ฉันหยอดเหรียญ 5 บาทใส่ตู้กดน้ำแล้วยืนมองมันไหลลงถัง...ง่วงนอนจัง
ยังเช้ามืดอยู่เลยฟ้ายังมืด พระจันทร์เสี้ยวยังแขวนบนฟ้า ลมหนาวพัดเย็นยะเยียบปะทะมาจากด้านหลัง
ฉันหันไป แล้วต้องอุทานด้วยความตกใจ!!! หญิงชราเกล้าผมมวยใส่ชุดดำมายืนข้างหลังตั้งแต่เมื่อไหร่กัน แกบอกไม่เป็นไรนะไม่เจ็บ แกเพี้ยนๆรึป่าวไม่จงไม่เจ็บอะไรกัน อ๋อ....ฉันจำได้แล้วยายคนนี้เคยมากดน้ำที่ตู้นี้บ่อยๆ ไม่เห็นนานแล้ว
ฉันยิ้มให้...แล้วยกน้ำที่เต็มถังพอดีเอาไปเก็บไว้ตรงทางขึ้นที่พัก ก่อนวิ่งข้ามถนนออกมาเปิดร้านที่อยู่ไม่ไกลกัน
รถเมล์คันนึง....เลี้ยวโค้งมาด้วยความเร็ว เฉียดหลังฉันไปนิดเดียว ทำไมรีบขับบ้าอะไรขนาดนี้...ฉันบ่นแล้วชูนิ้วกลางให้ คนขับไม่เห็นหรอกวิ่งขึ้นทางด่วนไปแล้ว😂😂
ระหว่างทางไปร้าน...ฉันเจอหลวงตารวย หลวงตาเคยมาบิณฑบาตผ่านที่ร้านทุกวันแต่หายไปไหนไม่รู้นานแล้ว ครั้งหลังสุดที่เจอ ฉันช่วยหลวงตาเอาของขึ้นรถแท๊กซี่ วันนั้นหลวงตาจะกลับไปเยี่ยมญาติที่ปทุม
หลวงตาหันมามองแล้วยิ้ม...ถามฉันว่าจะไปไหน "ตอนเช้าๆหนูมาขายแซนวิสจ้ะ" ฉันตอบ
หลวงตาบอกขายเสร็จแล้วให้ไปหาหลวงตาที่วัดด้วย ...แปลก...หลวงตามีธุระอะไร
ฉันเดินไปเอาแซนวิสที่สั่งไว้ คนส่งแซนวิสไม่มา...อ้าวไหงเป็นงี้ก็สั่งแล้วไม่ใช่เหรอ ฉันบ่นอุบอิบเดินไปร้านด้วยความหงุดหงิด วันนี้เปิดร้านแต่เช้าก็ขายใครไม่ได้อีก...อะไรกันนักกันหนา
จนกระทั่งสายๆนึกขึ้นได้ว่าหลวงตาให้ไปหา ฉันเดินเข้าซอยทะลุไปที่วัดซึ่งไม่ไกลจากร้านเท่าไหร่ เห็นลุงคนนึงกำลังกวาดเศษใบไม้อยู่ตรงลานวัด เลยเข้าไปถามหาหลวงตารวย
ลุงมองหน้าแล้วถามว่า....เอ็งมาหาใครนะ
"หลวงตารวย หลวงตารวยบอกให้สายๆเข้ามาหาค่ะ "
ลุงหยุดกวาดใบไม้...มองหน้าอีกครั้งแล้วบอกว่า...หลวงตารวยตายไปนานแล้วนะหนู แกนั่งแท๊กซี่กลับบ้านที่ปทุมแล้วรถไปชนกับรถพ่วงที่จอดอยู่ข้างทาง
ฉันยืนอึ้ง-.....อะไรหลวงตามรณภาพตั้งแต่วันนั้นที่ฉันส่งขึ้นรถ แล้วเมื่อเช้าหล่ะ...อะไร
ยังไม่หายตกใจลุงตรงหน้าก็หายวับไปกับตา ฉันขนหัวลุก!!! นี่โดนผีหลอกกลางวันแสกๆเลยเหรอ รีบจ้ำอ้าวออกจากวัด ผ่านศาลาสวดศพมองเข้าไปข้างใน เห็นรูปยายแก่เกล้าผมมวยติดอยู่ข้างโลง
