คือเรา อยากเล่าและอยากระบายความรู้สึกที่มีในใจ เจบทุกครั้งที่จิงจังกับความรัก
หากใครเป็นแบบเรา มาแชร์ความรู้สึกกับเราได้นะ (หัวอกเดียวกัน)
............................................เรื่องมีอยู่ว่า...............................................
เราเป็นคนจิงจังกับความรักมาก การชอบใครมันชอบกันได้ แต่กว่าจะรักใครสักคนนึงได้มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยและเราเป็นคนที่กลัวความรักมาก เพราะเรากลัวการเสียใจ กลัวการถูกทิ้ง กลัวการถูกหลอก เวลาเราชอบใคร เราจะเก็บเงียบทุกครั้ง ไม่อยากให้ใครรู้ 1.คือ คิดว่าเราอาจแค่ปลื้ม เปน อารมวัยรุ่นปกติตามคนอื่นแหละ 2.ถ้าให้คนอื่นรู้แล้วจะโดนแซว 3.ถ้าเขาไม่ชอบเราอ่ะ เสียหน้าแน่ 4.จากคนรู้จักมันปกติคุยกันได้ แต่ถ้าเขารู้ เรากับเขาจะคุยกันแบบเดิมไม่ได้ เราเปนคนกลัวการสูญเสียมาก โดยเฉพาะความรู้สึก ไม่ว่าคนนั้นจะเปนรุ่นพี่ รุ่นน้อง เพื่อน หรือ คนรู้จัก ฯลฯ ทุกสถานะมันดีหมด เพราะคุยไงก่สบายใจแต่หากเขารู้ปุ๊บ แล้วไมชอบเรา มันแย่มาก เกริ่นไปซะยาว นี่คร่าวที่เปนนิสัยของเรา สรปง่ายคือ เปนคนคิดเยอะมาก...............(ก ล้านตัว)
พอวันนึงคนที่เราเคยชอบ มีแฟน เราเริ่มรู้สึกเสียใจ นั่นคือเราเริ่มรู้สึกมากกว่าชอบแล้ว จิงมั้ย เชื่อว่าหลายคนต้องเคยสัมผัสความรู้สึกนี้ คือเขาจะรักใครมันไม่ผิดหรอก แต่คนนั้นไม่ใช่เราไง เราก่ได้แต่มอฝยุห่างๆ แต่พอมาวันนึงเขาเลิกกับแฟนแล้วมาบอกชอบเรา เห้ยยยยยยยยยยย เราฝันไปใช่มั้ย(>.<) เราจะรู้สึกว่าบนโลกนี้มันสวยงามไปหมด ดีไปหมด พอได้คบเปนแฟน แรกๆมันแฮปปี้มาก ชีวิตดี๊ดี ดีทุกอย่างจิงๆนะ เพราะเราได้คบกับคนที่เราชอบและเขาชอบเรา ทุกอย่างมันดูดี ลงตัวมากช่วง3เดือนแรกเรือเรียกว่าช่วงติดโปร แต่พอคบกันแล้ว เวลาผ่านไปเปนปีโปรเริ่มหมดไง แต่เวลา โปรหมดคู่รักที่ดี รู้จักพอเค้าจะมั่นเติมโปรให้กันไง แต่ทำไมคู่เราไม่เปนแบบนั้นอ่า เราเติมยุฝ่ายเดียว ใส่ใจยุฝ่ายเดียว ดูแลฝ่ายเดียว แต่กลับตรงข้ามกัน อีกฝ่ายเขากลับรู้สึกว่าเราเยอะ เขาเริ่มอึดอัด กลายเปนน่าเบื่อ นี่คือเขาไม่พูดหรอกนะ คนเปนแฟนมันรับรู้ได้จากการกระทำ และแปลกเหมือนกัน ผญ.มักจะมีเซ้น และเซ้นแรงด้วยนะ 555 เหมือนเขามีคนใหม่ พอเวลาผ่านไป เอ้า!!! มีจิงค่ะ เขาไม่ได้ว่าจะคบกับคนใหม่เลยนะ เราจับได้ไงว่าเค้ามี เรารับรู้หมดอ่ะ แต่เข้าใจความรู้สึกที่ไม่อยากเสียคนที่รักไปไหม? เรารู้ว่าเขาไม่เหมือนเดิม รู้ว่าเขาเจอของใหม่ แต่เขาก่ไม่ได้ทิ้งเราไปนะ คุยเหมือนเดิม กินข้าวเหมือนเดิม มีนั่นนี่ให้เหมือนเดิม(เราคบกับใครเราไม่เคยอยู่ด้วยกันนะ ยุคนละบ้าน) เราก่ไม่อยากพูดไรมาก พูดไปก่ทะเลาะกันเปล่า กลายเปนเราที่หาเรื่องซะเอง เลยเลือกที่จะเงียบดีที่สุด มันอึดอัดมากนะ ลำพังแค่ปัญหาชีวิต การเรียนการทำงานต่างๆ ยิ่งเราเจอปัญหา เราต้องการคนที่อยู่ข้างๆ แต่เขาไม่เคยยุรับฟังเราเลย แล้วเราต้องเปนฝ่ายเงียบอีก สุดท้ายเราก่ขอเปนฝ่ายบอกเลิกก่อนทั้งๆที่ไม่ได้ทะเลาะอะไรกัน เราคิดว่าทำดีสุดแล้ว พยายามให้ถึงที่สุด รักให้สุด รั้งให้สุด สุดท้ายทำไปมันก่ไม่มีประโยชน์ เราเชื่อว่า ไม่ว่าเหตุผลอะไรก่ตามที่ใจอีกคนไม่อยู่แล้ว ไม่ว่าเหตุผลไรก่ตามเราไม่ควรรั้งเค้าไว้ ทรมานกันทั้ง 2 ฝ่ายเปล่าๆ มือที่เคยกับกันทั้ง2 ฝ่าย วันหนึ่งเราเปนคนจับยุฝ่ายเดียว แต่อีกฝ่ายเค้าปล่อยมือแล้ว มันเหนื่อยมากนะรู้ป่ะ กว่าเราจะทำใจ กว่าจะเข้าใจว่าทำไมเราต้องเจบแบบนี้ เราต้องเสียน้ำตาไปไม่รู้กี่ครั้ง เขาจะรู้บ้างไหมว่ากว่าจะนอนได้แต่ละคืน กะอิแค่เหนสิ่งเดิมๆที่เขาเคยให้ สถานที่เดิมๆที่เคยไปด้วยกัน แม้แต่เหนสิ่งที่เขาชอบความคิดมันจะวนยุแต่กับเรื่องเขา พยายามหยุด หาไรทำ สารพัดก่ตาม ต้องใช้เวลานานมากกว่าจะหยุดความคิดได้ มันอาจฟังดูไร้สาระมากนะ แต่ถ้าคนที่เคยเปนจะเข้าใจความรู้สึกนี้ดี และเวลาผ่านไป......
