นั่งสมาธิมาเป็นปีแล้วครับ หาความสงบอะไรไม่ได้เลย จิตยังคงฟุ้งซ่านเหมือนเดิม

ผมใคร่ขอคำแนะนำจากท่านผู้รู้ ผู้ปฏิบัติดีทั้งหลายหน่อยครับ  

1. ตอนสวดมนต์ง่วงนอนมาก ก่อนสวดก็ไม่ง่วง หรือหลังสวดก็ไม่ง่วง มันจะเป็นตอนสวด
ผมสวดมนต์หลายบทครับ ใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมง
ทำยังไงถึงจะไม่เกิดอาการง่วงนอนตอนสวดมนต์ครับ

2. พยายามนั่งสมาธิมาเป็นปีแล้ว เพ่งลมหายใจเข้าออก บริกรรม พุทโธ จิตฟุ้งซ่านมาก
ยกตัวอย่างเช่น ผมพยายามนับตัวเลขหลังจากหายใจเข้าและหายใจออก นับเป็น 1
นับอย่างนี้ไปประมาณถึงเลข 6 หรือ 7 จิตมันก็นึกไปไหนแล้วไม่รู้
พอดึงจิตกลับมา ก็ไม่รู้แล้วว่านับถึงเลขอะไร จะเป็นแบบนี้โดยส่วนมาก
จะมีแนวทางยังไง ให้จิตอยู่นาน ๆ ไม่ฟุ้งซ่านครับ

3. มีบางตำราบอกว่าให้หาฐานจิตของตัวเองให้เจอ เช่น เหนือสะดือ 2 นิ้ว ตรงหัวใจ กลางหน้าผาก
ผมก็พยายามนึกรวมจิตไว้ มันก็ไม่เคยอยู่กับที่ซักทีครับ ยิ่งนึกยิ่งบังคับ ยิ่งรู้สึกเวียนหัว
จนผมต้องกลับมาดูลมหายใจแทน รู้สึกมันสบายขึ้น ผมควรทำอย่างไรครับ

4. เวลานั่งสมาธิเมื่อครบ 5 นาทีแล้วเลิก กับนั่งไปเรื่อย ๆ จน 30 นาที
ทั้ง ๆ ที่ 30 นาทีนั้น มันก็มีฟุ้งซ่านไปเรื่อย ก็ดึงจิตกลับไปกลับมา
นั่งนานมันมีประโยชน์กว่ามั้ยครับ คือนาน แต่ก็ไม่ได้สงบ

5. จำเป็นต้องสมาธิทุกวันหรือไม่ครับ ถ้านั่งไม่ต่อเนื่อง มันก็ไม่พัฒนาไปไหน
เหมือนต้องมาเริ่มใหม่ทุกวันหรือเปล่า ท่านที่เป็นสมาธิแล้ว ถ้า 3 วันต่อเนื่องไม่ได้นั่งเลย
ท่านมานั่งสมาธิในวันที่ 4 ท่านยังสงบเหมือนเดิมมั้ย

มีคำแนะนำอะไรที่พอเป็นประโยชน์ในการปฏิบัติ ก็แนะนำได้นะครับ
ผมยินดีรับฟังและจะน้อมนำไปลองปฏิบัติดูครับ