สวัสดีค่ะ. เราชื่อข้าวฟ่างนะคะ อายุ 19 เราเป็นคนนึงที่นับถือศาสนาพุทธมาตั้งแต่เกิดตามครอบครัวนะคะ. แต่เราโตมากับโรงเรียนที่เป็นคริสเตียน และเราก้อได้เรียนรู้เกี่ยวกับศาสนาคริสต์มากมาย. จนเราเคยคิดจะเปลี่ยนศาสนาเพราะเรารู้สึกว่าเมื่อเราได้นมัสการพระเจ้าเรารู้สึกดีมาก อธิษฐานก้ออุ่นใจ ต้องขอบอกก่อนเรยว่าตั้งแต่เด็กเราเป็นพุทธก้อจิง. แต่เราไม่ชอบเข้าวัด ไม่ชอบทำบุญ(หมายถึงทำบุญสังฆทาน ถวายของอะไรพวกนี้นะคะ ) ไม่ชอบสวดมนต์. เวลาแม่ชวนไปวัด เราจะปฏิเสธทันที เราจะรู้สึกว่าไปทำไม ไม่ไป.ไม่เคยลบหลู่นะคะ แต่ไม่ชอบไปรู้สึกว่ากราบพระ ถวายของพระ กรวดน้ำ ถึงเราไปทำ แต่ก้อไม่มีใจศรัทธาจริงๆ  แต่เราเชื่อเรื่องบาปบุญ ผีสางนะ. ทีนี้ เราเคยรับเชื่อกับศาสนาจารย์ที่รร. แต่ก้อมีเหตุการณ์ที่ทำให้พิธีการรับเชื่อไม่สำเร็จ 100% เพราะวันนั้นมีธุระด่วนต้องกลับบ้าน มีแต่เหตุการนู่นนี่และยังไม่ได้บอกพ่อแม่ ทำให้ไม่ได้ปฏิบัติเป็นคริสต์เต็มตัว แต่ก้อมีเหตุการณ์ที่เราเชื่อว่าพระเจ้าทรงเข้าใจและท่านได้เลือกไว้แล้วว่าเราเหมาะสมจะเข้าสู่ของเส้นทางของพระองค์ตอนไหน พอช่วงเรียนมอปลายเราก้อเกิดความคิดช่วงนึงอยากจะบอกแม่กะพ่อ แต่ก้อยังไม่กล้า วันนึงก้อมีกลุ่มคริสเตียนประมาน 5-6 คนมาที่บ้านเราทั้งๆที่เป็นค่ายทหาร คนนอกไม่น่าจะกล้าเข้ามา เขามาแจกพระวจนะเล่มเล็กๆ. เราก้อเริ่มคิดว่านี่มันบังเอิญหรือว่าอะไร. ไม่นานหลังจากนั้นก้อมีเหตุการณ์อีกอย่างคือเราก้อไปซื้อสมุดเกมในเซเว่นมาเล่น แล้วในหนังสือมีใบโบชัวร์เหมือนนามบัตรเป็นใบขอพระคัมภีร์ฟรี คิดไรไม่รู้เราก้อโทรไปทันที แล้วเราก้อได้พระคัมภีร์มาเล่มนึง เราก้ออ่านมาช่วงนึงแล้วก้อลืมไป เพราะความที่เรายังเด็กต้องเรียนก้อเรย/มามีเวลา  และก้อมีอีกหลายอย่างที่ยิ่งทำให้เราเชื่อ จนตอนนี้อายุ 19 บอกพ่อแม่ไปแล้วแม่ไม่ว่าแต่ก้อไม่เห็นด้วย. แล้วมีพระองค์นึงบอกเราว่าอย่าไปนับถือเรยคริสต์อ่ะ. ทุกคนคิดยังไงกับประโยคนี้คะ เราก้อยังเลือกนับถือศาสนาคริสต์ยุดี. เราจะหาเวลาไปรับเชื่อให้เสร็จสมบูรณ์อยู่