โลกก่หมุนให้เราเจอคนใหม่ เราบอกเลยว่าการอกหักครั้งนึง เราปิดใจเปนปีๆ ถึงจะมีคนดีหรือจะเปนสเปค หรือจะอะไรก่ตามเราจะตัดทิ้งหมดจะไม่สนใครเลยแม้แต่คนเดียว กว่าจะทำใจได้อยู่กับตัวเอง ไม่คิดถึง ไม่หวง ไม่ห่วง ไม่มีใครมาอยู่ในความคิด (เราก่จะค้นพบว่า จิงๆแล้วไม่มีเขาเราก่ยุได้นี่เนอะ จะแฮปปี้กับการยุคนเดียว เปนชีวิตที่อิสระ คืออยากทำไรก่ทำ อยากไปไหนก่ไป)จะให้เปิดใจได้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยจิงๆ และแล้วพอวันนึงมีคนๆคนนึงที่เราเปิดใจให้เข้ามา แน่นอนมันจะมีความกลัวฝั่งอยู่ลึกๆ ถึงเราจะเข้มแข็งแค่ไหนก่ตาม strong ไปก่แค่ภายนอกแหละ เพราะเรากลัวไง กลัวว่าให้ใจคนใหม่ไปจิงๆ เขาจะทำให้เราเสียใจอีก แต่คนใหม่เขาดีกับเรามากๆอ่ะ ดีมากจนเราแพ้ความดีเขา ดูแล เทคแคร์เราดีมากกก มากกว่าคนเดิมหลายเท่า เลยทำให้เรารู้สึกว่า เราไม่น่าไปนั่งเสียใจให้คนเก่าเลย เอาเวลานั้นกลับมา แล้วทำไม เราไม่เจอคนนี้ตั้งแต่ตอนนั้นนะ เราก่ใช้เวลาศึกษาคนใหม่ไปเรื่อยๆบอกเลยว่าเปนปี กว่าจะตกลงคบ ใช้คำว่าแฟน(เพื่อความมั่นใจ) พอใช้คำว่าแฟนปุ๊บ โปรหมดปั๊บ อ้าว ทำไมเปนแบบนี้อีกแล้ว แต่เราก่สู้นะ ไม่เปนไรทำให้ดีกว่าเดิม ไม่อยากปล่อยมือเขาแล้ว ลองแหกกฏตัวเองยื้อให้ถึงที่สุด ตามให้ถึงที่สุด แต่เจบว่ะ เขาคบซ้อนคนใหม่ไม่รู้ว่า ผช.มีแฟน ส่วนเราก่ไม่รู้ว่า ผช คบ ผญ อีกคน แต่เซ้นแรงอีกแล้วค่ะ ที่ทำให้รู้ตัว เมื่อรักใครไปสุดท้ายเสียใจทุกครั้ง เราก่พูดกับเขาตรงๆ ว่าเรื่องความรักอ่ามันเปนเรื่องของความรุ้สึกมันบังคับหัวใจใครไม่ได้หรอกนะ เธอไม่ผิดที่จะชอบเขา และไม่ผิดที่จะเลิกรักเรา เราแค่แฟน ไม่ได้เปนครอบครัวถึงขนาดสามีภรรยา เธอมีสิทธิเลือก แต่ถ้าพูดถึงความถูกต้องอ่ะ มันผิดนะ เธอควรเลิกกับเราก่อนจะไปมีเขา เพราะเขาไม่รุ้เรื่องอะไรกับเราเลย คนใหม่ถ้าเรารู้เขาก่คงรู้สึกแย่ ไม่ต่างกับเรา ผช เหมือนสับสนอารมแบบไม่อยากเสียเรา แต่ก่ชอบคนใหม่ แต่เราบอกเขาไปว่าเมื่อเราหลีกทางให้แล้ว หากเขาไม่ใช่ กลับมาหาเรานะเรารอเธออยู่(ยอมรับว่ารักมากอ่ะคนนี้) เเละแล้วเราก่ต้องบอกเลิกเขาก่อน แต่ก่เปนคนที่ต้องไปนั่งร้องไห้คนเดียวในห้องน้ำ ทุกๆคืนกว่าผ่านมันไปได้ ยิ่งดึกยิ่งฟุ้งซ่านไปอีก อีกอย่างเรารู้จักกันทั้งพ่อแม่ทั้ง2ฝ่ายด้วยนะ(แต่คนนี้เราก่ไม่ได้ยุด้วยกันนะ ยุคนละบ้านเหมือนเดิม) จากเหตุการณ์ที่ผ่านมาเรากล้าพูดได้เต็มปากเลยว่าเราไม่ยุ่งกับ ผช คนไหนเลย เราซื่อสัตย์มากกับคนที่เรารัก จะไม่ยุ่งกับคนอื่นเลยถ้ามีแฟนแล้ว ไม่ว่าคนที่เข้ามาจะดีแค่ไหนก่ตาม เชื่อว่า "การเจอคนที่ใช่ในเวลาที่ไม่ใช่ยังไงก่คือคนที่ไม่ใช่ เพราะเขาเข้ามาผิดเวลา "
