สปอยล์..

เรื่องนี้ถ้าดูเผินๆ บางคนอาจจะบอกว่าเป็นหนังเบาๆ ดูเว่อร์ ทำไมดูง่ายจัง ฯลฯ ทำให้เด็กดูรึป่าว

ส่วนตัวคิดว่าใช่...เค้าทำให้เด็กดูง่ายถ้ามองผิวเผินจะไม่ซับซ้อนอะไร

แต่เค้าก็ทำให้ผู้ใหญ่ดูด้วย เพราะถ้ามองแบบลึกๆ (พิกซ่าร์เคยธรรมดาด้วยหรอ) งานนี้มาเหนือนะ
นอกจากความรักของพ่อแม่ลูกเพื่อน..ความเป็นครอบครัวแล้ว

ตั้งแต่หนังสั้นเปิดเรื่อง รวมถึงนิสัยดอรี่ แก่นของเรื่องนี้คือ..ทุกอย่างเป็นไปได้ อย่ากลัว
อย่างหลายๆฉากที่คนดูอย่างเรานี่แหละที่ตีกรอบเองว่าเป็นไปไม่ได้ (ฉลามหัวทุยๆ ฉลามเดสตินี่ มารีน นี่เหมือนตัวแทนคนดูบางคนเลยนะ
ที่ตีกรอบตัวเอง ไม่กล้าทั้งที่ตัวเองทำได้ แต่กลัวไปก่อน) ซึ่งผู้ใหญ่ส่วนใหญ่จะเป็นอย่างนี้ประสบการณ์เยอะ กรอบความกลัวก็ยิ่งเยอะ

(ส่วนดอรี่กับหมึกแฮงค์คืออีกขั้วที่บอกว่าเราจะทำอะไรก็ได้ ถ้าเราอยากจะทำ เหมือนเด็กที่ยังไม่มีเกราะอะไรมาก กล้าลอง กล้าเรียนรู้ เราถึงได้เห็นฉากขับรถที่พิลึกพิลั่นในจุดไคลแมกซ์
เราว่าพิกซาร์เล่นแรงมากงานนี้ คือฉีกขนบตัวเองออกจากเขตปลอดภัย
ยอมเสี่ยงคำวิจารณ์ในแง่ลบ ถ้าไม่มองถึงแก่น)
เราว่าสมรายได้นะ เชียร์ให้ขึ้นแอนิเมชั่นอันดับ 1 ควบอันดับ 1 ปีนี้ไปเลย
ไปดวลกับ rogue one

ปล.หนังสั้นงานดี ภาพสวยเว่อร์ๆ สร้างเรื่องเป็นหนังเต็มเลยได้มั้ย 55