงอ่าน ก็ได้รู้ว่าคนของเกาะนี้โดนพิษระบาดอยู่ พิษนี้ไมรุนแรงไรมากในช่วงมีแสงอาทิตย์ แต่หากสูดเข้าไปบ่อยๆก็สามารถตายได้ แต่เมื่อแสงอาทิตย์หมดลงพิษนี้จะสามารถทำให้คนตายภายใน 1 นาที
เมื่อครามอ่านจบก็เดินตรงไปท่าเรือ แต่ก็พบว่าเรือไม่มีสักลำเดียว เมื่อตกเที่ยง ครามจึงรีบไปหาไม้เพื่อสร้างเรือโดนเร็ว พอเดินเข้าป่าได้ไม่นานก็พบว่า มีบ้านที่อยู่ในป่าพร้อมควั่นไฟจากปรองบ้านหลังนั้น จึงรีบวิ่งไปดู ก็พบเด็กหนุ่มที่ชื่อว่ากายอยู่ในบ้านหลังนี้ ครามตกใจมาก ครามจึงถ่ามทุกสิ่งทุกอย่าง
กายเลยบอกว่า ฉันนะอยู่ที่นี้คนเดียวมานานแล้วหลังจากที่พ่อฉันตายจากพิษนั้น ฉันจึงคิดค้นยาแก้พิษนี้ แต่ก็ยังไม่สำเร็จ จนกระทั่งชาวบ้านตายจนเกือบหมด แต่ที่นายเห็นนะยังไม่ตายดี คนพฝกนั้นยังมีชีวิตอยู่แค่ติดอยู่ในช่วงหน่วงไม่สามารถทำไรได้เท่านั้นเอง
ครามจึงบอกว่าฉันจะช่วยนายแก้พิษนี้เอง เค้าจึงใช้ความสามารถของเค้าอ่านทุกสิ่งทุกอย่าง....................ปิ้ง!!!
"แบบนี้นี้เอง พิษนี้จะรุนแรงมากขึ้นเมื่ออากาศเย็น แต่ท่าอากาศร้อนจะสามารถสลายพิษนี้ได้ แต่ท่าร้อนมากก็จะทำให้ตายจริงๆแน้
ทั้งคู่ช่วยกันคิดอยู่พักใหญ่ ฟ้าเริ่มมึดจึงทำให้อากาศเย็นลงมาก กายจึงให้ครามเข้ามาในบ้าน เพราะเป็นที่ที่พิษไม่สามารถผ่านได้ ทั้งคู่จึงนอนพักผ่อน พอตื่นขึ้นมาครามและกายก็ต้องตกใจต้นไม้ทั่วทั้งเกาะตายไปจนหมด แต่ยังมีต้นไม้เล็ดๆอยู่ต้น ที่ไม่เป็นไรแม้แต่นิดเดียว เมื่อครามเห็นก็รู้ทันทีเลยว่าพิษมาจากสิ่งนี้แน้ๆ แน่รู้จะทำไงจึงตัดสินใจเผ่าป่าในเกาะนี้จนสิ่งซาก เมื่อเกาะแห่งนี้มีคฝามร้อนพอที่จะแก้พิษ ชทวบ้านที่พึงโดนพิษพวกนี้ก็หายทันที แต่ว่าก็ไม่สามารถที่จะออกจากเปลวเพลิงนี้ได้ กายจึงหยิบผ่งแล้วโยนขึ้น จึงทำให้ฝนตกลงมา แล้วผ่งที่โยนนั้นจึงทำให้พื่นดินไม่มีพิษ สวนชาวบ้านก็แข็งแรงแล้วมาปลูกพืชต่างๆแทนพืชที่ถูกเผ่าไป
ผู้ใหญ่บ้านเกาะนี้จึงให้กายออกไปแข่งขัน พร้อมต่อเรือให้ออกเดินทาง
อาจจอ่านงงๆนิดหน่อย ต้องขอโทษด้วย
ปล.เด็กหัดเขียน
Number 1 เนื้อเรื่อง ตอนที่1 ฉันจะช่วยนายเอง
ฝันของคราม: ยายจะไปไหนอะให้ผมช่วยไหม.....ยาย! ครามก็ตกใจตื่นขึ้นมา :ห๊ะ ฝันไปงั่นเหรอเนี้ย แล้วที่นี้ที่ไหนกัน
"ตื่นแล้วงั่นเหรอ อ่ะ!! ลุกไหวไหม
"ไม่เป็นไรครับ...พี่สาวแล้วที่นี้ที่ไหนกัน
"ที่นี้เกาะแสงอรุณ เป็นเกาะที่เพาะปลูกพืชผักได้งดงามทุกๆปี
"เกาะแสงอรุณ ใช้ที่อยู่ใกล้ๆกับเกาะมิวแลนซ์นะสิ
"ใช้แล้ว เอ๊ะ!!หรือว่าเธอ เป็นคนของเกาะนั้น
"ครับ ใช้แล้วครับ