แสดงว่าเราเปนคนน่าเบื่อใช่ป่ะ ผช ถึงไม่อยากอยู่ด้วยสักคน ทำไมคนที่เราจิงจัง ให้ใจ มันจะเปนแบบนี้ทุกครั้ง คือจะคบใครสักคนได้ มันไม่ใช่เรื่องง่ายจิงๆนะ เราใช้คำว่าแฟนกับใคร คือนั่นรักจิงๆ คุยเล่น หยอกเล่น ใครมันก่มีบ้างแหละ แต่เล่นกับจิงจังมันต่างกัน แล้วสุดท้ายคนที่เคยเลิกไปเขาก่จะกลับมาหาเรา แต่เวลามันก่ผ่านไปนานเหมือนกันนะเปนปีๆ เดี๋ยวมาเล่าต่อนะจร๊ มีธุระ แฮร่
มาแล้ว ีใจมีคนมาเม้น ด้วย คือที่เราตั้งกระทู้นี้ มันเปนทั้งความรู้สึกที่อยากบอกต่อ แต่เล่าไม่เก่ง และเปนกระทู้ให้กำลังใจ คนที่เคยเปนเหมือนเรา เราไม่ใช่คนที่ว่าจะเจอมาทุกรูปแบบหรอกนะ แต่แค่อยากเเชร์ให้ฟัง เผื่อบางคนที่เข้ามาอ่าน อาจจะรู้สึกว่า เรื่องของเขาเล็กลงไปบ้าง เมื่อฟังเรื่องของเรา .................ตอนเราคบใครเรารักทุกคนแหละ ถ้าไม่รักจิง เราไม่คบเล่นๆ จะไม่เอาใครมาแก้เหงา หรือขั้นเวลาเด็ดขาด แต่คนสุดท้ายที่เราเลิกไป มันฝั่งใจเจบสุด เรื่องมีอยู่ว่า...........
เรากะเขาพบกันในโลกออนไลน์ แน่นอนว่ายากที่จะหาความยั่งยืนได้ แต่มันมีหลายอย่างที่ ประจวบเหมาะ บังเอิญ และเคมีเข้ากัน เอาจิงๆนะ เราเกลียด ผช.ในเครื่องแบบมาก มันฝังใจว่า พวกนี้ มันเจ้าพ่อเสือ คนรอบข้างหลายคนละที่ คบ แล้วอกหักทุกคน 5 เสือ ทหาร เรือ เมย์ ลิเก ตำรวจ เคยได้ยินคำนี้ป่ะ แต่ทุกวันนี้ เราขอเพิ่ม ช่างภาพด้วยอีก1 เสือ ประสบการณ์ตรงจากคนรู้จัก เราคบ 1 เสือในนี้ เปนชายในเครื่องแบบ นั่นแหละที่รู้จักผ่านสื่อ ออนไลน์ ไม่คิดจะคุยตั้งแต่แรกด้วย แค่เหนชุดลางพลางทักแชทมา ก่เตรียมบล็อกแล้วจ้าาาา แต่เผอิญ เหนเพื่อนร่วมกันเยอะมาก เลยเข้าไปดูโปรไฟล์ เอ้า เพื่อนของเพื่อนนี่หว่า รู้จักเราได้ไงเขาบอกรู้จักเราตัแต่สมัยมัธยม แต่เราไม่เคยเหนเขาเลย ซึ่งยุคนละ รร.เนาะ พอเขาสอบติดทหารเลยไม่เรียนต่อ ตรี เราก่อ่อ เพื่อนของเพื่อน คุยตามมารยาท แต่ก่ก่อกำแพงกั่นไว้ตั้งแต่ครั้งแรกละว่า เราเกลียดทหารนะ ถ้าคิดจะทักมาจีบ say NO!!! ค่ะ เชิญไปแวะที่อื่นค่ะ อย่าแวะจีบแถวนี้ ไม่ต้องเสียเวลา เขาก่บอกว่า ดูเธอมานานแล้ว จนตอนนี้เธอกะแฟนโสดแล้วใช่มั้ย ดูตั้งแต่เขาเลิกกะแฟน ตอนนี้เลิกมา 2-3 ปีแล้ว แต่ไม่กล้าทักเราเหนเดี๋ยวดี เดี๋ยวเพ้อ ไม่ชัวร์ว่าโสด แต่ช่วงนี้ชัดเจอว่าโสด เพราะเขาไปไล่ ทุกคอมเม้นที่เพื่อนเรามาเม้นหน้าฟีด (คือจะให้เชื่อเลย ใครก่พูดได้ป่ะ) โอเคร มาไม้นี้ จัดไปค่ะ เราเรียนที่ไหน ยุที่ไหน ทำงานที่ไหน ทำไรบ้าง ปกติ เที่ยวไหน แล้วเพื่อนที่เราสนิท แก๊งเรา บ้านเรายุไหน จ.ไร ตอบถูกหมด รู้แม้กระทั่งตอน ม.