ยายคนที่ฉันเจอเมื่อเช้าตอนไปกดน้ำ
นี่!!!ยายตายแล้วเหรอ ไม่ไหวๆแล้ว ขวัญหายไปหมด ความกลัววิ่งพล่านจากเท้าขึ้นไปถึงท้ายทอย ฉันเพิ่งเคยรู้สึกกลัวจับใจก็ครั้งนี้แหละ น่ากลัวจริงๆ
เสียงระฆังจากวัดตีเหง่งหง่างเสียงดังมาก ฉันตกใจสะดุ้งตื่น!!!! ลุกขึ้นมานั่ง...เนื้อตัวชุ่มโชกไปด้วยเหงื่อ หอบแฮ่กๆหายใจติดๆขัดๆ
โอ้....มันช่างเป็นความฝันที่น่าขนลุกขนพองจริงๆ
เสียงโทรศัพท์ที่ดังไม่หยุดปลุกให้ฉันตื่น พอเริ่มได้สติฉันรีบรับสาย
"สายแล้วนะทำไมไม่มาเอาแซนวิสอีก"
เสียงพี่เล็กคนส่งเเซนวิสโทรมาตาม
ฉันรีบอาบน้ำล้างหน้า คว้าถังเปล่าลงไปกดน้ำ ฝันบ้าบออะไรไม่รู้น่ากลัวจริงๆ....ง่วงนอนจัง
ลมเย็นยะเยียบปะทะมาจากด้านหลัง ฉันหันไปแล้วต้องอุทานด้วยความตกใจ ยายแก่เกล้าผมมวยใส่ชุดดำมายืนอยู่ข้างหลัง แล้วพูดว่า....
"ไม่เป็นไรนะไม่เจ็บ"
ฉันวิ่งไม่คิดชีวิต....มาหยุดตรงถนน
คนมุงดูอะไรกัน...สงสัยรถชน
ชั้นแซกตัวเข้าไปในฝูงคนเพราะกลัวผียายแก่ตามมา แล้วก็ต้องหยุดหายใจกับภาพตรงหน้า รถเมล์ชนผู้หญิงคนหนึ่งเสียชีวิต....ผู้หญิงคนนั้น.......ฉันเอง.
กลางวันแสกๆ
ยังเช้ามืดอยู่เลยฟ้ายังมืด พระจันทร์เสี้ยวยังแขวนบนฟ้า ลมหนาวพัดเย็นยะเยียบปะทะมาจากด้านหลัง
ฉันหันไป แล้วต้องอุทานด้วยความตกใจ!!! หญิงชราเกล้าผมมวยใส่ชุดดำมายืนข้างหลังตั้งแต่เมื่อไหร่กัน แกบอกไม่เป็นไรนะไม่เจ็บ แกเพี้ยนๆรึป่าวไม่จงไม่เจ็บอะไรกัน อ๋อ....ฉันจำได้แล้วยายคนนี้เคยมากดน้ำที่ตู้นี้บ่อยๆ ไม่เห็นนานแล้ว
ฉันยิ้มให้...แล้วยกน้ำที่เต็มถังพอดีเอาไปเก็บไว้ตรงทางขึ้นที่พัก ก่อนวิ่งข้ามถนนออกมาเปิดร้านที่อยู่ไม่ไกลกัน
รถเมล์คันนึง....เลี้ยวโค้งมาด้วยความเร็ว เฉียดหลังฉันไปนิดเดียว ทำไมรีบขับบ้าอะไรขนาดนี้...ฉันบ่นแล้วชูนิ้วกลางให้ คนขับไม่เห็นหรอกวิ่งขึ้นทางด่วนไปแล้ว😂😂
ระหว่างทางไปร้าน...ฉันเจอหลวงตารวย หลวงตาเคยมาบิณฑบาตผ่านที่ร้านทุกวันแต่หายไปไหนไม่รู้นานแล้ว ครั้งหลังสุดที่เจอ ฉันช่วยหลวงตาเอาของขึ้นรถแท๊กซี่ วันนั้นหลวงตาจะกลับไปเยี่ยมญาติที่ปทุม
หลวงตาหันมามองแล้วยิ้ม...ถามฉันว่าจะไปไหน "ตอนเช้าๆหนูมาขายแซนวิสจ้ะ" ฉันตอบ