ครามก็ได้บอกเรื่องที่ตัวเองมาเป็นลมที่ชายหาดให้พี่สาวที่ช่วยชีวิตไว้ฟัง จนคุยเสร็จ ครามก็นอนพักผ่อนอีกสักหน่อย คณะที่ครามนอนอยู่ ครามก็รู้สึกแปลกๆกับเกาะนี้และพี่สาวที่ช่ฝยครามไว้ เพราะว่าครามไม่ได้ยินเสียงชาวบ้านของเกาะนี้สักคนเดียว เมื่อครามอ่านสถาณะการออก ครามจึงรีบออกจากบ้ายหลังนี้ แต่ทว่า ครามได้ไปเหยียบกันอะไรอย่าง เมื่อก้มลงไปดูก็ได้เจอศพของพี่สาวที่ช่วยตัวเองเอาไว้ ครามจึงตรวจสอบนิดหน่อย ก็รู้ว่าการตายของพี่สาวคน ไม่มีลอยฟันหรือแทงใดๆ ครามจึงตัดสินใจเดินออกจากบ้านหลังนี้ เมื่อเปิดประออก ก็พบว่าชาวบ้านเกาะนี้ตายกันโดยไม่รูสาเหตุ บางศพก็เป็นเก่า บางศพก็พึงตาย เมื่อครามรู้ว่าเกาะนี้อยู่ไม่ได้จึงรีบไปหาเรือที่จะออกจากเกาะทันที ระหว่างครามก็สงสัยตลอดทางว่าทำไมเราถึงไม่เป็นไร ตอนนั้นเองครามก็เจอไดอารี่ที่เขียนไว้เกียวกับเกาะนี้
"เอ๊ะ!! นี้มันภาษาไรเนี้ย ภาษาถิ่นแน้เลย
ครามจึงอ่าน ก็ได้รู้ว่าคนของเกาะนี้โดนพิษระบาดอยู่ พิษนี้ไมรุนแรงไรมากในช่วงมีแสงอาทิตย์ แต่หากสูดเข้าไปบ่อยๆก็สามารถตายได้ แต่เมื่อแสงอาทิตย์หมดลงพิษนี้จะสามารถทำให้คนตายภายใน 1 นาที
เมื่อครามอ่านจบก็เดินตรงไปท่าเรือ แต่ก็พบว่าเรือไม่มีสักลำเดียว เมื่อตกเที่ยง ครามจึงรีบไปหาไม้เพื่อสร้างเรือโดนเร็ว พอเดินเข้าป่าได้ไม่นานก็พบว่า มีบ้านที่อยู่ในป่าพร้อมควั่นไฟจากปรองบ้านหลังนั้น จึงรีบวิ่งไปดู ก็พบเด็กหนุ่มที่ชื่อว่ากายอยู่ในบ้านหลังนี้ ครามตกใจมาก ครามจึงถ่ามทุกสิ่งทุกอย่าง
กายเลยบอกว่า ฉันนะอยู่ที่นี้คนเดียวมานานแล้วหลังจากที่พ่อฉันตายจากพิษนั้น ฉันจึงคิดค้นยาแก้พิษนี้ แต่ก็ยังไม่สำเร็จ จนกระทั่งชาวบ้านตายจนเกือบหมด แต่ที่นายเห็นนะยังไม่ตายดี คนพฝกนั้นยังมีชีวิตอยู่แค่ติดอยู่ในช่วงหน่วงไม่สามารถทำไรได้เท่านั้นเอง
ครามจึงบอกว่าฉันจะช่วยนายแก้พิษนี้เอง เค้าจึงใช้ความสามารถของเค้าอ่านทุกสิ่งทุกอย่าง....................ปิ้ง!!!
"แบบนี้นี้เอง พิษนี้จะรุนแรงมากขึ้นเมื่ออากาศเย็น แต่ท่าอากาศร้อนจะสามารถสลายพิษนี้ได้ แต่ท่าร้อนมากก็จะทำให้ตายจริงๆแน้
ทั้งคู่ช่วยกันคิดอยู่พักใหญ่ ฟ้าเริ่มมึดจึงทำให้อากาศเย็นลงมาก กายจึงให้ครามเข้ามาในบ้าน เพราะเป็นที่ที่พิษไม่สามารถผ่านได้ ทั้งคู่จึงนอนพักผ่อน พอตื่นขึ้นมาครามและกายก็ต้องตกใจต้นไม้ทั่วทั้งเกาะตายไปจนหมด แต่ยังมีต้นไม้เล็ดๆอยู่ต้น ที่ไม่เป็นไรแม้แต่นิดเดียว เมื่อครามเห็นก็รู้ทันทีเลยว่าพิษมาจากสิ่งนี้แน้ๆ แน่รู้จะทำไงจึงตัดสินใจเผ่าป่าในเกาะนี้จนสิ่งซาก เมื่อเกาะแห่งนี้มีคฝามร้อนพอที่จะแก้พิษ ชทวบ้านที่พึงโดนพิษพวกนี้ก็หายทันที แต่ว่าก็ไม่สามารถที่จะออกจากเปลวเพลิงนี้ได้ กายจึงหยิบผ่งแล้วโยนขึ้น จึงทำให้ฝนตกลงมา แล้วผ่งที่โยนนั้นจึงทำให้พื่นดินไม่มีพิษ สวนชาวบ้านก็แข็งแรงแล้วมาปลูกพืชต่างๆแทนพืชที่ถูกเผ่าไป
ผู้ใหญ่บ้านเกาะนี้จึงให้กายออกไปแข่งขัน พร้อมต่อเรือให้ออกเดินทาง
อาจจอ่านงงๆนิดหน่อย ต้องขอโทษด้วย
ปล.เด็กหัดเขียน