ปลายเรา เเข่งทักษะวิชาอะไร ยอมใจจิงๆ ก่เริ่มเชื่อขึ้นมาละ ก่ถามตรงเลย สรุปจะจีบหรอ เขาก่ตรงนะ "ใช่ จีบ" งั้นบอกก่อนเราลืมแฟนเก่ายังไม่ได้ เราไม่รับประกันว่าเธอจะเสียเวลาฟรี รึป่าว เขาก่ยอมทุกอย่าง พอคุยกันนานเข้าทุกวัน เริ่มมีเบอร์ มีไลน์ มันยันของเพื่อนเรา ผ่านไปเปนปี เขาโทตามคอยเปนห่วง ไม่ว่าจะอยู่ไหนเราติดต่อไม่ได้ หรือไม่ตอบแชท โน่นทักเพื่อนเราไปเลย ว่าเราหายไปไหน ติดต่อเราไม่ได้ เพื่อนๆ อิจ...... กันใหญ่เลยจ้า ทุกคนเชียร์มาก คนนี้เลย ต้องคนนี้เท่านั้น เพราะคนเปนเพื่อนก่คอยสแกน ให้เรายุแล้วไง เราเลยเลือกเชื่อเพื่อนยอมรับว่ารู้สึกดี แต่ลึกๆกลัวยุนะกลัวเจบอีก แต่ก่เอาว่ะ ลองสักครั้งไม่ลองไม่รู้ เราก่ตกลงคบเขา (ก่อนหน้านี้เขาขอคบประมาณ 4-5 รอบได้) พอคบปุ๊บเขานี่แสดงออกเตมที่เลยจ้าว่าแฟน หวง ห่วงออกหน้า พ่อแม่ 2 ฝั่งรู้ แต่พอผ่านไปสักพักใหญ่เขาเริ่มยุ่ง กับงานเขาไม่ค่อยมีเวลาให้เรา เราก่เข้าใจตลอดนะ ก่ไม่ว่าไรเพราะว่างปุ๊บเขารีบโทหาเราก่อนเลย แต่มีพักนึงเขาเข้าค่ายฝึกไรสักอย่างเนี่ยแหละ ไม่ติดต่อ กันประมาณ 3 วัน วันที่ 4 ติดต่อกลับมาคือ ผช.คนนนี้เปลี่ยนเปนอีกคนไปแล้ว ไม่สนใจเรา ไม่โทหา ตอบแค่สิ่งที่เราถาม บางทีก่จะทักบอก ฝด. ก่อนนอนตามมารยาท แล้วก่หายไปทั้งๆที่ ออนไลน์ ยุ เริ่มอีกแล้ว ก่ไปค้นค่ะ ทุกอย่าง เฟส ไลน์ ไอจี ไม่เจอไร แต่เพื่อนเพิ่มขึ้นแบบอลังการมากกกกก และเพื่อนในเฟสที่เพิ่มขึ้นข้ามคืนหลักหลายร้อยนั้น ญ ล้วนจ้าาาาาา ดีงาม จนวันเกิดเรา ก่หาเรื่องมาเจอเขา แอบดูโทสับ เปลี่ยนรหัสจ้า อีกอย่างแชทเด้งจนค้าง ไม่ปกติแน่นอนค่ะ เราก่ถามนะเขาก่บอกว่าเดกที่ค่าย ที่ไปอบรม (เขาเปนประมาณครูฝึกเนอะ) เดกก่จะประมาณว่าทักหาครู คิดถึงครูค่ายประมาณนั้น เดกๆนี่คือ พยาบาลค่ะ เดกม.ปลายบ้าง เดกมหาลัยบ้าง หืมมมมม ดีๆทั้งนั้น เราก่ยื่นคำขาดไปว่า รู้ขอบเขตนะ ไม่งั้นหากเธอกะเขาสนุกหยอกกันไปมาเริ่มมากกว่าหยอกเล่น เราไม่สนุกนะ ที่บอกได้แค่นั้นเพราะสั่งให้เขาหยุดคุยไม่ได้ เข้าใจว่าบางที่คุยเปนมารยาท ผ่านไปสักพักอาการหนักกว่าเดิม เราไม่ทักไม่โท เขาก่หายไปเหมือนคนไม่มีตัวตน รู้ตัวอีกทีรูปเราในเฟสเค้าหายไปแล้ว แต่ดันเปนคนอื่นที่แสดงความเปนเจ้าของแทนเรา แต่ไม่มีคนเดียวนะหลายคนเลยไม่รู้ว่าเขาคุยกับใครบ้าง งง เปนไก่ตาแตกเลยค่ะ เกิดไรขึ้น โทไป ติดสายบ้าง เขาติดซ้อมบ้าง หัวอกคนเปนแฟน+ความทรงจำเดิมที่เคยเจอ ไม่ให้เครียดมันทำไม่ได้หรอกค่ะ พูดเลย เพื่อนบอกเผื่อใจเถอะ เตรียมตัวไว้ 555 พูดง่ายค่ะ แต่รักไปแล้วทำได้หรอ ตอบเลยว่าไม่!!!! เราก่เรียนก่เครียดนะเรื่องเรียน มาเครียดเรื่องนี้อีก final ก่จะถึงละ ทนไม่ไหว โทไปคืนวันนึงซึ่งเช้าอีกวันจะสอบ ถามเลยสรุปคือ ยังไง ใช่เเฟนยุมั้ย ต้องการอะไร บอกดิ อย่าทำแบบนี้ เขาตอบว่า ตัวคิดมากไปเค้ายุ่ง งานเยอะ แค่นี้ก่อนนะ ตอนนั้นเกือบเที่ยงคืนละ 🙄... จุกค่ะ โอเคร งั้นเลิกเถอะไม่ไหวละเหนื่อยจิงๆ เดวมาต่อ
อกหักทุกครั้งที่จิงจังกับความรัก และต้องเป้นฝ่ายบอกเลิกก่อนเสมอ
หากใครเป็นแบบเรา มาแชร์ความรู้สึกกับเราได้นะ (หัวอกเดียวกัน)
............................................เรื่องมีอยู่ว่า...............................................
