ไม่มีเพื่อนเลยทำไงดีคะ ชีวิตม.ปลายตอนนี้ทรมานมาดเลยค่ะ
แก้ไข
เราอยู่แผนวิทเราพอเรียนได้ไม่ได้เก่งมากแต่ก้ไม่ได้ได้แย่เราเปนคนค่อนข้างเหวียงเราไม่เคยหาเรื่องใครก่อนแตเราคิดว่าเรายอมไม่ได้ถ้ามีคนมาทำอะไรเราก่อนเราเปนคนที่ให้เพื่อนเตมร้อยแคร์เพื่อนมากๆแต่ก้รุ้สึกว่าเราให้เพื่อนไปเท่าไหรเพื่อนไม่เคยให้เรากลับมาเลยแต่เราก้ไม่ได้อะไรคือเราเคยเปนคนเพื่อนเยอะมากๆเปนคนสำคัญตลอดคุยได้กับทุกคน เลยนะคะแต่วันนึงเพื่อนที่อยู่แก้งเดียวหันมาตั้งแต่ม.1ก้รับเพื่อนใหม่เข้ามาในกลุ่มและกลับเดินมาบอกเราว่าไม่อยากเปนเพื่อนกับเราแล้วตอนนั้นความรู้สึกคือเสียใจก้เสียใจโมโหมั้นก้โมโหนะอยากร้องไห้มากแต่จุกไม่รู้จะทำตัวยังไงไม่รู้ว่าวันพุ่งนี้ไปโรงเรียนจะคุยกะใครจะต้องทำตัวยังไงจะใช้ชีวิตม.ปลายที่เหลืออีกเกื่อบ2ปีต่อไปยังไงตอนนี้อึดอัดและเครียดมาปกติเรากะแม่สนิดกะแม่มากมีไรคุยกันทุกเรื่องแต่เรื่องนี้เราไอยากเล่าให้แม่ฟังเพราะเราไม่อยากให้แม่เครียด จนมาตอนนี้พอเราเสียเพื่อนกลุ่มนี้ไปทำให้เราแทบจะไม่เหลือเพื่อนอีกเลยเวลาอยู่ในห้องจะต้องทำงานกลุ่มก้จะต้องเปนเศษเหลือของห้องล้ะในห้องมี2คนจับคู่ไม่ลงเวลาทำงานคู่ก้ไม่รู้จะคู่กะใครเวลาเรียนแล้วต้องเดินไปเรียนห้องอื่นก้ไม่รู้จะเดินกะใครทั้งๆที่เราพยายามหาเพื่อนพยายามที่สุดแล้วจากคนเพื่อนเยอะกลับกลายเปนไม่เหลือใครเลยตอนนี้ไม่อยากไปรรอยากอยู่กะแม่ล้ะต้องใช้ชีวิตแบบนี้อีกเกื่อบ2ปีจะอยู่ได้ยังไงคะ
ถ้าขีวิตม.ปลายทรมานขนาดนี้ ไม่มีเพื่อนเลยทำไงดี
แก้ไข
เราอยู่แผนวิทเราพอเรียนได้ไม่ได้เก่งมากแต่ก้ไม่ได้ได้แย่เราเปนคนค่อนข้างเหวียงเราไม่เคยหาเรื่องใครก่อนแตเราคิดว่าเรายอมไม่ได้ถ้ามีคนมาทำอะไรเราก่อนเราเปนคนที่ให้เพื่อนเตมร้อยแคร์เพื่อนมากๆแต่ก้รุ้สึกว่าเราให้เพื่อนไปเท่าไหรเพื่อนไม่เคยให้เรากลับมาเลยแต่เราก้ไม่ได้อะไรคือเราเคยเปนคนเพื่อนเยอะมากๆเปนคนสำคัญตลอดคุยได้กับทุกคน เลยนะคะแต่วันนึงเพื่อนที่อยู่แก้งเดียวหันมาตั้งแต่ม.1ก้รับเพื่อนใหม่เข้ามาในกลุ่มและกลับเดินมาบอกเราว่าไม่อยากเปนเพื่อนกับเราแล้วตอนนั้นความรู้สึกคือเสียใจก้เสียใจโมโหมั้นก้โมโหนะอยากร้องไห้มากแต่จุกไม่รู้จะทำตัวยังไงไม่รู้ว่าวันพุ่งนี้ไปโรงเรียนจะคุยกะใครจะต้องทำตัวยังไงจะใช้ชีวิตม.ปลายที่เหลืออีกเกื่อบ2ปีต่อไปยังไงตอนนี้อึดอัดและเครียดมาปกติเรากะแม่สนิดกะแม่มากมีไรคุยกันทุกเรื่องแต่เรื่องนี้เราไอยากเล่าให้แม่ฟังเพราะเราไม่อยากให้แม่เครียด จนมาตอนนี้พอเราเสียเพื่อนกลุ่มนี้ไปทำให้เราแทบจะไม่เหลือเพื่อนอีกเลยเวลาอยู่ในห้องจะต้องทำงานกลุ่มก้จะต้องเปนเศษเหลือของห้องล้ะในห้องมี2คนจับคู่ไม่ลงเวลาทำงานคู่ก้ไม่รู้จะคู่กะใครเวลาเรียนแล้วต้องเดินไปเรียนห้องอื่นก้ไม่รู้จะเดินกะใครทั้งๆที่เราพยายามหาเพื่อนพยายามที่สุดแล้วจากคนเพื่อนเยอะกลับกลายเปนไม่เหลือใครเลยตอนนี้ไม่อยากไปรรอยากอยู่กะแม่ล้ะต้องใช้ชีวิตแบบนี้อีกเกื่อบ2ปีจะอยู่ได้ยังไงคะ