เมื่อสองปีที่แล้ว ผมได้กลับมาเที่ยวบ้านเกิด ทรงบ้านของยายผมเป็นบ้านไม้ยกสูงสภาพบ้านก็ไม่ได้มีอะไรน่ากลัว พอตกเย็นก็อาบน้ำเรียบร้อย
ก็เริ่มขึ้นบ้านหาที่นอนเพราะคนต่างจังหวัดประมาณหกโมงทุ่มหนึ่งเค้าก็เริ่มเข้านอนแล้ว   ยายแก่ก็ให้ผมนอนห้องโถงผมก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะผมไม่ใช่คนกลัวผี ด้วยความที่นอนเร็วผิดปกติ (ปกตินอนห้าทุ่ม-เที่ยงคืน)  ก็ตื่นมาช่วงประมาณตีหนึ่ง ได้ยินเสียง กุก ๆ  กลัก ๆ อยู่ข้าง ๆ  ก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะคิดว่าบ้านอย่างนี้หนูคงจะเยอะมันคงวิ่งเล่นกัน พอสักพักหนึ่งได้ยินเสียงคนเรียกอยู่ข้าง ๆ หู ว่าให้ผมลุกขึ้นเร็ว ตอนแรกก็ลุกจะอยู่แต่รู้สึกว่า เขาพูดประโยคนี้ซ้ำไปมาจนเป็นชั่วโมง  ผมว่ามันต้องใช่แน่ๆผมก็ไม่กล้าลุกเพราะกลัวว่าถ้าลุกไปอาจจะเกิดอะไรไม่ดีขึ้นแน่ ๆ  และสุดท้ายผมก็ผ่านคืนนี้ไปได้โดยฟังเสียงนั้นจนหลับไปพอตื่นเช้ามาก็ถามพวกยายและญาติพี่น้องว่าเมื่อคืนมีใครเรียกผมไหมพวกแก่ก็ทำเมินไม่สนใจทุกคนเลย และแล้วคืนต่อไปได้มาถึงผมก็นอนตามปกติเหมือนเมื่อคืนสุดท้ายก็กลับมาตื่นเหมือนเดิมช่วงเวลาตีหนึ่งแต่คืนนี้ไม่เป็นดั่งเดิมเพราะมีเงาดำร่างใหญ่มายืนอยู่ปลายเท้าของผมผมก็ตกใจแบบไม่กล้าขยับตัวเพราะกลัวเขารู้ว่าเรากำลังมองเขาอยู่ยืนอยู่นานมากพอสมควรประมาณชั่วโมงกว่าที่ผมจ้องมองเขาอย่างกลัวสุดขีด และแล้วยายผมได้เปิดไฟห้องแล้วเงานั้นก็หายแล้วผมรู้สึกดีใจอย่างมากผมก็ได้เล่าให้แกฟังก็ทำเมินเหมือนเคย  พอผมได้กลับมาอยู่กรุงเทพไปได้ประมาณปีหนึ่งผมนอนอยู่ที่ห้องเพื่อนเงานั้นก็ตามมาอีกเช่นเคยแต่ด้วยความตกใจสุดขีดผมร้องให้เพื่อนมาเปิดไฟเขาผู้นั้นก็หายไปครับ

เลยอยากรู้ว่าเงานั้นใช่เจ้ากรรมนายเวรของของเรารึเปล่าครับ ?

ปล.ขออภัยด้วยนะครับผมพิมพ์ไม่ค่อยเป็นฝืนอ่านหน่อยนะครับ