เราเป็นคนจิงจังกับความรักมาก การชอบใครมันชอบกันได้ แต่กว่าจะรักใครสักคนนึงได้มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยและเราเป็นคนที่กลัวความรักมาก เพราะเรากลัวการเสียใจ กลัวการถูกทิ้ง กลัวการถูกหลอก เวลาเราชอบใคร เราจะเก็บเงียบทุกครั้ง ไม่อยากให้ใครรู้ 1.คือ คิดว่าเราอาจแค่ปลื้ม เปน อารมวัยรุ่นปกติตามคนอื่นแหละ 2.ถ้าให้คนอื่นรู้แล้วจะโดนแซว 3.ถ้าเขาไม่ชอบเราอ่ะ เสียหน้าแน่ 4.จากคนรู้จักมันปกติคุยกันได้ แต่ถ้าเขารู้ เรากับเขาจะคุยกันแบบเดิมไม่ได้ เราเปนคนกลัวการสูญเสียมาก โดยเฉพาะความรู้สึก ไม่ว่าคนนั้นจะเปนรุ่นพี่ รุ่นน้อง เพื่อน หรือ คนรู้จัก ฯลฯ ทุกสถานะมันดีหมด เพราะคุยไงก่สบายใจแต่หากเขารู้ปุ๊บ แล้วไมชอบเรา มันแย่มาก เกริ่นไปซะยาว นี่คร่าวที่เปนนิสัยของเรา สรปง่ายคือ เปนคนคิดเยอะมาก...............(ก ล้านตัว)
พอวันนึงคนที่เราเคยชอบ มีแฟน เราเริ่มรู้สึกเสียใจ นั่นคือเราเริ่มรู้สึกมากกว่าชอบแล้ว จิงมั้ย เชื่อว่าหลายคนต้องเคยสัมผัสความรู้สึกนี้ คือเขาจะรักใครมันไม่ผิดหรอก แต่คนนั้นไม่ใช่เราไง เราก่ได้แต่มอฝยุห่างๆ แต่พอมาวันนึงเขาเลิกกับแฟนแล้วมาบอกชอบเรา เห้ยยยยยยยยยยย เราฝันไปใช่มั้ย(>.<) เราจะรู้สึกว่าบนโลกนี้มันสวยงามไปหมด ดีไปหมด พอได้คบเปนแฟน แรกๆมันแฮปปี้มาก ชีวิตดี๊ดี ดีทุกอย่างจิงๆนะ เพราะเราได้คบกับคนที่เราชอบและเขาชอบเรา ทุกอย่างมันดูดี ลงตัวมากช่วง3เดือนแรกเรือเรียกว่าช่วงติดโปร แต่พอคบกันแล้ว เวลาผ่านไปเปนปีโปรเริ่มหมดไง แต่เวลา โปรหมดคู่รักที่ดี รู้จักพอเค้าจะมั่นเติมโปรให้กันไง แต่ทำไมคู่เราไม่เปนแบบนั้นอ่า เราเติมยุฝ่ายเดียว ใส่ใจยุฝ่ายเดียว ดูแลฝ่ายเดียว แต่กลับตรงข้ามกัน อีกฝ่ายเขากลับรู้สึกว่าเราเยอะ เขาเริ่มอึดอัด กลายเปนน่าเบื่อ นี่คือเขาไม่พูดหรอกนะ คนเปนแฟนมันรับรู้ได้จากการกระทำ และแปลกเหมือนกัน ผญ.มักจะมีเซ้น และเซ้นแรงด้วยนะ 555 เหมือนเขามีคนใหม่ พอเวลาผ่านไป เอ้า!!! มีจิงค่ะ เขาไม่ได้ว่าจะคบกับคนใหม่เลยนะ เราจับได้ไงว่าเค้ามี เรารับรู้หมดอ่ะ แต่เข้าใจความรู้สึกที่ไม่อยากเสียคนที่รักไปไหม? เรารู้ว่าเขาไม่เหมือนเดิม รู้ว่าเขาเจอของใหม่ แต่เขาก่ไม่ได้ทิ้งเราไปนะ คุยเหมือนเดิม กินข้าวเหมือนเดิม มีนั่นนี่ให้เหมือนเดิม(เราคบกับใครเราไม่เคยอยู่ด้วยกันนะ ยุคนละบ้าน) เราก่ไม่อยากพูดไรมาก พูดไปก่ทะเลาะกันเปล่า กลายเปนเราที่หาเรื่องซะเอง เลยเลือกที่จะเงียบดีที่สุด มันอึดอัดมากนะ ลำพังแค่ปัญหาชีวิต การเรียนการทำงานต่างๆ ยิ่งเราเจอปัญหา เราต้องการคนที่อยู่ข้างๆ แต่เขาไม่เคยยุรับฟังเราเลย แล้วเราต้องเปนฝ่ายเงียบอีก สุดท้ายเราก่ขอเปนฝ่ายบอกเลิกก่อนทั้งๆที่ไม่ได้ทะเลาะอะไรกัน เราคิดว่าทำดีสุดแล้ว พยายามให้ถึงที่สุด รักให้สุด รั้งให้สุด สุดท้ายทำไปมันก่ไม่มีประโยชน์ เราเชื่อว่า ไม่ว่าเหตุผลอะไรก่ตามที่ใจอีกคนไม่อยู่แล้ว ไม่ว่าเหตุผลไรก่ตามเราไม่ควรรั้งเค้าไว้ ทรมานกันทั้ง 2 ฝ่ายเปล่าๆ มือที่เคยกับกันทั้ง2 ฝ่าย วันหนึ่งเราเปนคนจับยุฝ่ายเดียว แต่อีกฝ่ายเค้าปล่อยมือแล้ว มันเหนื่อยมากนะรู้ป่ะ กว่าเราจะทำใจ กว่าจะเข้าใจว่าทำไมเราต้องเจบแบบนี้ เราต้องเสียน้ำตาไปไม่รู้กี่ครั้ง เขาจะรู้บ้างไหมว่ากว่าจะนอนได้แต่ละคืน กะอิแค่เหนสิ่งเดิมๆที่เขาเคยให้ สถานที่เดิมๆที่เคยไปด้วยกัน แม้แต่เหนสิ่งที่เขาชอบความคิดมันจะวนยุแต่กับเรื่องเขา พยายามหยุด หาไรทำ สารพัดก่ตาม ต้องใช้เวลานานมากกว่าจะหยุดความคิดได้ มันอาจฟังดูไร้สาระมากนะ แต่ถ้าคนที่เคยเปนจะเข้าใจความรู้สึกนี้ดี และเวลาผ่านไป......