หลวงตาบอกขายเสร็จแล้วให้ไปหาหลวงตาที่วัดด้วย ...แปลก...หลวงตามีธุระอะไร
ฉันเดินไปเอาแซนวิสที่สั่งไว้ คนส่งแซนวิสไม่มา...อ้าวไหงเป็นงี้ก็สั่งแล้วไม่ใช่เหรอ ฉันบ่นอุบอิบเดินไปร้านด้วยความหงุดหงิด วันนี้เปิดร้านแต่เช้าก็ขายใครไม่ได้อีก...อะไรกันนักกันหนา
จนกระทั่งสายๆนึกขึ้นได้ว่าหลวงตาให้ไปหา ฉันเดินเข้าซอยทะลุไปที่วัดซึ่งไม่ไกลจากร้านเท่าไหร่ เห็นลุงคนนึงกำลังกวาดเศษใบไม้อยู่ตรงลานวัด เลยเข้าไปถามหาหลวงตารวย
ลุงมองหน้าแล้วถามว่า....เอ็งมาหาใครนะ
"หลวงตารวย หลวงตารวยบอกให้สายๆเข้ามาหาค่ะ "
ลุงหยุดกวาดใบไม้...มองหน้าอีกครั้งแล้วบอกว่า...หลวงตารวยตายไปนานแล้วนะหนู แกนั่งแท๊กซี่กลับบ้านที่ปทุมแล้วรถไปชนกับรถพ่วงที่จอดอยู่ข้างทาง
ฉันยืนอึ้ง-.....อะไรหลวงตามรณภาพตั้งแต่วันนั้นที่ฉันส่งขึ้นรถ แล้วเมื่อเช้าหล่ะ...อะไร
ยังไม่หายตกใจลุงตรงหน้าก็หายวับไปกับตา ฉันขนหัวลุก!!! นี่โดนผีหลอกกลางวันแสกๆเลยเหรอ รีบจ้ำอ้าวออกจากวัด ผ่านศาลาสวดศพมองเข้าไปข้างใน เห็นรูปยายแก่เกล้าผมมวยติดอยู่ข้างโลง
ยายคนที่ฉันเจอเมื่อเช้าตอนไปกดน้ำ
นี่!!!ยายตายแล้วเหรอ ไม่ไหวๆแล้ว ขวัญหายไปหมด ความกลัววิ่งพล่านจากเท้าขึ้นไปถึงท้ายทอย ฉันเพิ่งเคยรู้สึกกลัวจับใจก็ครั้งนี้แหละ น่ากลัวจริงๆ
เสียงระฆังจากวัดตีเหง่งหง่างเสียงดังมาก ฉันตกใจสะดุ้งตื่น!!!! ลุกขึ้นมานั่ง...เนื้อตัวชุ่มโชกไปด้วยเหงื่อ หอบแฮ่กๆหายใจติดๆขัดๆ
โอ้....มันช่างเป็นความฝันที่น่าขนลุกขนพองจริงๆ
เสียงโทรศัพท์ที่ดังไม่หยุดปลุกให้ฉันตื่น พอเริ่มได้สติฉันรีบรับสาย
"สายแล้วนะทำไมไม่มาเอาแซนวิสอีก"
เสียงพี่เล็กคนส่งเเซนวิสโทรมาตาม
ฉันรีบอาบน้ำล้างหน้า คว้าถังเปล่าลงไปกดน้ำ ฝันบ้าบออะไรไม่รู้น่ากลัวจริงๆ....ง่วงนอนจัง
ลมเย็นยะเยียบปะทะมาจากด้านหลัง ฉันหันไปแล้วต้องอุทานด้วยความตกใจ ยายแก่เกล้าผมมวยใส่ชุดดำมายืนอยู่ข้างหลัง แล้วพูดว่า....
"ไม่เป็นไรนะไม่เจ็บ"
ฉันวิ่งไม่คิดชีวิต....มาหยุดตรงถนน
คนมุงดูอะไรกัน...สงสัยรถชน
ชั้นแซกตัวเข้าไปในฝูงคนเพราะกลัวผียายแก่ตามมา แล้วก็ต้องหยุดหายใจกับภาพตรงหน้า รถเมล์ชนผู้หญิงคนหนึ่งเสียชีวิต....ผู้หญิงคนนั้น.......ฉันเอง.