คือมีประสบการจะมาเล่าให้เพื่อนฟัง(ระบาย)คือผมมีแฟนอยู่คนนึงตอนนี้ก็เป็นแฟนเก่าเเฟนคนเนี้ยผมรักเธอมากมากถึงเวลาเธอแอบคุยกับ ผช.คนอื่นผมก็จะให้อภัยได้ตลอด ตลอดเวลาที่เราคบกันมาดูจะเป็นคู่ที่ดีคู่ที่อยู่กันได้นานคนอื่นเขาก็ชอบคู่เราแต่มันไม่เป็นอย่างงั้นสิ คือตอนที่เราเลิกกันผมก็จะง้อเธอตลอดจนมาครั้งนี่เธอไม่ดีกับผมแล้วเเต่ผมก็ยังง้อเธอมาตลอดเธอคุยกับ ผช.คนหนึ่งยุมันก็เปนเพิ่ลผมนี้แหละเพิ่ลห่างๆผมก็ไม่ชอบมันเพิ่ล ผญ.ของแฟนผมก็ไม่ชอบเเล้วจะคอยเตือนเเฟนเก่าผมอยู่ตลอดผมรู้นิสัยมันดีว่ามันเปนคนไม่ดีชอบคุยกับคนอื่นไปทั่วเรียกง่ายๆ(หม้อ)ผมก็เตือนเธอตลอดถึงจะเลิกกันเเล้วผมก็ยังเตือนเธออยู่เรื่อยๆมันคงจะเป็นเพราะความผูกพันอ้ะครับลืมบอกไปผมคบกับเธอมา2ปีกับอีก7เดือนผมเตือนเท่าไหร่เพิ่ล ผญ เตือนเท่าไหร่ก็ไม่ฟังเธอก็บอกไม่ได้คิดอะไรไม่ได้ชอบ จนวันนี้ผมก็คุยกับแฟนเก่านี้แหละคิดแบบเพิ่ลคนนึงเธอก็บอกผมว่าจะไปช่วยแม่เก็บของที่วัดตอนเช้าผมก็ไม่อะไร แล้วสักเที่ยงๆเพิ่ล ผช ของผมก็ไปเจอ2คนนี้กินหมูกระทะด้วยกันผมก็รีบบึ่งรถไปที่ร้านเลยครับเเต่ไม่เจอผมเลยโทรไปหาเเม่เธอถามว่าเธออยู่กับแม่รึป่าวแม่บอกว่าป่าวบอกว่าเธอไปเรียนพิเศษ กับเพิ่ล
เดี๋ยวมาต่อนะครับ..หลายคนอาจจะคิดว่าเลิกกันเเล้วจะหวงก้างทำไมเพราะไอ ผช คนนี้มันไม่ดีจิงๆทุกคนเขารู้ว่ามันเปนคนไม่ดีผมก็อยากให้เธอได้เจอคนที่ดีกว่านี้อยากให้เจอคนที่เขาดีๆดูเเลเธอได้จิง