โลกก่หมุนให้เราเจอคนใหม่ เราบอกเลยว่าการอกหักครั้งนึง เราปิดใจเปนปีๆ ถึงจะมีคนดีหรือจะเปนสเปค หรือจะอะไรก่ตามเราจะตัดทิ้งหมดจะไม่สนใครเลยแม้แต่คนเดียว กว่าจะทำใจได้อยู่กับตัวเอง ไม่คิดถึง ไม่หวง ไม่ห่วง ไม่มีใครมาอยู่ในความคิด (เราก่จะค้นพบว่า จิงๆแล้วไม่มีเขาเราก่ยุได้นี่เนอะ จะแฮปปี้กับการยุคนเดียว เปนชีวิตที่อิสระ คืออยากทำไรก่ทำ อยากไปไหนก่ไป)จะให้เปิดใจได้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยจิงๆ และแล้วพอวันนึงมีคนๆคนนึงที่เราเปิดใจให้เข้ามา แน่นอนมันจะมีความกลัวฝั่งอยู่ลึกๆ ถึงเราจะเข้มแข็งแค่ไหนก่ตาม strong ไปก่แค่ภายนอกแหละ เพราะเรากลัวไง กลัวว่าให้ใจคนใหม่ไปจิงๆ เขาจะทำให้เราเสียใจอีก แต่คนใหม่เขาดีกับเรามากๆอ่ะ ดีมากจนเราแพ้ความดีเขา ดูแล เทคแคร์เราดีมากกก มากกว่าคนเดิมหลายเท่า เลยทำให้เรารู้สึกว่า เราไม่น่าไปนั่งเสียใจให้คนเก่าเลย เอาเวลานั้นกลับมา แล้วทำไม เราไม่เจอคนนี้ตั้งแต่ตอนนั้นนะ เราก่ใช้เวลาศึกษาคนใหม่ไปเรื่อยๆบอกเลยว่าเปนปี กว่าจะตกลงคบ ใช้คำว่าแฟน(เพื่อความมั่นใจ) พอใช้คำว่าแฟนปุ๊บ โปรหมดปั๊บ อ้าว ทำไมเปนแบบนี้อีกแล้ว แต่เราก่สู้นะ ไม่เปนไรทำให้ดีกว่าเดิม ไม่อยากปล่อยมือเขาแล้ว ลองแหกกฏตัวเองยื้อให้ถึงที่สุด ตามให้ถึงที่สุด แต่เจบว่ะ เขาคบซ้อนคนใหม่ไม่รู้ว่า ผช.มีแฟน ส่วนเราก่ไม่รู้ว่า ผช คบ ผญ อีกคน แต่เซ้นแรงอีกแล้วค่ะ ที่ทำให้รู้ตัว เมื่อรักใครไปสุดท้ายเสียใจทุกครั้ง เราก่พูดกับเขาตรงๆ ว่าเรื่องความรักอ่ามันเปนเรื่องของความรุ้สึกมันบังคับหัวใจใครไม่ได้หรอกนะ เธอไม่ผิดที่จะชอบเขา และไม่ผิดที่จะเลิกรักเรา เราแค่แฟน ไม่ได้เปนครอบครัวถึงขนาดสามีภรรยา เธอมีสิทธิเลือก แต่ถ้าพูดถึงความถูกต้องอ่ะ มันผิดนะ เธอควรเลิกกับเราก่อนจะไปมีเขา เพราะเขาไม่รุ้เรื่องอะไรกับเราเลย คนใหม่ถ้าเรารู้เขาก่คงรู้สึกแย่ ไม่ต่างกับเรา ผช เหมือนสับสนอารมแบบไม่อยากเสียเรา แต่ก่ชอบคนใหม่ แต่เราบอกเขาไปว่าเมื่อเราหลีกทางให้แล้ว หากเขาไม่ใช่ กลับมาหาเรานะเรารอเธออยู่(ยอมรับว่ารักมากอ่ะคนนี้) เเละแล้วเราก่ต้องบอกเลิกเขาก่อน แต่ก่เปนคนที่ต้องไปนั่งร้องไห้คนเดียวในห้องน้ำ ทุกๆคืนกว่าผ่านมันไปได้ ยิ่งดึกยิ่งฟุ้งซ่านไปอีก อีกอย่างเรารู้จักกันทั้งพ่อแม่ทั้ง2ฝ่ายด้วยนะ(แต่คนนี้เราก่ไม่ได้ยุด้วยกันนะ ยุคนละบ้านเหมือนเดิม) จากเหตุการณ์ที่ผ่านมาเรากล้าพูดได้เต็มปากเลยว่าเราไม่ยุ่งกับ ผช คนไหนเลย เราซื่อสัตย์มากกับคนที่เรารัก จะไม่ยุ่งกับคนอื่นเลยถ้ามีแฟนแล้ว ไม่ว่าคนที่เข้ามาจะดีแค่ไหนก่ตาม เชื่อว่า "การเจอคนที่ใช่ในเวลาที่ไม่ใช่ยังไงก่คือคนที่ไม่ใช่ เพราะเขาเข้ามาผิดเวลา "
