คืออ่านpantip เจออาการคนที่ตกงานโดยไม่ทันตั้งตัว  หรือ ไม่ได้เตรียมตัว  หรือ  รู้ตัวแต่ไม่รู้จะทำไง  แล้ว งง กับอาการของเค้าว่า จะแปลกใจตกใจ  เสียใจทำไม

ในเมื่อเป็นสิ่งที่เกือบจะ 100% ต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว  ทำงานเอกชนต่อให้บริษัทใหญ่โต  มั่นคง  มีชื่อเสียงแต่ไหน  ก้อมีโอกาสตกงานได้ทั้งนั้น ไม่ว่าจะ

  เศรษกิจไม่ดี  ขาดทุน เทคโนโลยีเปลื่ยน  บริหารไม่ดี  อยากประหยัดค่าจ้าง  ย้ายฐานการผลิต  น้ำท่วม  เจ้าของตาย  นายไม่ชอบหน้า   มันก้อเป็นเรื่องปกติที่สามารถเกิดขึ้นได้ตลอดเป็นอย่างนี้มาตั้งนานนมแล้วนี่  น่าจะรู้  ว่ามันไม่มีความั่นคงอยู่แล้ว มันสามารถเกิดขึ้นได้ตลอด ต่อให้บริษัทยังมั่นคงแต่เค้าไม่ได้อยากจ้างคุณ  คุณก้อไม่มั่นคงแล้ว แล้ว จะตกใจ หรือ แปลกใจ ตื่นเต้น ทำไม  ไม่ทราบมาก่อนหรือ ว่ามันสามารถเกิดขึ้นได้ และก้อมีตัวอย่างให้เห็นมาตลอด

จะติดมีภาระนั้นนี่ฟูมฟาย แล้วไม่มีการเตรียมตัว หรือมีแผนรองรับมาก่อนเลยหรือ  คือจะแปลกใจอีกหรือในเมื่อเลือกเดินทางนี้เองก้อต้องพบเรื่องแบบนี้อยู่แล้ว  งง  ว่าเป็นอะไรกัน

มันเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว  ลูกจ้างที่ทำงานให้เค้าไม่ได้เค้าก้อไม่จ้าง   นายจ้างไม่มีความจำเป็นต้องใช้คนเค้าก้อไม่จ้าง ไม่อยากจ้างเค้าก้อไม่จ้างต่อ  มันก้อเป็นสัจจะธรรมอยู่แล้ว

เหมือน คนขี่มอไซค์แล้วเจอฝนตกหนักไปต่อไม่ไหวเปียก  หนาว  ไม่สบายตัว  แล้วฟูมฟาย โวยวาย ประหลาดใจ  ตั้งตัวไม่ทัน  แต่เค้าก้อต้องรู้ซิว่าถ้าใช้มอไซค์มันก้อต้องเปนแบบนี้อยู่แล้ว จะฟูมฟายไปทำไม  ถ้าไม่อยากเปนอย่างนั้นก่อไปซื้อรถยนต์ซิ  

หรืออย่าง ดารา  นักร้อง  รู้ๆกันอยู่ว่ามันไม่ได้มั้นคง  สามารถหมดงานได้ทุกเมื่อ  แต่ก้อยังมีบางคนพอหมดงานเหมือนไปไม่เป็น  ออกมาฟูมฟาย  ออกมาสร้างกระแส  เพื่อหางาน รอดก้อต่อชีวิตไปรอบนึง  ไม่รอดก้อลำบาก  เค้าไม่ได้เตรียมตัวสำหรับสภาพนี้เลยหรือ  คิดจะยึดเป็นอาชีพจนตายเลยหรอ งง (อาจมีบางคนที่ทำสำเร็จ)

งง  ว่าเลือกเอง รู้ผลลัพธ์อยู่แล้ว แล้วจะฟูมฟายทำไม  ทำไมไม่ปรับตัวหรือหาทางแก้ปัญหาตั้งแต่แรก  หรือว่าไม่เคยรู้อะไรเลย

ถ้าต้องการความั่นคง  ทำไมไม่ไปสอบเป็นข้าราชการละ จะได้ไม่ต้องเจอเรื่องแบบนี้  งง