อยู่กับสามีมา 7 ปี มีลูก 2 ขวบ 1 คน ตั้งแต่มีลูกก็มีปัญหาครอบครัวสามีมาตลอด ทั้งแม่สามี และน้องสาว เหมือนเขาคงรู้สึกว่ากำลังโดนแย่งความรัก ตอกไข่ใส่สีเราตลอด ให้สามีทะเลาะกับเรา สามีอยู่ข้างครอบครัวเขา ไม่มีเหตุผลใดๆทั้งสิ้น แต่งงานก็เงินบ้านเรา อัฐยายซื้อขนมยายค่ะ

ล่าสุด สงกรานต์ปู่ย่ามาเที่ยวกรุงเทพ แต่ปู่นั่งรถไฟกลับตจว.ก่อน เหลือย่าอยู่ มีวันนึงเราฝากลูกสาวไว้กับย่าและน้องสาวสามี เราไปหาหมอ สามีไปทำงาน กลับมาลูกท้องเสียหนัก เราพาไปรพ. ถามย่า ย่าบอกพาไปตลาดซื้อข้าวโพดให้กิน ถามน้องสาว บอกไม่ได่ให้กินอะไรเลยนอกจากนม เราก็ไม่ติดใจอะไร ก็รักษาลูกไป จังหวะพอดีกับย่าจะกลับตจว. สามีเราและน้องสาวก็ลางานไปส่ง 3 วัน พาลูกเราใปด้วย เรื่องก็เกิด เราบอกสามีว่า หมอสั่งมาช่วงนี้อย่าเพิ่งไปที่ชุมชนนะ อย่าไปตลาด 7-11 และห้ามจับหมา (ที่บ้านปู่ย่ามีหมาไม่ปกติตัวนึงค่ะ คือเราไม่รู้ว่ามันเป็นอะไร ตัวมันมีขนขึ้นแค่เป็นหย่อมๆ และผิวหนังเป็นวงๆสีดำทั้งตัว) ปรากฎว่า กลางคืนเราวีดีโอคอลไป เห็นลูกไปนอนอยู่กับหมา ตอนกลางวันก็พาไปวัดท่าซุง พาไปบิ๊กซี พาไปตลาด สรุปคือ 3 วันผ่านไป กลับมา ลูกเราป่วยเข้าแอดมิด 3 วัน เราโกรธสามีมาก ไม่อยากพูดด้วยเพราะเราไม่อยากจะว่าเขา ไม่อยากทะเลาะเพราะเรารู้นิสัยเขาดี เขาไม่เคยยอมรับอะไร และก็เป็นตามนั้นค่ะ เราไม่พูดกับเขา เขาก๊ไม่พูดกับเรา คือเราเอือมกับสิ่งที่เขาทำหลายๆอย่างอ่ะค่ะ เราพาลูกนอนรพ. เขาก็ไม่เคยโทร ไม่ไลน์ ไม่ถามอาการลูกเลยสักวันเดียว เขามารพ.นะคะ แต่มา 3 ทุ่ม ลูกก็หลับแล้ว เช้าก็ออกไปทำงาน นอน 3 คืน มา 2 คืน เราและแม่เราไม่พอใจมาก รู้สึกว่าทำแบบนี้เหมือนไม่ห่วงลูกเลย พอเราออกจากรพ.เรากลับไปอยู่บ้านแม่ สามีก็ไม่พูดเช่นเคย อยู่บ้านของเขาไป เขาอยู่บ้านกับน้องสาว (น้องสาวไม่มีสามีค่ะ) จนวันนี้ 3 อาทิตย์กว่าแล้ว นับครั้งได้ ไม่ถึง 5 ครั้งที่เขามา เขาจะแวะมาหาลูกก็ต่อเมื่อมาทำงานแถวบ้านเราเท่านั้น  และเขาก็กลับไปอยู่บ้านกับน้องสาว เวลาเขามาเขาก็ไม่พูดกับเราเหมือนเดิม เหมือนเราเป็นคนผิด

วันนี้เรารู้สึกว่าเราพอแล้วกับผู้ชายคนนี้ ตลอดเวลามีแต่เรื่องให้เราเจ็บช้ำน้ำใจ มีผญ. มาอ่อย ก็เล่นด้วยคุยด้วยทุกครั้ง ไม่เคยมีเวลาให้ครอบครัว ไม่ดูแลเราตั้งแต่หลังคลอด มีแต่แม่เราหาซื้อกับข้าวมาให้ทุกวัน เราทำทุกอย่าง ทำดีกับเขา ไม่เคยโทร ไม่เคยจิก ไม่เคยถามทำอะไร อยู่ที่ไหน กลับกี่โมง เป็นเราที่หาข้าวให้เขากินทั้งเช้าและเย็น ซักผ้า รีดผ้า ทำทุกอย่าง เราลาออกมาเลี้ยงลูกเอง เขาก๊ไม่ได้ให้เงินเราใช้ โชคดีที่เรามีเงินจากที่บ้านคอยช่วย ทุกวันนี้เราเหนื่อยกับการกระทำเขาหลายๆอย่าง

อยากขอกำลังใจเพื่อนๆ ให้เราเข้มแข็ง และดูแลลูกไปได้ ตอนนี้เราเครียดมากไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนก่อนดี