แสดงว่าเราเปนคนน่าเบื่อใช่ป่ะ ผช ถึงไม่อยากอยู่ด้วยสักคน ทำไมคนที่เราจิงจัง ให้ใจ มันจะเปนแบบนี้ทุกครั้ง คือจะคบใครสักคนได้ มันไม่ใช่เรื่องง่ายจิงๆนะ เราใช้คำว่าแฟนกับใคร คือนั่นรักจิงๆ คุยเล่น หยอกเล่น ใครมันก่มีบ้างแหละ แต่เล่นกับจิงจังมันต่างกัน แล้วสุดท้ายคนที่เคยเลิกไปเขาก่จะกลับมาหาเรา แต่เวลามันก่ผ่านไปนานเหมือนกันนะเปนปีๆ เดี๋ยวมาเล่าต่อนะจร๊ มีธุระ แฮร่
มาแล้ว ีใจมีคนมาเม้น ด้วย คือที่เราตั้งกระทู้นี้ มันเปนทั้งความรู้สึกที่อยากบอกต่อ แต่เล่าไม่เก่ง และเปนกระทู้ให้กำลังใจ คนที่เคยเปนเหมือนเรา เราไม่ใช่คนที่ว่าจะเจอมาทุกรูปแบบหรอกนะ แต่แค่อยากเเชร์ให้ฟัง เผื่อบางคนที่เข้ามาอ่าน อาจจะรู้สึกว่า เรื่องของเขาเล็กลงไปบ้าง เมื่อฟังเรื่องของเรา .................ตอนเราคบใครเรารักทุกคนแหละ ถ้าไม่รักจิง เราไม่คบเล่นๆ จะไม่เอาใครมาแก้เหงา หรือขั้นเวลาเด็ดขาด แต่คนสุดท้ายที่เราเลิกไป มันฝั่งใจเจบสุด เรื่องมีอยู่ว่า...........
เรากะเขาพบกันในโลกออนไลน์ แน่นอนว่ายากที่จะหาความยั่งยืนได้ แต่มันมีหลายอย่างที่ ประจวบเหมาะ บังเอิญ และเคมีเข้ากัน เอาจิงๆนะ เราเกลียด ผช.ในเครื่องแบบมาก มันฝังใจว่า พวกนี้ มันเจ้าพ่อเสือ คนรอบข้างหลายคนละที่ คบ แล้วอกหักทุกคน 5 เสือ ทหาร เรือ เมย์ ลิเก ตำรวจ เคยได้ยินคำนี้ป่ะ แต่ทุกวันนี้ เราขอเพิ่ม ช่างภาพด้วยอีก1 เสือ ประสบการณ์ตรงจากคนรู้จัก เราคบ 1 เสือในนี้ เปนชายในเครื่องแบบ นั่นแหละที่รู้จักผ่านสื่อ ออนไลน์ ไม่คิดจะคุยตั้งแต่แรกด้วย แค่เหนชุดลางพลางทักแชทมา ก่เตรียมบล็อกแล้วจ้าาาา แต่เผอิญ เหนเพื่อนร่วมกันเยอะมาก เลยเข้าไปดูโปรไฟล์ เอ้า เพื่อนของเพื่อนนี่หว่า รู้จักเราได้ไงเขาบอกรู้จักเราตัแต่สมัยมัธยม แต่เราไม่เคยเหนเขาเลย ซึ่งยุคนละ รร.เนาะ พอเขาสอบติดทหารเลยไม่เรียนต่อ ตรี เราก่อ่อ เพื่อนของเพื่อน คุยตามมารยาท แต่ก่ก่อกำแพงกั่นไว้ตั้งแต่ครั้งแรกละว่า เราเกลียดทหารนะ ถ้าคิดจะทักมาจีบ say NO!!! ค่ะ เชิญไปแวะที่อื่นค่ะ อย่าแวะจีบแถวนี้ ไม่ต้องเสียเวลา เขาก่บอกว่า ดูเธอมานานแล้ว จนตอนนี้เธอกะแฟนโสดแล้วใช่มั้ย ดูตั้งแต่เขาเลิกกะแฟน ตอนนี้เลิกมา 2-3 ปีแล้ว แต่ไม่กล้าทักเราเหนเดี๋ยวดี เดี๋ยวเพ้อ ไม่ชัวร์ว่าโสด แต่ช่วงนี้ชัดเจอว่าโสด เพราะเขาไปไล่ ทุกคอมเม้นที่เพื่อนเรามาเม้นหน้าฟีด (คือจะให้เชื่อเลย ใครก่พูดได้ป่ะ) โอเคร มาไม้นี้ จัดไปค่ะ เราเรียนที่ไหน ยุที่ไหน ทำงานที่ไหน ทำไรบ้าง ปกติ เที่ยวไหน แล้วเพื่อนที่เราสนิท แก๊งเรา บ้านเรายุไหน จ.ไร ตอบถูกหมด รู้แม้กระทั่งตอน ม.