ชีวิตความเป็นอยู่ที่เรียบง่ายของชาวบ้านที่นี่ ที่ยังคงหวนแหนและรักษาวิถีชีวิตของพวกเขาแบบเดิมไว้ พลังศรัทธาของชาวมอญ การร่วมมือร่วมใจของชาวบ้านทำให้การสร้างสะพานไม้ด้วยมือนี้ลุล่วง สิ่งเหล่านี้ที่เป็นตัวแทนของพวกเขาที่ทำให้ทุกคนรู้จักที่นี่
"สะพานมอญ สังขละบุรี"


หญิงชาวมอญนั่งพักเชิงสะพานไม้แพลูกบวบ ทางเดินสู่ท่าเรือยาว


สะพานไม้แพลูกบวบชั่วคราวที่ทำขึ้นเพื่อเชื่อมต่อหมู่บ้านไทยมอญสองฝั่ง ในช่วงที่สะพานไม้หักเนื่องจากน้ำป่าพัดพา


นั่งเรือยาวชม วัดใต้น้ำ วังก์วิเวกการาม


ช่วงที่ไปเป็นช่วงน้ำลดจึงสามารถเดินเข้าชมบริเวณวัดรอบๆได้


ที่ตั้งของวัดเป็นบริเวณที่แม่น้ำสามสายมาบรรจบกัน


โบสถ์อีกหลังที่ยังหลงเหลือ ลายซุ้มพระพุทธรูปประดับอยู่บริเวณผนังให้เห็น


เด็กหญิงชาวมอญและซากปรักหักพังของวัด


เด็กหญิงชาวมอญ ที่มีใบหน้าคมขำเป็นเอกลักษณ์และเป็นที่รู้กันดีว่าสาวมอญสวยไม่แพ้สาวไทย
เธอนำดอกไม้มาขายเพื่อให้นักท่องเที่ยวสักการะบูชา


เรือยาวนำเที่ยววัดใต้น้ำ


ส่วนของสะพานมอญที่มีส่วนหนึ่งพังจากน้ำป่า เป็นสะพานข้ามแม่น้ำซองกาเลีย และเชื่อมต่อหมู่บ้านไทยมอญทั้งสองฝั่งไว้ด้วยกัน


ความศรัทธาของชาวบ้านทำให้เกิดสะพานนี้ขึ้นมาเพื่อเชื่อมต่อสองหมู่บ้านไทยและมอญ
ซึ่งเป็นสะพานไม้ที่มีความยาวเป็นอันดับสองของโลกรองจากสะพานไม้อูเบ็ง ของพม่า


ขนมจีนน้ำยาหยวกกล้วย เป็นอาหารพื้นบ้านชาวมอญที่ต้องลองชิม


ความศรัทธาของชาวมอญต่อศาสนาพุทธนั้นเห็นได้ชัดเจน ในวันเข้าพรรษา ชาวมอญต่างรอที่จะถวายเทียนแด่พระสงฆ์ เป็นทางยาว
และชายชาวมอญบางคนก็นอนลงให้พระสงฆ์เหยียบข้ามเพื่อเป็นศิริมงคล
การได้เป็นส่วนหนึ่งในขนบธรรมเนียบประเพณีของชาวมอญนั้น ได้เห็นถึงลักษณะท่าทีที่น้อมน้อม ศรัทธา เลื่อมใส อย่างแท้จริง


เจดีย์พุทธคยา จำลองมาจากเจดีย์พุทธคยา ประเทศอินเดีย และมีสิงห์คู่ศิลปะมอญอยู่ด้านหน้า

ติดตามเรื่องราวผ่านภาพถ่ายขาวดำ จากเพจ เฟสบุ๊ค : หัวใช้เท้า