ปลายเรา เเข่งทักษะวิชาอะไร ยอมใจจิงๆ ก่เริ่มเชื่อขึ้นมาละ ก่ถามตรงเลย สรุปจะจีบหรอ เขาก่ตรงนะ "ใช่ จีบ" งั้นบอกก่อนเราลืมแฟนเก่ายังไม่ได้ เราไม่รับประกันว่าเธอจะเสียเวลาฟรี รึป่าว เขาก่ยอมทุกอย่าง พอคุยกันนานเข้าทุกวัน เริ่มมีเบอร์ มีไลน์ มันยันของเพื่อนเรา ผ่านไปเปนปี เขาโทตามคอยเปนห่วง ไม่ว่าจะอยู่ไหนเราติดต่อไม่ได้ หรือไม่ตอบแชท โน่นทักเพื่อนเราไปเลย ว่าเราหายไปไหน ติดต่อเราไม่ได้ เพื่อนๆ อิจ...... กันใหญ่เลยจ้า ทุกคนเชียร์มาก คนนี้เลย ต้องคนนี้เท่านั้น เพราะคนเปนเพื่อนก่คอยสแกน ให้เรายุแล้วไง เราเลยเลือกเชื่อเพื่อนยอมรับว่ารู้สึกดี แต่ลึกๆกลัวยุนะกลัวเจบอีก แต่ก่เอาว่ะ ลองสักครั้งไม่ลองไม่รู้ เราก่ตกลงคบเขา (ก่อนหน้านี้เขาขอคบประมาณ 4-5 รอบได้) พอคบปุ๊บเขานี่แสดงออกเตมที่เลยจ้าว่าแฟน หวง ห่วงออกหน้า พ่อแม่ 2 ฝั่งรู้ แต่พอผ่านไปสักพักใหญ่เขาเริ่มยุ่ง กับงานเขาไม่ค่อยมีเวลาให้เรา เราก่เข้าใจตลอดนะ ก่ไม่ว่าไรเพราะว่างปุ๊บเขารีบโทหาเราก่อนเลย แต่มีพักนึงเขาเข้าค่ายฝึกไรสักอย่างเนี่ยแหละ ไม่ติดต่อ กันประมาณ 3 วัน วันที่ 4 ติดต่อกลับมาคือ ผช.คนนนี้เปลี่ยนเปนอีกคนไปแล้ว ไม่สนใจเรา ไม่โทหา ตอบแค่สิ่งที่เราถาม บางทีก่จะทักบอก ฝด. ก่อนนอนตามมารยาท แล้วก่หายไปทั้งๆที่ ออนไลน์ ยุ เริ่มอีกแล้ว ก่ไปค้นค่ะ ทุกอย่าง เฟส ไลน์ ไอจี ไม่เจอไร แต่เพื่อนเพิ่มขึ้นแบบอลังการมากกกกก และเพื่อนในเฟสที่เพิ่มขึ้นข้ามคืนหลักหลายร้อยนั้น ญ ล้วนจ้าาาาาา ดีงาม จนวันเกิดเรา ก่หาเรื่องมาเจอเขา แอบดูโทสับ เปลี่ยนรหัสจ้า อีกอย่างแชทเด้งจนค้าง ไม่ปกติแน่นอนค่ะ เราก่ถามนะเขาก่บอกว่าเดกที่ค่าย ที่ไปอบรม (เขาเปนประมาณครูฝึกเนอะ) เดกก่จะประมาณว่าทักหาครู คิดถึงครูค่ายประมาณนั้น เดกๆนี่คือ พยาบาลค่ะ เดกม.ปลายบ้าง เดกมหาลัยบ้าง หืมมมมม ดีๆทั้งนั้น เราก่ยื่นคำขาดไปว่า รู้ขอบเขตนะ ไม่งั้นหากเธอกะเขาสนุกหยอกกันไปมาเริ่มมากกว่าหยอกเล่น เราไม่สนุกนะ ที่บอกได้แค่นั้นเพราะสั่งให้เขาหยุดคุยไม่ได้ เข้าใจว่าบางที่คุยเปนมารยาท ผ่านไปสักพักอาการหนักกว่าเดิม เราไม่ทักไม่โท เขาก่หายไปเหมือนคนไม่มีตัวตน รู้ตัวอีกทีรูปเราในเฟสเค้าหายไปแล้ว แต่ดันเปนคนอื่นที่แสดงความเปนเจ้าของแทนเรา แต่ไม่มีคนเดียวนะหลายคนเลยไม่รู้ว่าเขาคุยกับใครบ้าง งง เปนไก่ตาแตกเลยค่ะ เกิดไรขึ้น โทไป ติดสายบ้าง เขาติดซ้อมบ้าง หัวอกคนเปนแฟน+ความทรงจำเดิมที่เคยเจอ ไม่ให้เครียดมันทำไม่ได้หรอกค่ะ พูดเลย เพื่อนบอกเผื่อใจเถอะ เตรียมตัวไว้ 555 พูดง่ายค่ะ แต่รักไปแล้วทำได้หรอ ตอบเลยว่าไม่!!!! เราก่เรียนก่เครียดนะเรื่องเรียน มาเครียดเรื่องนี้อีก final ก่จะถึงละ ทนไม่ไหว โทไปคืนวันนึงซึ่งเช้าอีกวันจะสอบ ถามเลยสรุปคือ ยังไง ใช่เเฟนยุมั้ย ต้องการอะไร บอกดิ อย่าทำแบบนี้ เขาตอบว่า ตัวคิดมากไปเค้ายุ่ง งานเยอะ แค่นี้ก่อนนะ ตอนนั้นเกือบเที่ยงคืนละ 🙄... จุกค่ะ โอเคร งั้นเลิกเถอะไม่ไหวละเหนื่อยจิงๆ เดวมาต่อ